اظهارات یک پرستار سوئدی شاغل در بخش مراقبت‌های ویژه خطاب به آن دسته از افرادی که توصیه‌های در رابطه با در خانه ماندن و رعایت فاصله‌های اجتماعی را جدی نمی‌گیرند در شبکه‌های اجتماعی این کشور بازتابی وسیع یافته است.

به گزارش ایلنا، این پرستار ضمن انتشار تصاویری از بیماران کووید ۱۹ در زمان درمان می‌نویسد که بسیاری از مردم از معنی آن چه که قرار گرفتن در زیر یک دستگاه ونتیلاتور (رسپیراتور) به دنبال دارد هیچ اطلاعی ندارند و اگر می‌دانستند چه در انتظارشان خواهد بود در خانه‌ها می‌ماندند و این ویروس مرگبار را جدی تر می‌گرفتند.

متن سخنان این پرستار را به نقل از سایت استکهلمیان برای شما بازگو می‌کنیم:

“….این ها را برای آدم‌هایی می‌نویسم که نمی‌دانند افتادن در زیر دستگاه ونتیلاتور به چه معنی است و اصرار هم دارند که باید به کارهایشان برسند.

اول از همه بگویم که ونتیلاتور یک ماسک اکسیژن نیست که بر روی صورتتان نصب کنند و شما هم در حالی که راحت لم داده‌اید مشغول مطالعه روزنامه و مجلات روز شوید.

ونتیلاسیون برای بیماران کووید-۱۹ به معنی فرو کردن دردناک یک شلنگ به داخل حلق است که تا زمانی که زنده بمانید یا بمیرید در جای خودش باقی خواهد ماند.

این کار در حالت بیهوشی و به مدت۲ تا ۳ هفته و بدون این که قادر به تکان خوردن باشید صورت می‌گیرد. بیمار اغلب بر روی شکم خوابانده می‌شود و شلنگی که از دهان به لوله هوا متصل است امکان می‌دهد که با ریتم دستگاه ریه اکسیژن بدنتان را تامین کنید.

بیمار نمی‌تواند صحبت کند، نمی‌تواند غذا بخورد و یا هر کار طبیعی دیگری را انجام دهد – این دستگاه است که بیمار را زنده نگه می‌دارد. احساس ناراحتی و درد بیمار باعث می‌شود که پزشکان برای اطمینان از تحمل شلنگ توسط وی و تا زمانی که دستگاه مورد نیاز باشد داروهای مسکن تجویز کنند.

این به معنی قرار گرفتن در یک حالت کما مصنوعی است. ۲۰ روز پس از قرار گرفتن تحت چنین درمانی، یک بیمار جوان ۴۰ درصد از ماهیچه‌های خود را از دست می‌دهد، دهان و تارهای صوتی‌اش صدمه می‌بیند و دچار عوارض ریوی و قلبی ممکن می‌شود.

به همین خاطر هم هست که افراد مسن و افراد ضعیف تاب چنین درمانی را نمی‌آورند و می‌میرند.

خیلی از ما در چنین وضعیتی قرار داریم….. اگر نمی‌خواهید به اینجا بیایید از خودتان محافظت کنید. باز هم می‌گویم، این آنفلوآنزا نیست!

یک شلنگ را برای رساندن غذای مایع از طریق بینی یا پوست وارد معده شما می‌کنند، یک کیسه چسبناک را به باسن شما می‌چسپانند تا اسهال تان را جمع کند، لوله دیگری برای جمع آوری ادرار به شما وصل می‌شود، یک آی- وی برای ورود مایعات و دارو وصل می‌شود، یک آ-لاین برای نظارت بر وضعیت فشار خون متصل می‌شود که کاملاً وابسته به دوزهای دقیق محاسبه شده است.

تیمی از پرستاران، سی آر ان آ، و ام آ می‌بایست هر یک ساعت یک بار اندام شما را مرتبا جابجا کنند و پتوی مخصوصی در زیرتان بگذارند که مایعی یخی در آن در جریان است تا به پایین آوردن دمای ۴۰ درجه‌ای بدنتان کمک کند.

خب کسی هست که بخواهد همه این ها را امتحان کند؟ پس در خانه بمانید. از خودتان محافظت کنید و فاصله را حفظ کنید.”