شعار واقعی سال ۱۴۰۳خامنه‌ای: تشدید استثمار نیروی کار در راه «حفظ نظام»

در سال گذشته وضع معیشت اکثر مردم کشور، یعنی طبقۀ کارگر و دیگر زحمتکشان شاغل در شهرها و روستاها و بازنشستگان، نه‌تنها بهتر نشد، بلکه بدتر هم شد. شواهد حاکی از آن است که این روند امسال نیز ادامه خواهد داشت. همهٔ وعده‌های دولت رئیسی، همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد، سراپا پوچ بود و اَبَربحران‌های چندوجهی ... شعار واقعی سال ۱۴۰۳خامنه‌ای: تشدید استثمار نیروی کار در راه «حفظ نظام»

ادامه

آمریکا, استبداد, استثمار, اسلام سیاسی, اقتصادی, امپریالیسم, ایران, بانک جهانی, جهان, حقوق بشر, خصوصی‌سازی, صندوق بین‌المللی پول, کارگری, معیشت, مقاله, نئولیبرالیسم

پروژۀ جانشینی خامنه‌ای: بحران بعدی پس از شکست قاطع حکومت ولایی در انتخابات فرمایشی

تحریم وسیع نمایش انتخابات ۱۱ اسفند از جانب اکثریت قاطع مردم و آمار عظیم آرای باطل در صندوق‌های رأی را باید شکست فاحش دیگری برای دیکتاتوری حاکم در برابر رأی واقعی ملت دانست. علی خامنه‌ای، که به‌خوبی به خطر “تهدید” مردم برای “نظام” واقف است، با توجه به شکست فضاحت‌بار رژیم در انتخابات اخیر فقط ... پروژۀ جانشینی خامنه‌ای: بحران بعدی پس از شکست قاطع حکومت ولایی در انتخابات فرمایشی

ادامه

آزادی, استبداد, اسلام سیاسی, ایران, تاریخ, تحریم, حقوق بشر, زنان, سیاسی, غارتگری, مقاله

گزارش‌هایی از پیکار و زندگی مردم

به کمک هم‌وطنان سیل‌زده در سیستان‌وبلوچستان بشتابیم! با بارش باران‌های شدید و متوالی در سیستان‌وبلوچستان و سرریز شدن آب ذخیره پشت سدها متأسفانه اغلب مناطق استان را سیل دربر گرفت و زندگی مردم استان را با بحرانی سخت روبه‌رو ساخته است. نزدیک به ۲ هزار روستا و چندین شهرستان بر اثر سیلاب‌ها و به‌دلیل آب‌گرفتگی ... گزارش‌هایی از پیکار و زندگی مردم

ادامه

آزادی, آلمان, آمریکا, اجتماعی, اقتصادی, روزنامه نگاران, زنان, سیاسی, فقر, کارگران, کودکان, گزارش

گزارش نیوزویک؛ «دموکراسی پاکستان در خطر است»

هفته‌نامه نیوزویک در گزارشی نوشته که دموکراسی پاکستان در خطر است و از مجامع بین‌المللی درخواست اقدام کرده است. به گزارش شفقنا از نشریه هفتگی نیوزویک؛ پاکستان خود را در مقطعی حساس می‌بیند- و در حال دست‌وپنجه نرم کردن با تحولات سیاسی و آشفتگی اقتصادی عظیمی است که بازتابی از تاریخ پرفراز و نشیب این ... گزارش نیوزویک؛ «دموکراسی پاکستان در خطر است»

ادامه

اسلام سیاسی, بنگلادش, پاکستان, جنوب آسیا, جهان, حقوق بشر, ژئوپلیتیک, سیاسی, گزارش

گزارش‌هایی از پیکار و زندگی مردم

زنان شاغل و مبارزه برای پایان دادن به تبعیض جنسیتی و طبقاتی افزایش لگام‌گسیخته هزینه زندگی به‌موازات معوقات مزدی و بیمه‌ای، عدم امنیت شغلی، تبعیض و بیکاری گسترده، ناشی از سیاست تعدیل ساختاری رژیم، معیشت کارگران و زحمتکشان و به‌ویژه زنان کارگر و سرپرست خانوار را با وضعیتی وخیم روبه‌رو ساخته است بدان‌گونه که هر ... گزارش‌هایی از پیکار و زندگی مردم

ادامه

اجتماعی, اقتصادی, خصوصی‌سازی, زنان, سرمایه‌داری, سیاسی, عدالت اجتماعی, فقر, کارگری, کودکان, کولبری, گزارش, معیشت

کولبری، نشانهٔ رشد فقر و ستمِ ‌ملی است

کشتار کولبران با شدت و قساوت هرچه بیشتر ادامه دارد. بنا‌به آمار منتشر شده، حداقل ۲۶۲ کولبر و کسبهٔ خرد در سال گذشته کشته و زخمی شدند.

از این تعداد ۴۴ کولبر جان خود را از دست داده‌اند. در آستانه و آغاز سال نو و در وضعیتی که بسیاری از شهرهای ایران و تعدادی زیاد از شهرها و روستاهای کردستان مراسم جشن نوروزی را به صحنه اعتراضات علیه رژیم تبدیل کرده بودند، تیراندازی به کولبران ادامه داشت. با توجه به تشدید بحران‌های اقتصادی و سیاسی و ادامه یافتن جنبش اعتراضی مردم باید انتظار داشت که رژیم به اقدام‌های جنایتکارانه‌اش علیه کولبران در سال جدید ادامه داده وحتی به آن‌ها شدت دهد.

پدیدهٔ کولبری در شکل و ابعاد کنونی‌اش پیش از هرچیز معلول سمت‌گیری اقتصادی- اجتماعی رژیم در پیروی از سیاست‌های نولیبرالی نهادهای مالی امپریالیستی است. ورشکستگی اقتصادی و نابودی تولید ملی و درنتیجه بیکاری و فقر فزاینده سراسری کشور از عارضه‌های مستقیم اجرای این سیاست‌ها در طول بیش از سی سال گذشته از سوی رژیم بوده است. ستم ملی در ادامه و همسان با سیاست‌های رژیم پادشاهی علیه خلق‌های ایران و بی‌اعتنایی و نادیده گرفتن مانع‌های رشد و گسترش کشاورزی و تولید صنعتی متناسب با نیازهای رشد و تکامل جامعه در منطقه‌هایی مانند کردستان و بلوچستان در کشورمان عامل‌هایی مهم در گسترش فقر، بیکاری، و دیگر مصائب و معضل‌های اجتماعی مردم این منطقه ها بوده‌‌اند. بنابراین محروم‌ترین قشرهای اجتماعی این منطقه ها ناگزیر به کولبری و دیگر شغل‌های کاذب روی می‌آورند. علاوه بر عامل‌های اساسی پیش‌گفته که سیاست نگاه رژیم به این منطقه ها را دربر می‌گیرد سودجویی تاجران بزرگ محلی و مرکزی که به‌راحتی از حاصل کار طاقت‌فرسای کولبران سودهایی هنگفت به‌چنگ می‌آورند را هم بر آن‌ها  باید افزود.

از آنچه گفته شد به این نتیجه می‌رسیم که کولبری به‌منزلهٔ شغلی کاذب، اشتغالی انتخاب شده‌ حتا برای گذران زندگی‌ای حداقلی هم نیست، بلکه تحمیلی در نتیجه فقر و نیافتن کاری در شهر و ده خود یا شهرهای دیگر باید دانست و صرفاً  و در بسیاری موارد تلاشی برای زنده‌ ماندن است. در بهترین حالت اگر کولبری از بلایای طبیعی، میدان‌های مین‌گذاری شده، و کمین‌های نیروی انتظامی و سپاه پاسداران جان سالم به‌در برد با جسم و روانی خسته از بارهای سنگین و اضطراب دائم، دستمزدی ناچیز عایدش خواهد شد تا بتواند با آن نان شب خانواده را تهیه کند یا با همراهی بخت اگر بتواند اندکی از آن را پس‌انداز کند تا سهمی کوچک ازجهیزیهٔ فرزند را بدهد یا به آرزویش که داشتن تلفنی همراه است برسد. این واقعیت‌های ملموس را البته رژیم حامی کلان‌سرمایه‌داران خوب می دانند اما کماکان راه حل را در به‌قتل رساندن و مجروح کردن این انسان‌های محروم می بییند. چرا؟

آیا واقعاً آن‌طور که رژیم ادعا می‌کند هدفش جلوگیری از ورود غیرقانونی و قاچاق کالا است؟ در آن صورت باید پرسید که چرا تاکنون هیچ برخورد جدی‌ای با “برادران قاچاقچی” (لقبی است که احمدی‌نژاد به همپالکی‌هایش در سپاه پاسداران که کنترل کنندهٔ اسکله‌های بزرگ که ورودی عمدهٔ کالاهای قاچاق به کشورند داده است) نشده و نمی‌شود؟ “برادران قاچاقچی”ای که در هماهنگی با نهادهای مالی عظیم زیر نظر ولی فقیه و بیت رهبری شریان‌های اصلی اقتصاد در داخل کشور و همچنین مناسبات تجاری با کشورهای خارجی را در انحصار خود دارند و از این رهگذر ثروت‌هایی افسانه‌ای به‌دست آورده‌اند.

کولبری از عرصه‌هایی است که تضاد عمیق میان محرومان جامعه و رژیم استبدادی حامی کلان‌سرمایه‌داران را آشکارا به‌نمایش می‌گذارد. خیزش قهرمانه اخیر خلق‌های ایران با شعار “زن، زندگی، آزادی” و دیگر شعارهای آزادی‌خواهانه و برابری‌طلبانه در جهت حل این تضاد به‌نفع محرومان و خلق‌های ایران است. کشتار کولبران را بخشی از سیاست سرکوب رژیم به‌ویژه در شرایط کنونی باید دانست. کولبران، این انسان‌های شریف و زحمتکش مانند دیگر زحمتکشان شایستگی زندگی در آسایش و امنیت را دارند. با گذار از این رژیم و برپایی جمهوری ملی و دمکراتیک چنین خواستی امکان‌پذیر است. اما تا آن زمان به مبارزه متحد و سازمان‌یافته به‌منظور عقب نشاندن رژیم و تحمیل خواسته‌های کولبران و دیگر زحمتکشان میهن باید ادامه داد. ماشین کشتار سیستماتیک کولبران به‌وسیلهٔ رژیم جمهوری اسلامی را باید متوقف کرد و با ایجاد شغل مناسب به‌این پدیده پایان داد.

کشتار کولبران با شدت و قساوت هرچه بیشتر ادامه دارد. بنا‌به آمار منتشر شده، حداقل ۲۶۲ کولبر و کسبهٔ خرد در سال گذشته کشته و زخمی شدند. از این تعداد ۴۴ کولبر جان خود را از دست داده‌اند. در آستانه و آغاز سال نو و در وضعیتی که بسیاری از شهرهای ایران و تعدادی زیاد از شهرها و روستاهای کردستان مراسم جشن نوروزی را به صحنه اعتراضات علیه رژیم تبدیل کرده بودند، تیراندازی به کولبران ادامه داشت. با توجه به تشدید بحران‌های اقتصادی و سیاسی و ادامه یافتن جنبش اعتراضی مردم باید انتظار داشت که رژیم به اقدام‌های جنایتکارانه‌اش علیه کولبران در سال جدید ادامه داده وحتی به آن‌ها شدت دهد.

پدیدهٔ کولبری در شکل و ابعاد کنونی‌اش پیش از هرچیز معلول سمت‌گیری اقتصادی- اجتماعی رژیم در پیروی از سیاست‌های نولیبرالی نهادهای مالی امپریالیستی است. ورشکستگی اقتصادی و نابودی تولید ملی و درنتیجه بیکاری و فقر فزاینده سراسری کشور از عارضه‌های مستقیم اجرای این سیاست‌ها در طول بیش از سی سال گذشته از سوی رژیم بوده است. ستم ملی در ادامه و همسان با سیاست‌های رژیم پادشاهی علیه خلق‌های ایران و بی‌اعتنایی و نادیده گرفتن مانع‌های رشد و گسترش کشاورزی و تولید صنعتی متناسب با نیازهای رشد و تکامل جامعه در منطقه‌هایی مانند کردستان و بلوچستان در کشورمان عامل‌هایی مهم در گسترش فقر، بیکاری، و دیگر مصائب و معضل‌های اجتماعی مردم این منطقه ها بوده‌‌اند. بنابراین محروم‌ترین قشرهای اجتماعی این منطقه ها ناگزیر به کولبری و دیگر شغل‌های کاذب روی می‌آورند. علاوه بر عامل‌های اساسی پیش‌گفته که سیاست نگاه رژیم به این منطقه ها را دربر می‌گیرد سودجویی تاجران بزرگ محلی و مرکزی که به‌راحتی از حاصل کار طاقت‌فرسای کولبران سودهایی هنگفت به‌چنگ می‌آورند را هم بر آن‌ها  باید افزود.

از آنچه گفته شد به این نتیجه می‌رسیم که کولبری به‌منزلهٔ شغلی کاذب، اشتغالی انتخاب شده‌ حتا برای گذران زندگی‌ای حداقلی هم نیست، بلکه تحمیلی در نتیجه فقر و نیافتن کاری در شهر و ده خود یا شهرهای دیگر باید دانست و صرفاً  و در بسیاری موارد تلاشی برای زنده‌ ماندن است. در بهترین حالت اگر کولبری از بلایای طبیعی، میدان‌های مین‌گذاری شده، و کمین‌های نیروی انتظامی و سپاه پاسداران جان سالم به‌در برد با جسم و روانی خسته از بارهای سنگین و اضطراب دائم، دستمزدی ناچیز عایدش خواهد شد تا بتواند با آن نان شب خانواده را تهیه کند یا با همراهی بخت اگر بتواند اندکی از آن را پس‌انداز کند تا سهمی کوچک ازجهیزیهٔ فرزند را بدهد یا به آرزویش که داشتن تلفنی همراه است برسد. این واقعیت‌های ملموس را البته رژیم حامی کلان‌سرمایه‌داران خوب می دانند اما کماکان راه حل را در به‌قتل رساندن و مجروح کردن این انسان‌های محروم می بییند. چرا؟

آیا واقعاً آن‌طور که رژیم ادعا می‌کند هدفش جلوگیری از ورود غیرقانونی و قاچاق کالا است؟ در آن صورت باید پرسید که چرا تاکنون هیچ برخورد جدی‌ای با “برادران قاچاقچی” (لقبی است که احمدی‌نژاد به همپالکی‌هایش در سپاه پاسداران که کنترل کنندهٔ اسکله‌های بزرگ که ورودی عمدهٔ کالاهای قاچاق به کشورند داده است) نشده و نمی‌شود؟ “برادران قاچاقچی”ای که در هماهنگی با نهادهای مالی عظیم زیر نظر ولی فقیه و بیت رهبری شریان‌های اصلی اقتصاد در داخل کشور و همچنین مناسبات تجاری با کشورهای خارجی را در انحصار خود دارند و از این رهگذر ثروت‌هایی افسانه‌ای به‌دست آورده‌اند.

کولبری از عرصه‌هایی است که تضاد عمیق میان محرومان جامعه و رژیم استبدادی حامی کلان‌سرمایه‌داران را آشکارا به‌نمایش می‌گذارد. خیزش قهرمانه اخیر خلق‌های ایران با شعار “زن، زندگی، آزادی” و دیگر شعارهای آزادی‌خواهانه و برابری‌طلبانه در جهت حل این تضاد به‌نفع محرومان و خلق‌های ایران است. کشتار کولبران را بخشی از سیاست سرکوب رژیم به‌ویژه در شرایط کنونی باید دانست. کولبران، این انسان‌های شریف و زحمتکش مانند دیگر زحمتکشان شایستگی زندگی در آسایش و امنیت را دارند. با گذار از این رژیم و برپایی جمهوری ملی و دمکراتیک چنین خواستی امکان‌پذیر است. اما تا آن زمان به مبارزه متحد و سازمان‌یافته به‌منظور عقب نشاندن رژیم و تحمیل خواسته‌های کولبران و دیگر زحمتکشان میهن باید ادامه داد. ماشین کشتار سیستماتیک کولبران به‌وسیلهٔ رژیم جمهوری اسلامی را باید متوقف کرد و با ایجاد شغل مناسب به‌این پدیده پایان داد.

به نقل از «نامۀ مردم» شمارۀ۱۱۷۹،۲۱ فروردین ۱۴۰۲

مبارزهٔ قهرمانانهٔ زنان برضد ارتجاع و تاریک‌اندیشی

مقاومت و پیکار دلیرانه زنان علیه حجاب اجباری ریشه در فرهنگ ملی داشته، در این مقطع زمانی این مبارزهٔ ستایش‌برانگیز تداوم پیکار مردمی برضد دیکتاتوری حاکم است. خواست لغو حجاب اجباری یکی از مطالبه‌های اصلی جنبش مردمی برای نیل به استقلال ملی، تامین آزادی و حقوق دموکراتیک فردی و اجتماعی و برقراری عدالت اجتماعی به‌شمار ... مبارزهٔ قهرمانانهٔ زنان برضد ارتجاع و تاریک‌اندیشی

ادامه

آزادی, اجتماعی, استبداد, ایران, برابری اجتماعی, جهان, حقوق بشر, زنان, عدالت اجتماعی, کارگری, مقاله

ضرورت مبارزهٔ همگانی با برنامه‌های سیاسی و اقتصادی حکومت ولایی

با فروکش کردن مرحلۀ کنونی خیزش‌های اعتراضی گستردهٔ مردم با شعار “زن ، زندگی، آزادی”، کشور ما وارد مرحلۀ دیگری از پیکار و تحول شده است. در این مرحله، مردم و زحمتکشان کشور باز هم در تقابل روزمره و پیوسته با حکومت در عرصه‌های گوناگون قرار دارند. در طرف مقابل، سران جمهوری اسلامی و دستگاه ... ضرورت مبارزهٔ همگانی با برنامه‌های سیاسی و اقتصادی حکومت ولایی

ادامه

آزادی, آمریکا, اجتماعی, استبدادی, اقتصادی, ایدئولوژی, ایران, حقوق بشر, خصوصی‌سازی, زنان, سرمایه‌داری, سیاسی, عدالت اجتماعی, فرهنگ, فساد, کارگری, مقاله, نئولیبرالیسم

غافلگیری و نارضایتی آمریکا از آشتی جویی عربستان با ایران و سوریه

یک روزنامه آمریکایی اعلام کرد که توافق میان ایران و عربستان سعودی و نزدیک شدن ریاض به سوریه، منجر به سفر غیرمنتظره “ویلیام برنز” رئیس سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا شده و او نارضایتی واشنگتن را در این زمینه اعلام کرده است. به گزارش ایرنا روزنامه آمریکایی وال استریت ژورنال به نقل از مقامات آگاه گزارش ... غافلگیری و نارضایتی آمریکا از آشتی جویی عربستان با ایران و سوریه

ادامه

آمریکا, آمریکای شمالی, ایران, تحریم, چین, خاورمیانه, سوریه, عربستان سعودی, گزارش, مصر

دیدار ماکرون از چین؛ سفری بدون هیچ دستاورد سیاسی برای غرب

امانوئل ماکرون رئیس‌جمهور فرانسه و خانم اورسولا فون درلاین رئیس کمیسیون اروپا برای دیدار با مقامات چین به این کشور سفر کردند. ماکرون قبل از سفر به چین مکالمه تلفنی بسیار طولانی با جو بایدن رئیس جمهور آمریکا داشت و بنا بر اطلاعات درز کرده از این مکالمه تلفنی، در حقیقت ماکرون خطوط کلی سیاسی ... دیدار ماکرون از چین؛ سفری بدون هیچ دستاورد سیاسی برای غرب

ادامه

آمریکا, اتحادیه آفریقا, اروپا, اقتصادی, جنگ سرد, جهان, چین, روسیه, سیاسی, شرق آسیا, شرق اروپا, غرب, فرانسه