این روزها اعتصاب‌ها در انگلیس به طور بی سابقه‌ای در حال گسترش است و سیاست‌های ریشی سوناک، نخست وزیر انگلیس هم خشم مردمی را افزایش داده و به شکاف‌ها در جامعه انگلیس دامن می‌زند.

به گزارش تسنیم، روزنامه “وینر سایونگ” در مطلبی به تداوم موج اعتصاب های گسترده در انگلیس پرداخته و نوشت: تعداد زیادی پرستار انگلیسی با روسری و کلاه پشمی و در دست داشتن بطری قمقمه با قهوه و چای در مقابل بیمارستان‌های خود تظاهرات کردند. آن ها با دلی سنگین و با دست‌های سرد به‌جای حضور در بخش‌های خود در مقابل ورودی‌ها ایستادند.

ده‌ها هزار پرستار روز چهارشنبه با پوسترهای اعتراضی خود در مقابل بیمارستان‌های انگلیسی تجمع کردند تا علیه دستمزد پایین و شرایط کاری بد تظاهرات کنند. این اعتصاب برای اولین بار دو روز کامل از جمله پنجشنبه ادامه خواهد داشت و انتظار می رود در صورت عدم موافقت دولت با مصالحه، از فوریه برای دوره های طولانی تری ادامه یابد.

در بسیاری از بیمارستان ها، که به سختی می توانند نیازهای روزانه را برآورده کنند، تنها خدمات اورژانسی عملیات را در طول اعتصاب ادامه دادند. هزاران عمل و قرارهای درمانی باید لغو می شدند. در همین حال، سایر کارگران درمانگاه و انجمن های دستیاران نیز قصد دارند به این اعتراض بپیوندند. رانندگان آمبولانس هم روز دوشنبه بار دیگر دست به اعتصاب می زنند.

در ادامه این گزارش آمده است: کارکنان بیمارستان در اعلام این نارضایتی خود تنها نیستند. قطارها و اتوبوس ها به زودی دوباره برای چند روز پس از شکست همه مذاکرات متوقف خواهند شد. کارکنان اداره پست هم دوباره اعتصاب می کند. برخی کارکنان وزارتخانه ها، کارمندان نهادهای مهم و همچنین اساتید دانشگاه هم به این اقدامات اعتراضی پیوسته اند.

علاوه بر این، صدها هزار معلم در انگلیس می خواهند کار خود را از فوریه در روزهای نامعلومی متوقف کنند. انتظار می‌رود که بیشتر مدارس مجبور شوند برای مدت طولانی‌تری تعطیل شوند. علاوه بر اعتصابات در بیمارستان ها، این امر هم به ویژه تأثیر قابل توجهی خواهد داشت و احتمالا تا بهار ادامه دارد.

اتحادیه های معلمان شکایت دارند که دستمزدهای واقعی در مدارس در ۱۲ سال گذشته یک چهارم کاهش یافته است و رکورد تورم کنونی که هنوز بالای ۱۰ درصد است، برای بسیاری از معلمان “غیرقابل کنترل” است. دولت پیشنهاد افزایش دستمزدها در حدود پنج درصد را داده است. وضعیت برای پرسنل پرستاری در بیمارستان ها نیز مشابه است.

در مجموع، دستمزدها در خدمات عمومی تنها ۳.۳ درصد در سال قبل و در بخش خصوصی ۷.۲ درصد افزایش یافته است. فدراسیون اتحادیه TUC در حال برنامه ریزی یک “روز اعتراض ملی” در همه مناطق این کشور برای ۱ فوریه است.

از زمان حکومت مارگارت تاچر این موج بزرگ از اعتصاب ها وجود نداشته است. تنها در شش ماه ژوئن تا نوامبر ۲۰۲۲، بیش از ۱.۶ میلیون روز کاری به دلیل اعتصابات از دست رفته است. طبق محاسبات فایننشال تایمز، این بالاترین تعداد روزهای اعتصاب در بریتانیا در ۳۰ سال گذشته است.

دولت ریشی سوناک پس از خوددارای های اولیه بالاخره با مذاکره با اتحادیه ها موافقت کرد، اما تعدیل کامل تورم را رد کرد. وی توضیح داد که تسلیم شدن از سوی او مبارزه با تورم را به خطر می اندازد، که در حال حاضر باید اولویت مطلق باشد.

این وضعیت همچنین در نتیجه قوانین جدید ضد اعتصابی که سوناک اکنون در پارلمان ارائه کرده است، تشدید شده است. هدف آنها این است که دولت را قادر سازد تا از حداقل سطح خدمات در برخی زمینه های کاری در زمان اعتصاب اطمینان حاصل کند و در صورت لزوم اعتصاب کنندگان سرکش را اخراج کند. این قواعد باید مستقیماً در مورد بیمارستان‌ها، آمبولانس‌ها، راه آهن و آتش نشانی اعمال شود.

با این حال به اعتقاد دولت در صورت لزوم، باید بتوان آن را به مدارس و دانشگاه‌ها، حوزه امنیت مرزی و از کار انداختن نیروگاه‌های هسته‌ای و سایر بخش‌ها تعمیم داد. پل نواک، دبیر کل TUC، این لایحه را غیر دموکراتیک، غیرعملی و احتمالاً غیرقانونی خواند. آنجلا راینر، معاون رهبر حزب کارگر، از نقض اصول حقوق مدنی و از محدودیت آزادی هایی که قرن ها برای آن مبارزه شده است صحبت کرد.

روزنامه پاسایر نویه پرسه هم در مطلبی نوشت: در واقع، جامعه انگلیس به صورت بی سابقه دچار جدایی شده است. اینجا دولت محافظه‌کار، آنجا اتحادیه‌های کارگری و اپوزیسیون چپ-لیبرال. آخرین اقدام ریشی سوناک احتمالاً شکاف ها را بیشتر خواهد کرد.

در واقع، خشم بسیار زیاد است. کیر استارمر، رهبر حزب کارگر گفت که دولت به جای تشویق پرستاران به اخراج آنها روی آورده است.