سیزدهمین کنگرهٔ سراسری حزب کمونیست ویتنام از تاریخ ۲۶ ژانویه تا ۱ فوریه ۲۰۲۱ (۷ تا ۱۳ بهمن‌ماه ۱۳۹۹) با مضامین زیر در هانوی، پایتخت ویتنام برگزار شد و به بررسی موضوع‌های زیر پرداخت که عبارت بودند از: “تقویت ساختار و اصلاح حزب و سیستم سیاسی در جهت شفافیت و اقتدار؛ برانگیختن اراده و عزم برای توسعه ملی و ارتقای توانمندی بلوک عظیم وحدت ملی در کنار و همگام با قدرت حاکمیت خلقی؛ ادامه سرعت بخشیدن همه‌جانبه و هم‌زمان به امر اصلاحات؛ ایجاد و حفاظت قدرتمند از میهن و محیطی صلح‌آمیز و پایدار و تلاش برای تبدیل ویتنام به کشوری توسعه‌یافته با جهت‌گیری سوسیالیستی تا بازهٔ زمانی میانهٔ قرن بیست‌ویکم.

به‌نمایندگی از بیش از یک میلیون‌ونیم نفر عضو حزب کمونیست یک‌هزارو پانصدوهشتادوهفت نفر در کنگره سیزدهم شرکت کردند. از میان این تعداد نماینده، ۱۹۱ نفر به‌عضویت کمیتهٔ مرکزی، ۱ هزارو ۳۸۱ نفر به‌نمایندگی ایالت‌ها، شهرهای تحت مدیریت مرکزی و سازمان‌های حزبی، و ۱۵ نفر به‌نمایندگی سازمان‌های حزبی خارج از کشور انتخاب شدند. از کل نمایندگان تعداد ۱ هزار و ۳۶۵ نفر (۰۱/ ۸۶ درصد) مرد و تعداد ۲۲۲ نفر (۹۹/ ۱۳ درصد) زن بودند. تعداد نمایندگان اقلیت‌های قومی ۱۷۵ نفر (۰۳/ ۱۱ درصد) بود. کنگره حزب در مورد پنج سند مهم بحث کرد و آن‌ها به‌تصویب رساند که عبارت بودند از: ۱.‌ گزارش سیاسی؛ ۲.‌ گزارش در مورد نتایج استراتژی ۱۰ ساله توسعهٔ اقتصادی-اجتماعی از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۰ (از ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۹) و تدوین استراتژی توسعهٔ اقتصادی-اجتماعی برای ۱۰ سال آینده؛ ۳.‌ گزارش دربارهٔ اجرایی شدن هدف‌های توسعه اقتصادی-اجتماعی از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰ (از ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۹) و برنامه‌های پنج سال آینده؛ ۴.‌ گزارش بازبینی ساختار حزبی و مصوبه‌های دوره دوازدهم؛ ۵.‌ گزارش بازبینی رهبری و مدیریت دوره دوازدهم تصدی کمیتهٔ مرکزی حزب. در ادامه، کنگره همچنین رهبری جدید حزب را انتخاب کرد.

کنگره اعلام داشت که حزب “بسیاری از دستورالعمل‌ها، هدف‌ها، و وظیفه‌های تعیین شده” در آخرین کنگره حزب و در سند ۱۰ سالهٔ توسعه را با موفقیت تحقق بخشیده است. این موفقیت‌ها بیانگر تجربه‌های حزب در اجرای “سیاست نوسازی” است که اکنون ۳۵ سال از شروع آن می‌گذرد. کنگره همچنین خاطر نشان کرد که باوجود همه این دستاوردها و موفقیت‌ها، “کاستی‌ها و ضعف‌هایی نیز وجود دارند که باید در خلال پنج سال آینده بررسی شوند چندان که خواست یک ویتنام قدرتمند و مرفه تا سال ۲۰۴۵ (۱۴۲۴) محقق شود.” ویتنام یکی از ده کشوری است که بالاترین رشد اقتصادی در ۲۰۲۰ / ۱۳۹۹را داشته‌اند و در ۵ سال گذشته نرخ رشد تولید ناخالص ملی‌اش ۸/ ۵ درصد بوده است. این کشور همچنین پیشرفت‌هایی در زمینه‌های فرهنگ اجتماعی، بهداشت، آموزش، علوم و فناوری را نیز شاهد بوده است. نرخ فقر در ویتنام از ۱۰ درصد در ۲۰۱۵ / ۱۳۹۴ به ۳ درصد در ۲۰۲۰ / ۱۳۹۹ کاهش یافت. متوسط درآمد سرانه در کشور که در ۱۹۸۶ (۱۳۶۵)-سال شروع سیاست بازسازی-۱۰۰ دلار آمریکا بود، در ۲۰۲۰ / ۱۳۹۹ به ۲ هزارو۷۵۰ دلار آمریکا رسید. دستاوردهای کشور فوق‌العاده بوده‌اند، به‌ویژه در سال ۲۰۲۰ / ۱۳۹۹ که همه گیری کووید-۱۹ تأثیرات زیادی به‌همراه داشت و سیل‌ها و طوفان‌های بی‌سابقه هم در این سال موجب خساراتی جدی در زمینه‌های اقتصادی-اجتماعی شدند. کنگره خاطرنشان کرد که به‌دلیل “قدرت همبستگی‌ای بزرگ و برتری رژیم سوسیالیستی، تعامل هماهنگ، مصمم، و مؤثر سیستم سیاسی‌ای به‌رهبری حزب و حمایت مردم”، میسر گردید که “ویتنام به‌تدریج همه‌گیری کرونا را کنترل کرد، تولید و تجارت، گام به‌گام، بهبود یافتند و روند زندگی تثبیت شد که موجب تحکیم اعتماد مردم به حزب، دولت، و رژیم سوسیالیستی هم شد.” کنگره به‌این نتیجه رسید که حزب باید همواره به مارکسیسم-لنینیسم، ایدئولوژی هوشی‌مین، و به راه سوسیالیسم پایبند بماند. به‌این منظور، حزب باید همیشه “با حقایق مستقیماً برخورد کند و حقیقت را بیان دارد” و در مسیر “بازسازی، تعامل و توسعه، به روند جاری همبستگی، تلاش و اراده مشترک” ادامه دهد. کنگره امور اقتصادی-اجتماعی‌ای خاص را تعیین کرده است که نقطه‌عطف‌هایی مهم در چند سال آینده خواهند بود که عبارتند از: سال ۲۰۲۵/ ۱۴۰۴، پنجاهمین سالگرد آزادسازی جنوب [ویتنام جنوبی] و بزرگداشت وحدت میهن؛ سال ۲۰۳۰/ ۱۴۰۹، صدمین سالگرد تأسیس حزب کمونیست ویتنام؛ سال ۲۰۴۵/ ۱۴۲۴، صدمین سالگرد تأسیس جمهوری دموکراتیک یا جمهوری سوسیالیستی کنونی ویتنام. با توجه به‌این نقطه‌عطف‌های تاریخی است که کنگره طرح “توسعهٔ ملی و چشم‌انداز استراتژیک دوران جدید” را تدوین کرد.

کنگرهٔ سیزدهم در این‌باره همه‌جانبه بررسی و ارزیابی کرد: ساختار حزب و نقش رهبری منتخب کنگرهٔ دوازدهم حزب، تصمیم‌گیری در مورد وظایف حزب در پنج سال آینده، و اجرای برنامهٔ حزب. همچنین، با بررسی “کیفیت سیاسی، اخلاق انقلابی، ظرفیت رهبری، جسارت و دانش کافی برای پاسخگویی به نیازهای روزافزون تجدید قوا و جهت دادن به هدف‌های بزرگ، سنگین، و درعین‌حال باشکوه، وظیفه‌های تعیین شده از سوی حزب، دولت، و مردم، اعضای کمیتهٔ مرکزی را ارزیابی و انتخاب کرد.” کنگره برای مطالعهٔ سندها، بحث‌ها، و گفتگوهای نمایندگان دربارهٔ نامزدهای کمیتهٔ مرکزی حزب، یک روز کامل وقت تعیین کرد. نمایندگان به‌شیوه‌ای دقیق از حق دموکراتیک خود برای انتخاب رهبری جدید استفاده کردند. آنان به نامزد کردن خویش و دیگران و افزودن نام نامزد‌هایی اضافی برای عضویت در کمیته مرکزی مجاز بودند.

در گزارش حزب به رسانه‌ها خاطرنشان می‌شود: “کمیته مربوط به پرسنل کنگره، از رؤسای هیئت‌های شرکت کننده گزارش‌هایی در مورد پیشنهاد نامزدها را دریافت کرد. در بعد از ظهر همان روز، هیئت رئیسه کنگره نام این نامزدها را اعلام کرد. هیئت رئیسه همچنین درخواست‌های انصراف نامزدهای پیشنهاد شده را رسیدگی کرد و برای بررسی موارد درخواست انصراف از نامزدی برخی نیز تشکیل جلسه داد. … پام مین چین، عضو هیئت سیاسی، دبیر کمیته مرکزی و رئیس کمیته تشکیلاتی کمیته مرکزی، گزارش هیئت رئیسه کنگره از بحث نمایندگان پیرامون امور پرسنل کمیته مرکزی برای دوران سیزدهم را ارائه داد.” کنگره سپس کمیته شمارش آرا را انتخاب کرد و لیست نامزدهای کمیته مرکزی سیزدهم حزب (اعم از رسمی و جایگزین) را تصویب کرد. بعدازظهر، وو ون تونگ، یکی دیگر از اعضای هیئت سیاسی و دبیر کمیته مرکزی حزب، از پاسخ هیئت رئیسه کنگره به بحث نمایندگان پیرامون اسناد کنگره، گزارشی ارائه داد. پس از رأی‌گیری و شمارش رأی‌ها، کمیته شمارش آرا لیست اعضای رسمی و جایگزین کمیته مرکزی سیزدهم حزب را اعلام کرد که شامل ۲۰۰ نفر بود-۱۸۰ نفر عضو اصلی و ۲۰ نفر عضو علی‌البدل- که خود ۱۸ نفر برای هیئت سیاسی و ۵ نفر برای دبیرخانه را انتخاب کردند. نویین پو ترونگ، بار دیگر به‌مقام دبیرکل و یک کمیسیون بازرسی نیز متشکل از ۱۹ نفر، از سوی کنگره انتخاب شدند.

کنگره در تاریخ اول فوریه ۱۳ بهمن‌ماه ۹۹، پس از هشت روز کاری و همراه با قطعنامه‌ای ویژه که در جلسه پایانی کنگره تصویب شد خاتمه یافت. در این قطعنامه آمده است که کنگره در مورد ارزیابی‌های اساسی نتایج اجرای قطعنامه کنگره دوازدهم حزب، طرح ساخت‌وساز ملی برای دوران انتقالی به سوسیالیسم سال ۱۹۹۱/ ۱۳۷۰ و متمم آن در ۲۰۱۱/ ۱۳۹۹، استراتژی توسعه اقتصادی-اجتماعی برای سال های ۲۰۱۱/ ۱۳۹۰ تا ۲۰۲۰/ ۱۳۹۹، اجرای سیاست ۳۵ ساله “دوی موی”، همراه با جهت‌گیری‌های توسعه ملی و وظایف آینده ارائه شده به کنگره سیزدهم توافق دارد.

در این قطعنامه آمده است که دستاوردهای چند سال گذشته همچنان تأیید می‌کنند که مسیر سوسیالیسم در ویتنام با واقعیت‌های موجود در کشور و روند توسعه در این دوران مطابقت دارد و روشن‌بینی رهبری حزب عامل اصلی موفقیت انقلاب ویتنام است. “در شرایط تحولات سریع و پیچیده در وضعیت جهان، موضع حزب همچنان پیش‌بُردِ “پرچم ایدئولوژی، پرچم مبارزه و و پرچم همبستگی بزرگ ملی” با هدف رفاه مردم، قدرتمندی ملی، و برابری و عدالت، دموکراسی و تمدن برای مردم” است. این قطعنامه، هدف‌هایی اصلی و مشخص برای سال‌های ۲۰۲۵، ۲۰۳۰ و ۲۰۴۵ (سال‌های ۱۴۰۴، ۱۴۰۹، ۱۴۲۴) تعیین کرد و همچنین هدف‌های طرح توسعهٔ اقتصادی- اجتماعی سال‌های ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۵ (۱۴۰۰ تا ۱۴۰۴) و جهت‌گیری‌های توسعه ملی برای سال‌های ۲۰۲۱ تا ۲۰۳۰ (۱۴۰۰ تا ۱۴۰۹) و وظایف اصلی پنج سال آینده را مشخص کرد. این قطعنامه تأیید می‌کند که حزب “به مارکسیسم-لنینیسم و ایدئولوژی هوشی‌مین متعهد خواهد ماند، آن‌ها را به‌طور مستمر و به‌روشی خلاقانه و منطبق با واقعیت ویتنام در هر دوره، اجرا خواهد کرد و در رسیدن به اهداف استقلال ملی و سوسیالیسم، ثابت قدم خواهد ماند.”

در این قطعنامه تأکید شده است که حزب باید کار “سازندگی و اصلاح حزب” را در جهت یک حزب و سیستم سیاسی‌ای قدرتمند و شفاف ارتقا بخشد و با شهامت بیشتر، اقتدار رهبری را در ایجاد و اجرای دستورالعمل‌ها و سیاست‌های منطبق بر واقعیت موجود در ویتنام و روند پیشرفت عصر، بهبود بخشد. کنگره همچنین به لزوم اقدام به‌موقع برای رفع “کاستی‌های رهبری، جهت‌دهی و سازمان‌دهی اجرای طرح‌ها” اشاره کرد. “موفقیت کنگره، موجب تشویق تمامی حزب، مردم و ارتش خواهد شد تا همچنان بر همه مشکلات و چالش‌ها غلبه شود و از فرصت‌ها و امتیازهای موجود استفاده کرده تا ویتنام، هرچه زودتر، به یک کشور توسعه‌یافته با جهت‌گیری سوسیالیستی پردرآمد تبدیل گردد.”

کنگره تعداد ۳۶۸ پیام تبریک و نامه از ۱۶۷ حزب سیاسی، ۶ سازمان منطقه‌ای و بین‌المللی، ۱۳۰ سازمان سیاسی، اجتماعی، دوستانه و مردمی و ۲۶ نمایندگی دیپلماتیک خارجی در ویتنام از ۹۳ کشور جهان، دریافت کرد. نوین پو ترونگ، دبیرکل حزب کمونیست و رئیس‌جمهور ویتنام، در سخنرانی پایانی کنگره “برای غلبه بر هر دشواری در انجام وظایف، حفظ سنت‌ها و دستاوردهای انقلابی، پیوند دادن همه حزب و مردم در زنده کردن سنت‌های باشکوه و تجارب ارزشمند، تقویت همبستگی و اتحاد، ترویج سازگاری بین فکر و عمل، ارتقای فضایل و اخلاق انقلابی برای تقویت بی‌وقفه شجاعت سیاسی و ظرفیت کاری و پشتکار در اجرای موفقیت‌آمیز مفاد قطعنامه کنگره سیزدهم و مطابق با اهداف انقلابی دوره جدید همراه با آرمان‌های کل حزب، مردم و ارتش، متعهد به‌نهایت تلاش شد.” او گفت، کنگره که تقریباً دو روز زودتر از موعد مقرر به‌پایان رسید، تمام مطالب را بیان و تمام دستورکارش را انجام داد. او از نمایندگان کنگره به‌خاطر اعتماد به رهبری حزب و انتخاب‌شان تشکر کرد. این کنگره نقطه‌عطفی مهم محسوب می‌شود، زیرا چشم‌انداز سال‌های میانی قرن ۲۱، یعنی سال‌های تلاش ویتنام برای پیوستن به لیست کشورهای پیشرفته را ترسیم کرد.

نامه مردم