با تعطیلی کارخانه قند ورامین، کارگران آن بیکار شدند و بخشی از چرخه تولید قند و شکر کشور از مدار خارج شد.

اهمیت کارخانه قند ورامین که تأسیس آن به سال ۱۳۱۳ بازمی‌گردد، در ایجاد ارتزاق ورامینی‌ها تا حدی بود که محله‌ای از شهر ورامین به نام محله کارخانه قند نام‌گذاری شد و بسیاری از کارگران اسبق آن و فرزندان و نوه‌هایشان از سال‌های قبل در این محل زیسته‌اند، اما این کارخانه باعظمت یکی دو دهه است که هرروز کوچک‌تر شده و سرانجام پس از نزدیک به ۹ دهه فعالیت با مشکل قطع زنجیره تولید مواجه و تعطیل شد.

کارخانه قند ورامین با عنوان هویت اقتصادی و قدیمی‌ترین کارخانه قند ورامین، ایران و خاورمیانه این روزها تعطیل است و سکوت عجیب کارخانه یادآور بیکاری ۱۵۰۰ کارگر است.

ایسنا تصمیم گرفت مشکلات کارخانه قند ورامین که سال‌هاست تعطیل است را بررسی کند و ابتدا به سراغ کارگران رفته است و سپس با بازنشستگان کارخانه نیز صحبت کرده و در همین راستا نظر مدیران شرکت را نیز جویا شده است.

به گزارش ایسنا، امروزه یکی از مطالبات و درخواست های کارگران کارخانه قند ورامین این است که این کارخانه از بخش خصوصی گرفته شود و دوباره به بخش دولتی بازگردد. به گفته آنها مدیران هم توانایی مدیریت این مجموعه را ندارند؛ درصورتی که سوابق این کارخانه نشان می‌دهد که اینجا در ۸۰ سال گذشته اصلاً تعطیل نبوده است و یکباره زمانی که به بخش خصوصی ارجاع داده شد، تعطیل گردیده است.

کارخانه قند ورامین باید مطالبه گری کند و هر چه سریعتر به بخش دولتی بازگردد تا بتواند دوباره ۱۵۰۰ کارگر و ۱۵۰۰ خانواده از این مکان رزق و روزی دریافت کنند.

به گزارش ایسنا، از سال ۸۸ مراحل تولید قند در این کارخانه حذف شده و فقط شکر سفید تولید می‌کردند و در خصوص شکر سفید تولید بسیار خوبی داشته اند که با عدم مدیریت مدیران کارخانه و ضعف برخی مدیران در سطح وزارتخانه این کارخانه بزرگ تعطیل شده است.

هم چنین یکی از آسیب‌هایی جدی که به تعطیلی این کارخانه وارد شد بخش ورزشی این مکان بود. کارخانه قندی که در سالهای بسیار دور ساخته شد یک مجموعه ورزشی در دل خود افتتاح کرد و یک زمین چمن و چند ساختمان که متعلق به ورزش‌های رزمی بود وجود داشته است و بسیاری از تیم‌های بزرگ در این کارخانه بازی می‌کردند و آن زمان دیدارهای مهم لیگ برتری فوتبال مثل بازی پرسپولیس با حضور علی پروین در این کارخانه و زمین چمن برگزار شده است و این مجموعه تعداد زیادی قهرمان و مدال آور داشته که متاسفانه امروز به یک کارخانه تعطیل تبدیل شده است. متاسفانه زمین‌چمن این مجموعه نابود شده و دیگر حتی یک ورزشکار هم ندارد و جوانان ورامین از وجود این مجموعه بسیار خوب و جذاب محروم شده‌اند.

جمشید امینی مسئول برق کارخانه قند ورامین در گفت وگو با ایسنا تصریح کرد: از سال ۸۲ در این کارخانه مشغول به کار شدم. بنده با توجه به مهارتی که داشتم در بخش فنی و برقی این کارخانه کار می‌کردم. این مجموعه ۵ الی ۶ مدیر برق کارخانه داشت که زیرمجموعه هر مدیر ۲۰ کارگر در خصوص کارهای فنی و برقی برای این کارخانه کار می‌کردند.

وی ادامه داد: از زمانی که این کارخانه تعطیل شد، بعد از چند مدتی دنبال کار بودیم و نهایتاً برخی از کارگران کار پیدا کردند و عده‌ای همچنان بیکار هستند. ۱۶ سال در کارخانه قند بودم و به قولی عمرم را در آنجا سپری کردم ولی به ما گفتند مواد اولیه وجود ندارد و کارخانه تعطیل است.

مسئول برق کارخانه قند ورامین ادامه داد: زمانی که کارخانه کار می‌کرد، همه کارگران راضی بودند و یک مجموعه بسیار خوبی داشتیم.

حمید حیدریان یکی از بازنشستگان کارخانه قند ورامین هم در گفت وگو با ایسنا تصریح کرد: من از سال ۱۳۷۱ در این مجموعه بزرگ مشغول به کار و در سال ۹۳ بازنشسته این کارخانه شدم. کارگران سالهای دهه ۷۰ حدود ۶۰۰ نفر بودند که در طول برهه زمانی این کارگران به ۱۵۰۰ نفر هم رسیدند.

وی ادامه داد: از سال ۸۲ که این کارخانه را به بخش خصوصی واگذار کردند مشکلات این کارخانه هم نیز شروع شد. بخش خصوصی در ابتدا حقوق کارگران را کم کرد و در نهایت با اخراج کارگران این کارخانه را تعطیل کردند. بخش خصوصی کارگران این کارخانه را تحت فشار می‌گذاشتند و نمی‌گذاشتند تولید صورت گیرد.

این بازنشسته کارخانه قند به عنوان یکی از کارگران قدیمی این مجموعه بزرگ می‌گوید: نبود شکر خام یکی از بهانه‌های مدیران این مجموعه بود، یاد دارم در یکی از ماه های نزدیک به عید ۳۵۰ هزار تُن شکر برای این کارخانه خریداری شد که این شکرها در میان راه با قیمت آزاد به فروش رسید و با صراحت بیان و با تمام وجودم می‌گویم که تمام مدیران این کارخانه در امر تعطیلی کارگران و مجموعه بزرگ کارخانه قند ورامین مقصر بوده‌اند.

حیدریان خاطرنشان کرد: هر زمانی که به دلیل های مختلف با برخی از مدیران کارخانه حرف و حدیثی صورت می‌گرفت، آنها به ما می‌گفتند که هر کجا که می‌خواهید بروید، هر اداره‌ای یک قیمتی دارد و حرفتان به جایی نمی‌رسد. مسئولین شهرستان ورامین هم در خصوص این کارخانه کوتاهی کرده‌اند و هر چقدر فریاد زدیم، مسئولین در آن زمان در خواب بودند و صدای ما را نشنیده‌اند.