یک فعال صنفی بازنشستگان در ارتباط با خواسته‌های کارگران شاغل و بازنشسته بر ضرورت تخصیص بودجه برای درمان، آموزش و معیشت اشاره کرد.

آیت نیافر، فعال صنفی مستقل بازنشستگان در گفتگو با ایلنا گفت: در مساله بودجه‌های سالانه، سال‌هاست که در بر یک پاشنه می‌چرخد. اختصاص میلیاردها تومان به مؤسسات، نهادها و ارگان‌هایی که عام‌المنفعه نیستند و چندان به حال مردم سودی ندارند، درحالیکه مطالبات کارگران و بازنشستگان محقق نشده باقی مانده است، یک مشکل اساسی است. در واقع بودجه سهم یک درصدی‌هاست و نود و نه درصدی‌ها سهم ناچیزی دارند.

به گفته او، تاثیر ردیف‌های بودجه نه تنها در سفره‌های جمعیت ۹۹ درصد جامعه مشاهده نمی‌شود، بلکه در هزینه‌های جاری شامل بهداشت و درمان، عمران و آبادانی، آموزش و گسترش زیر ساخت‌ها نیز نمود چندانی ندارد.

او تاکید می‌کند: آنچه باید در بودجه از جایگاه ویژه‌ای برخوردار باشد، هزینه تامین رفاه اجتماعی در جامعه است که متاسفانه سهمی از بودجه‌های سالیانه به آن اختصاص داده نمی‌شود. تولیدکنندگان ثروت اجتماعی همان کارگران و دیگر اقشار زحمتکش جامعه هستند اما جمعیت انبوه زحمتکش جامعه روز به روز فقیروفقیرتر می‌شوند، درحالیکه زندگی یک درصدی‌ها روز به روز غنی‌تر و انباشت سرمایه‌شان افزون‌تر می‌گردد.

نیافر در ادامه می‌گوید: طی سالهای اخیر با تعدیل نیروی کار و اخراج‌های دسته جمعی و بسته شدن کارخانجات، بر سیل بیکاران افزوده شده است. چنانکه با گرانی سر سام‌آور، قدرت خرید کاهش یافته و سفره کارگران شاغل، بیکار و بازنشستگان کوچک و خالی شده است. همچنین حداقل دستمزد کارگران به یک چهارم هزینه سبد خانوار کاهش یافته است.

به گفته وی، بودجه سالیان متمادی نه تنها کمکی به بهبود زندگی و معیشت کارگران و دیگر مزد بگیران زحمتکش نکرده، بلکه با افزایش هزینه سوخت و انرژی و همچنین صعود هزینه‌های خدماتی، بهداشت و درمان، آموزش و حمل و نقل، زندگی به مراتب سخت‌تری را به آن‌ها تحمیل نموده، چنانکه دیگر قادر به زندگی نیستند.

او به مشکلات سازمان و بیمه شدگان آن اشاره می‌کند: سازمان تامین اجتماعی با طلب ۳۲۰ هزار میلیارد تومانی از دولت در ورطه ورشکستگی و درنتیجه خانه خرابی بیش از نیمی از جمعیت جامعه قرار گرفته است. صندوق این سازمان با ۴ میلیون بازنشسته و مستمری بگیر و با ۱۴ میلیون کارگر بیمه‌پرداز طرف است. هفتاد درصد این کارگران و بازنشستگان صندوق سازمان تامین اجتماعی، متعلق به دهک‌های پایین درآمدی هستند و حداقل دستمزد را دریافت می‌کنند. با این حال، از بودجه هر سال نه تنها هزینه‌ای به صندوق این سازمان اختصاص نمی‌یابد بلکه باعدم پرداخت بدهی دولت به آن، ظلم مضاعفی بر دوش کارگران و بازنشستگان تحمیل می‌شود.

خواسته‌های اصلی چیست؟

او ادامه می‌دهد: در چنین شرایطی، ما کارگران و بازنشستگان سازمان تامین اجتماعی، خود را محق می‌دانیم که بر افزایش حقوق و دستمزدها به عنوان اصلی‌ترین و مهمترین مطالبه جمعی خود تاکید کنیم.

به گفته نیافر، مهمترین مطالبات کارگران شاغل و بازنشسته در ارتباط با تنظیم بودجه از قرار زیر است:

— خواهان اختصاص بودجه برای تامین معیشت شایسته کارگران و بازنشستگان هستیم.

— خواهان تخصیص بودجه برای مستمری بیمه بیکاری مکفی برای کلیه بیکاران هستیم.

— درخواست برقراری درمان رایگان و آموزش رایگان برای کلیه شهروندان جامعه از طریق اختصاص بودجه را داریم.

— همچنین خواهان اختصاص بودجه برای تامین رفاه اجتماعی همگانی هستیم.