ستیزِ رژیم ولایی با استقلال “کانون وکلا”، سرکوب آزادی‌ها، و نقض حقوق فردی و اجتماعی است! در رویارویی با قوانین واپس‌گرا و قوه قضاییهٔ سرکوبگر رژیم، وکلای میهن‌مان همچنان در راستای حفظ و تضمین استقلال “کانون وکلا” و قوه قضاییه به مبارزه ادامه می‌دهند. چالش‌ها و ایجاد موانع که رژیم ولایت فقیه در برابر خواست ... گزارش‌هایی از پیکار و زندگی مردم
شنبه ۱۴ بهمن ۱۴۰۲ خرم آباد تجمع پرستاران و کارکنان درمانی ، در اعتراض به پرداخت نشدن عادلانه تعرفه، کارانه و اضافه کار. تاکید بر اجرای صحیح قانون تعرفه گذاری پیگیری مطالبات معوقه پرستاری
با رشد نرخ تورم و گرانی کالاها و خدمات عمومی، موضوع افزایش سرسام‌آور قیمت دارو و درمان به‌بحث دربارهٔ فاجعه ناشی از خصوصی‌سازی بخش سلامت دامن زده است. اینک با اجرای جراحی اقتصادی، درمان و بهداشت بیش از گذشته چه در کلان شهرها و پایتخت و چه در مناطق محروم از دسترس مردم خصوصاً زحمتکشان ... چگونه خصوصی‌سازی بخش بهداشت و درمان فاجعه آفریده‌است!
دبیرکل خانه پرستار گفت: بیمارستان‌ها کمبود نیروی پرستار را با نیروهای قراردادی وشرکتی جبران می‌کنند. مشخص است کمتر کسی حاضر است با حداقل حقوق، کارِ سختِ پرستاری را انجام دهد و در محیطِ بیمارستان ساعت‌ها سر کند. به گزارش خبرنگار ایلنا، اضافه کارِ اجباری با ساعتی ۱۶ تا ۲۰ هزار تومان؛ یکی از دلایلِ اعتراضِ ... چرخه‌ی معیوب نظام درمانی؛ اضافه کار اجباری با ساعتی ۱۶ هزار تومان!
گسترش اعتراض‌ها و اعتصاب‌ها در مرکز‌های صنعتی و خدماتی را از ویژگی‌های صحنهٔ سیاسی کشور در چندماه اخیر می‌توان دانست. جنبش اعتراضی طبقه کارگر و زحمتکشان با طرح خواست‌های مشخص مانند افزایش و ترمیم دستمزد، توقف خصوصی‌سازی، اجرای طرح مترقی طبقه‌بندی و رتبه‌بندی، حق تشکل‌یابی مستقل، احیا و ایجاد سندیکاهای کارگری و نظایر آن‌ها در ... تأملی بر مشخصه‌های جنبش اعتصابی زحمتکشان در مرحلهٔ کنونی
مدافعان سلامت در مبارزه‌ای متحد و سازمان‌دهی شده از سوی نیروهای غیررسمی و رسمی، روز دوم اسفندماه از استان‌های مختلف به تهران آمدند و برای تبدیل وضعیت نیروهای غیررسمی دانشگاه‌های علوم پزشکی، مقابل وزارت بهداشت تجمع اعتراضی برگزار کردند.
تبدیل وضعیت شغلی از پیمانکاری به رسمی و اجرای قانون “طرح تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری” مصوب سال ۸۶، دو خواسته مهم پرستاران کشورمان در مبارزه بر ضد خصوصی‌سازیِ درمان و نقض شدید امنیت شغلی و معیشت آنان از سوی کارگزاران رژیم در سال‌های اخیر بوده است.
مطابق معمول و عملکرد ۱۵ سال قبل رژیم، روز ۱۲ بهمن‌ماه، معاون پرستاری وزارت بهداشت به ایلنا گفت: “کارانه پرستاران با تعرفه جدید که قرار بود از اول دی امسال اعمال شود، در اواخر بهار سال ۱۴۰۱ پرداخت خواهد شد.” خبرگزاری ایلنا، ۵ بهمن‌ماه، با تأکید بر اینکه “بیش از ۸۰ درصد خدمات درمانی در بیمارستان‌ها متوجه پرستاران است”، نوشت: “در طرح تحول سلامت، بین ۳۰۰۰ تا ۷۰۰۰ نوع تعرفه برای پزشکان تعریف و به آن‌ها تعلق گرفت؛ اما در این طرح تقریباً هیچ نوع تعرفه‌ای به پرستاران تعلق نگرفت.” برخی از خدمات پرستاری مانند انجام دیالیز بسیار سخت است، و علاوه بر صرف “۴ ساعت” برای انجام آن، پرستار “تمامی مسئولیت عواقب آن را بر عهده دارد.” خدمات پرستاران همچنان به‌نام پزشکان ثبت می‌شوند. مقاله فوق بعد از ۱۵ سال، صرفاً از نوشته شدن “استانداردهای بالغ بر ۵۰۰ خدمت پرستاری” خبر داد، اما افزود: “این نگرانی وجود دارد که قانون به‌صورت ناقص اجرا شود.”
دبیرکل خانه پرستار روز ۲۰ آذرماه ۱۴۰۰ از “اختلاف ۱۰۰ برابری بین درآمد پزشکان و پرستاران” در نظام فعلی بهداشت و درمان کشور خبر داد. برای بهره‌کشی حداکثری از پرستاران موجود، به‌خصوص با فروکش کردن موج‌های مختلف کرونا و اخراج پرستارانی با قراردادهایی مانند “۸۹ روزه”، کارگزاران رژیم پرستاران را به اضافه‌کاری مجبور می‌کنند. به‌رغم وجود “حدود ۱۰۰ هزار پرستار بیکار در کشور” در حال حاضر کمبود ۱۰۰ هزارنفری پرستاران در کشور وجود دارد. در سال ۱۳۹۹ “حداقل ۱۲۵۰ نفر” از پرستاران از سازمان نظام پرستاری درخواست برای مهاجرت (گوداستندینگ) کرده بودند. پرستاران تأمین اجتماعی برای استفاده از حق قانونی‌شان در مشاغل سخت و زیان‌آور برای بازنشستگی با ۲۰ سال بیمه‌پردازی، بارها مقابل مجلس شورای اسلامی تجمع اعتراضی برگزار کرده‌اند. بار دیگر روز دوم اسفندماه، در اعتراض به‌شرط “حداقل ۳۰ سال سابقه خدمت” برای بازنشستگی تأمین اجتماعی، پرستاران مقابل ساختمان تأمین اجتماعی تجمع کردند. به‌علت استخدام نکردن پرستاران بیکار با وجود کمبود شدید نیروی پرستار، پرستاران گفتند: “سازمان عملاً با بازنشستگی بر مبنای ۲۵ سال خدمت هم مخالفت می‌کند.”
پرستاران مبارز کشورمان در ادامه اعتراض‌شان به خصوصی‌سازی درمان و نقض شدید امنیت شغلی و معیشت‌شان، روز ۱۰ بهمن‌ماه ۱۴۰۰ در نامه‌ای به مسعود میرکاظمی، رئیس سازمان برنامه‌وبودجه کشور، آغاز شدن موج جدید همه‌گیری کرونا دو سال پس از شروع آن را یادآوری کردند. پرستاران در این نامه تأکید کرده بودند: “بیش از ۷۰۰ روز است که کادر سلامت با جان و خون و شرافتشان در خط مقدم جبهه‌ای ایستاده‌اند” و در حین جان باختن بسیاری از همکاران خود، تنها دستگاهی بودند که “حتی برای دقیقه‌ای تعطیل یا دورکار” نبودند.
پرستاران در نامه‌شان بر دو خواسته تأکید کردند: نخست بر “اجرای فوق‌العاده خاص با ضریب ۳” بر اساس وعده رئیسی در روز نوزدهم آذرماه تا به‌قول او “شاید دیگر غم نان نداشته” باشند و دوم بر “تبدیل وضعیت” شغلی خود بر اساس وعده‌های خامنه‌ای در “خصوص امنیت شغلی کادر سلامت”. پرستاران همچنین در حمایت قاطعانه از همکاران‌شان، تأکید کردند: “ما آرام نمی‌گیریم تا زمانی که همکار شرکتی، قراردادی، ۸۹ روزه، و طرحی بی‌پناه دوران کرونا، امنیت شغلی نداشته باشند، تا زمانی که معیشت کادر سلامت با جانی که می‌کند همخوانی نداشته باشد.”
با همبستگی و مبارزه‌ای متحد و پیگیر با اعتصاب و اعتراض‌های سازمان‌یافته و پافشاری برحق برخورداری از تشکل مستقل سندیکایی و پیوند این اعتراض‌ها با اعتصاب‌های فرهنگیان، کارگران، بازنشستگان، و همه زحمتکشان، پرستاران کشورمان می‌توانند با بهره‌کشی ضد انسانی رژیم فاسد ولایی در بخش درمان مقابله کنند.
ضمیمۀ کارگری «نامۀ مردم»
مرکز آمار ایران در گزارشی از افزایش نرخ تورم برای خانوارهای کشور در بهمن ۱۴۰۰ خبر داد.
فاطمه بحرینی از عدم توجه به مطالبات جامعهی پرستاری کشور انتقاد کرد.
کادر بهداشت و درمان کشور (سلامت) در نامه‌ای به رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور دو خواسته خود را یادآور شد.
با فروکش کردن موج کرونا در ایران، موجی جدید یعنی بیکاری و پایان قراردادهای کاری پرستاران ۸۹ روزه آغاز شده است.
