عضو شورای اسلامی شهر تهران گفت: طبق استانداردهای اتحادیه اروپا، نشستِ زمین به میزان سالانه ۴ میلی متر، وضعیت بحرانی تلقی می‌شود (اتحادیه اروپا برای این میزان نشست کمیته بحران تشکیل می‌دهد)، این در حالیست که در تهران سالانه ۱۷ تا ۲۵ سانتیمتر نِشَست زمین اتفاق می‌افتد که امری فاجعه‌بار است.

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از معاونت ارتباطات شورای اسلامی شهر تهران، شهربانو امانی در دویست و هشتادمین جلسه شورای اسلامی شهر تهران در تذکری در خصوص مدیریت روان‌آب، گفت: حجم ریزش‌های جوی استان تهران در سال آبی جاری (از اول مهر ماه ۹۹ تا کنون) نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۲۴ درصد کاهش یافته است. در حال حاضر ذخیره سدهای پنج‌گانه تهران ۶۴ میلیون مترمکعب کاهش نشان می‌دهند. بر خلاف بارش‌های دو سال اخیر به نظر می‌رسد امسال با یکی از کم‌سابقه‌ترین خشکسالی‌ها مواجه هستیم.

وی ادامه داد: متاسفانه طی هفته گذشته با وجود تذکرهای مکرر، باز هم مشاهده کردم که پرسنل شهرداری برای شستشوی حیاط شورا و شهرداری از فشار آب استفاده می‌کنند. تا زمانی که از خودمان شروع نکنیم نمی‌توان از مردم انتظار همکاری داشت.

امانی اظهار داشت: علاوه بر کاهش بارش‌ها به دلیل تغییرات اقلیمی، الگوی بارش‌ها نیز دچار تغییر شده است. به گونه‌ای که به جای بارش‌های مستمر در یک بازه زمانی بلندمدت، به یکباره در مدت زمان کوتاهی با حجم زیادی روان‌آب ناشی از بارش مواجه می‌شویم. بر خلاف روش‌های نوین مدیریت روان آب که بر اصلِ «جذب آب باران در محل بارش» استوار است، مدیریت روان‌آب در تهران بر «جمع‌آوری و هدایت رواناب» پایه‌ریزی شده است.

عضو شورای اسلامی شهر تهران ادامه داد: سیستم کنونی نه تنها هزینه‌های سنگین مدیریت روان‌آب را به شهرداری تحمیل می‌کند بلکه آلودگی آب، پس‌زدگی در شبکه و کاهش ذخایر آب‌های زیرزمینی را به دنبال دارد.

وی افزود: طبق استانداردهای اتحادیه اروپا، نشستِ زمین به میزان سالانه ۴ میلی متر، وضعیت بحرانی تلقی می‌شود (اتحادیه اروپا برای این میزان نشست کمیته بحران تشکیل می‌دهد)، این در حالیست که در تهران سالانه ۱۷ تا ۲۵ سانتیمتر نِشَست زمین اتفاق می‌افتد که امری فاجعه‌بار است.

امانی گفت: روان‌آب‌های ناشی از بارش باران، سطح خیابان‌ها و پیاده‌روها را می‌شوید. این روان‌آب‌ها به سمت سه کانال اصلی آب در تهران هدایت و در نهایت در دشت‌های جنوب تهران رها می‌شوند. تحقیقات نشان می‌دهد که دشت‌های جنوب تهران بر اثر همین روان‌آب‌ها دارای سطح بسیار بالایی از آلودگی به فلزات سنگین و مواد شیمیایی سمی و خطرناک است. بخارات روغن، ذرات پلاستیک، بنزن، آزبِست و سرب موادی هستند که بر اثر تردد خودروها در سطوح مختلف شهر نِشَست می‌کنند و با اولین باران شسته شده و راهی دشت‌های جنوب تهران می‌شوند.

امانی خاطرنشان ساخت: کاهش سطوح نفوذناپذیر و احداث چاه‌ها و حوضچه‌های جذبی، راهکار حل این معضل است اما اینگونه به نظر می‌رسد که عزم و جدیت لازم در مدیریت شهری برای کاهش مصرف آب و مدیریت روان‌آب وجود ندارد.

وی افزود: در پایان برای چندمین مرتبه به شهردار تهران متذکر می‌شوم که ضمن بازنگری جدی در سیستم فعلی مدیریت روان‌آب در شهر، نسبت به موضوع بحران آب در شهر تهران اهتمام ویژه‌ای داشته باشند.