بیش از ۸۰ سندیکا و تشکل کارگری از نقاط مختلف جهان در نامه‌ای به علی خامنه‌ای، خواهان توقف سرکوب کارگران و معلمان و آزادی فوری علی نجاتی و اسماعیل بخشی از نمایندگان کارگران هفت تپه و سپیده قلیان از فعالان مدنی شدند.

¨ مورنینگ استار: معترضان خواهان تغییر در ایران هستند

انتشار اخبار مربوط به جنبش اعتراضی و حق‌طلبانه کارگران مجتمع نیشکر هفت‌تپه و کارخانه فولاد اهواز، که در چارچوب گروه صنعت ملی فولاد ایران فعالیت می‌کند، در هفته‌های اخیر موجی از فعالیت‌های همبستگی با آنان را در جهان دامن زده است. نمونه‌های اخیر هم‌زبانی و ابراز همبستگی از سوی نهادهای سندیکایی بزرگ و معتبر جهان با مبارزات قهرمانانه کارگران و زحمتکشان ایران- که در شرایط بغرنج و دشوار هجوم نیروهای سرکوبگر انتظامی و امنیتی در جریان است- امید واقع‌بینانه به امکان سازمان‌دهی آکسیون‌های مؤثر و ضرور در دفاع از اقدام‌های کارگری در پیگیری مطالباتشان را زنده کرده است.

سازمان‌های سندیکایی بین‌المللی، حزب‌های کمونیست و کارگری، نشریات ترقی‌خواه و مدافع صلح و پیشرفت در صحنه بین‌المللی، همدوش با سندیکاهای کارگری ایران و مبارزان راه دموکراسی، حقوق بشر و عدالت اجتماعی و ترقی در ایران، در کارزاری هماهنگ، متنوع و مؤثر، سیاست‌های ارتجاعی و سرکوبگرانه دیکتاتوری مذهبی حاکم را زیر علامت سؤال می‌برند. مراکز فعال سندیکایی در اکثر کشورهای جهان و به‌ویژه در اروپا حمایتشان از مبارزه دشوار کارگران و فعالان کارگری ایران را اعلام کرده‌اند. در مطلب زیر به چند نمونه جالب از ابتکارهای اخیر در حمایت حرکت کارگران پرداخته شده است:

همبستگی جهانی با مبارزهٔ کارگران مجتمع نیشکر هفت‌تپه

فدراسیون سندیکای جهانی اینداستریال که بیش از ۵۰ میلیون کارگر صنعتی در صنایع اتومبیل‌سازی، فولاد، نفت و پتروشیمی و نساجی در کشورهای سراسر گیتی را نمایندگی می‌کند، در بیانیه‌یی خطاب به سندیکالیست‌های جهان، منتشرشده در روز ۱۵ آذرماه، سیاست‌های مقام‌های رسمی در ایران در قبال کارگران مجتمع نیشکر هفت‌تپه و فولاد اهواز را محکوم کرد. اینداستریال درست یک ماه قبل از آن، در بیانیه‌ای خطاب به وزیر کار جدید رژیم، محمد شریعتمداری، برخورد رژیم با خواست‌های مشروع و به‌حق کارگران کشور را محکوم کرده بود. در آن بیانیه، اینداستریال- به‌نقل از فعالان سندیکایی ایران- سؤال کرده بود: “آیا با حکم قضایی می‌توان شکم گرسنه کارگران را سیر کرد؟ آیا این پیام مقام‌های مسئول به زحمتکشان کشور است؟ آیا آقای شریعتمداری و وزارت کار قصد دارند اتحادیه‌های کارگری بیشتری را سرکوب کنند و کارگران را به گرسنگی محکوم کنند؟ پیوستن به اعتصابات و اعتراضات حق کارگران و مردم ایران است و آنان از این حق به‌سادگی دست نخواهند کشید.”

آقای کمال اوزکان، معاون دبیرکل اینداستریال، در همین ارتباط اشاره کرده بود: “ایران در حال پیاده کردن سیاست‌های اقتصادی بدی است که الهام‌گرفته شده از اقتصاد نولیبرالی است، اقتصادی که هم جامعه و هم نیروی کار را تضعیف می‌کند. ما از مشاهده این موج خصوصی‌سازی، همراه با فساد و سرکوبگری دولتی عصبانی هستیم. چنین دستورالعملی نتیجه‌ای فاجعه‌بار به‌دنبال دارد. کارگران نهادهای صنعتی حق دارند علیه سوءِمدیریت آن‌ نهادها اعتراض کنند. کارگران جز اعتصاب در مقابله با سیاست پرداخت نشدن دستمزدهایشان هیچ گزینه‌ٔ دیگری ندارند. آنان باید زندگی کنند و امکان داشته باشند که غذا بخورند. نیروهای امنیتی نمی‌توانند خواست‌های مشروع کارگران ایران را برای همیشه سرکوب کنند. ایران باید اتحادیه‌های کارگری مستقل را به‌رسمیت بشناسد.”

سندیکاهای کارگری ایران در گزارش‌های مستند خود مشکلات اقتصادی عمیق و گسترده‌ای را گزارش کرده‌اند که ثابت می‌کنند بیش از ۶۰ درصد از کارگاه‌های صنعتی کشور تعطیل شده‌اند.

متن بیانیه فدراسیون سندیکای جهانی اینداستریال:

شکنجه فعالان اتحادیه‌های کارگری هم‌زمان با گسترش اعتصاب‌ها در ایران،

موج اعتصاب‌ها در استان خوزستان به دستگیری و شکنجه رهبران و فعالان کارگری منجر شده است.

کارگران کارخانه پولاد ملی ایران در اهواز با ادامه اعتصاب‌های مکرر خود در طی یک سال گذشته، خواهان پرداخت دستمزدهای معوقه و بازگشت کارخانه به مالکیت عمومی شده‌اند. آنان با کارگران مجتمع نیشکر هفت‌تپه- که بیش از این به ‌دلیل دیرکرد در پرداخت دستمزدشان و فساد اداری رایج مدیران در اعتصاب‌ بودند، اعلام همبستگی کرده‌اند. همچنین، اعتصاب‌های کارگری دیگر در پالایشگاه نفت آبادان، پروژهٔ متروی اهواز، و در میان کارمندان شهرداری حمیدیه در جریان است.

علی خامنه‌ای ادعا کرده است که اعتصاب‌ها توسط دشمنان خارجی کشور هدایت می‌شوند، دشمنانی که سعی در از بین بردن اقتصاد دارند. اما کارگران با این توصیف که: “ایران شده دزد خونه، توی جهان نمونه” پاسخ می‌دهند و تأکید دارند که “دشمن ما همینجاست، دروغ میگن آمریکاست”.

در ۲۷ آبان‌ماه / ۱۸ نوامبر، تظاهرات ۴۰۰۰ نفری کارگران نیشکر هفت‌تپه در شوش موردحمله نیروهای امنیتی قرار گرفت و ۱۸ تن از رهبران آنان دستگیر شدند. روز بعد، کارگران فولاد اهواز در همبستگی با این کارگران، تجمعی چند هزارنفری برپا کردند. فولادگران اهواز با راه‌پیمایی و تجمع در مقابل فرمانداری اهواز، خواهان آزادی این فعالان کارگری شدند. دانشجویان چند دانشگاه در ایران نیز از دستگیر شدگان حمایت کرده و آزادی آنان را خواستار شدند. مقام‌های حکومتی ۱۴ تن از فعالان بازداشتی را آزاد کردند، ولی “اسماعیل بخشی”، “محمد خانی‌فر”، “مسلم آرمند”، “حسین فاضل” و “سپیده قلیان”- فعال دانشجویی- هنوز در زندان‌اند.

گزارش‌های متعددی از شکنجه شدن اعتصابی‌های دستگیرشده دریافت می‌شود. خانواده‌های “بخشی” و “قلیان” که اخیراً موفق به دیدار زندانیان‌شان شدند نیز این گزارش‌ها را که این دو فعال کارگری مورد ضرب‌وشتم شدید قرار گرفته و در سلول انفرادی نگهداری می‌شوند تأیید کرده‌اند. جراحات شدیدی در ناحیه سر “بخشی” دیده شده است. او برای اعلام اجباری پایان اعتصاب زیر فشار و شکنجه قرار گرفته است.

“سندیکای کارگران فلزکار و مکانیک ایران”، که از اعضای رسمی فدراسیون سندیکای بین‌المللی اینداستریال (Industrial Global Union) است، اعلام کرده است: “ضمن محکوم کردن شدید شرایط جسمی و روحی ایجاد شده برای اسماعیل بخشی و سپیده قلیان، خواهان آزادی فوری و بی‌قید و شرط آنان هستیم. مسئولیت تمام زجر، آزار، ضرب‌وشتم و وضعیت به‌وجود آمده برای آنان مستقیماً برعهده دولت ایران و حفظ سلامت و امنیت آنان وظیفه مقامات قضایی- امنیتی و دولت است. ما تمام کارگران در سراسر ایران و اطراف جهان را فرامی‌خوانیم که به کارزار برای آزادی همه آنانی که دستگیر شده‌اند به‌پیوندند.”

کمال اوزکان، معاون دبیرکل اینداستریال، گفت: “تلاش برای شکستن اعتصاب از طریق خشونت و تهدید و ارعاب برای رژیم ایران ننگ‌آور است. کارگران برای دریافت دستمزد به‌حق خود اعتصاب کرده اندو رهبرانشان بدلیل دفاع شجاعانه از آنان، تحت شکنجه قرار گرفته و رنج می‌برند. حکومت ایران باید به حقوق آزادی‌های سندیکایی و کنوانسیون‌های سازمان بین‌المللی کار، به‌ویژه مقاوله‌نامه‌های ۸۷ و ۹۸ احترام بگذارد. اتحادیه‌های کارگری باید بتوانند بدون هراس و آزار و اذیت کار خود را انجام دهند و کارگران باید حق تشکیل اتحادیه‌های مستقل را داشته باشند.”

هر دو کارخانه‌های فولاد و مجتمع نیشکر هفت‌تپه در شرایطی سؤال‌برانگیز خصوصی‌سازی شدند. مالکان خصوصی که این دو کارخانه را با قیمت ارزان خریده‌اند به‌طور مرتب از پرداخت دستمزد کارگران امتناع کرده‌اند. مدیریت جدید این دو مجتمع، اتحادیه‌های کارگری مستقل را به‌رسمیت نمی‌شناسند. این اتحادیه‌ها گاهی با برگزاری اعتصابات پراکنده موضعی، موفق به کسب دستمزدهای معوقه کارگران می‌شوند.

اینداستریال- ۶ دسامبر ۲۰۱۸ برابر با ۱۵ آذرماه ۱۳۹۷

اعتراض سندیکاها و اتحادیه های کارگری جهان

بیش از ۸۰ سندیکا و تشکل کارگری از نقاط مختلف جهان،‌ از جمله کشورهای فرانسه، ایتالیا، برزیل، اسپانیا، اندونزی، هائیتی، سنگال، مصر، پاراگوئه و تشکیلات خودگردان فلسطین در نامه‌ای به علی خامنه‌ای، خواهان توقف سرکوب کارگران و معلمان و آزادی فوری علی نجاتی و اسماعیل بخشی از نمایندگان کارگران هفت تپه و سپیده قلیان از فعالان مدنی شدند.

به گزارش سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه در بخشی از این نامه آمده است: “ما دائما اخبار بسیار نگران کننده‌ای از ایران دریافت می‌کنیم. حکومت ایران در طی هفته‌های اخیر بی‌وقفه سندیکالیست‌ها و معلمان را به خاطر برگزاری تظاهرات مسالمت آمیز در اعتراض به گرانی و عدم پرداخت حقوق‌ها مورد اذیت و آزار قرار داده‌اند… ما لغو محکومیت‌های غیرعادلانه که مغایر آزادی و حقوق اساسی بوده و نیز خواهان آزادی فوری و بی‌قید و شرط همه فعالان در بند هستیم که به خاطر فعالیت سندیکایی و دفاع از حقوق به حق مزدبگیران زندانی شده‌اند.”

روزنامهٔ مورنینگ استار: معترضان خواهان انجام تغییر در ایران هستند

روزنامه چپ ترقی‌خواه مورنینگ استار که با تیراژ بالا در شش روز هفته خبررسانی کرده درعمل نقش روزنامه جنبش کارگری و سندیکایی بریتانیا را ایفا می‌کند و با حمایت از جنبش کارگری ایران و مبارزات آن، در آگاهی بخشی سندیکاهای این کشور در ارتباط با تحول‌های سیاسی ایران نقشی بسیار پررنگ داشته است. لازم به تذکر است که مورنینگ استار در ۱۱ ماه اخیر بیش از ۵۰ گزارش خبری درباره تحولات ایران منتشر کرده است. این روزنامه در روز ۲۹ آبان‌ماه در مقاله‌ای مفصل که یک صفحه آن را می‌پوشاند، تحولات جدید در مبارزات جنبش سندیکایی کشورمان را به‌قلم خانم جین گرین- از رهبران کمیته دفاع از حقوق مردم (کودیر) و تحلیلگر مطلع مسائل ایران- را تحلیل و بررسی کرد. این مقاله که در آن مبارزات هفته‌های اخیر معلمان ایران، کارگران کارخانه فولاد اهواز و نیز اعتصاب پردامنه کارگران مجتمع نیشکر هفت‌تپه گزارش و بررسی شده است، به‌وسیلهٔ چند سایت اینترنتی جنبش کارگری باز انتشار یافت. در مقدمه این مقاله آمده است: “موج اعتراض‌ها که از زمان تظاهرات در ۸۵ شهر در ژانویه گذشته (دی‌ماه ۹۶)، ایران را فرا گرفته‌است، هیچ نشانه‌ای از فروکش کردن نشان نمی‌دهد. این اعتراضات طیف وسیعی از کارگران با حقوق‌های ناچیز، پاره‌وقت و غیرمتشکل را گرفته تا کارگران صنعتی در صنایع فولاد و شکر و کارگران حرفه‌ای فکری مانند معلمان را در بر می‌گیرد. هیچ بخشی از جامعه ایران وجود ندارد که تحت‌تاثیر اعتراضات قرار نگرفته باشد و رژیم همچنان تلاش می‌کند تا این موج سراسری و ملی نارضایتی بر ضد خود را مهار کند.” مقاله پس از بررسی خواسته‌ها و شعارهای معلمان کشور و کارگران فولاد اهواز، به بررسی جنبش اعتصابی کارگران مجتمع نیشکر هفت‌تپه می‌پردازد. اعتصاب دوره‌ای و تظاهرات کارگران در هفت‌تپه ماه‌های زیادی پدیده‌ای ثابت در مجتمع نیشکر بوده است. کارگران می‌گویند که حقوق آنان اغلب برای چندین ماه پرداخت نمی‌شود و حقوق و مزایای‌شان هم از زمان خصوصی‌سازی قطع شده است. خبرگزاری دولتی آژانس خبری کارگران ایران در ماه نوامبر گزارش داد که اسامی تعدادی از سهامداران مجتمع نیشکر هفت‌تپه و اعضای هیئت‌مدیره آن، در فهرست رسمی افرادی قرار دارند که مقررات رسمی مبادله ارز در کشور را نقض کرده‌اند.

نامۀ مردم