«همبستگی با کوبا و همهٔ ملت‌های مبارز جهان. ما در اتحاد با یکدیگر در مبارزهٔ ضدامپریالیستی قوی‌تر هستیم؛ همراه با جنبش‌های اجتماعی و مردمی، در برابر سرمایه‌داری و سیاست‌هایش، تهدید فاشیسم و جنگ؛ در دفاع از صلح، محیط‌زیست، حقوق کارگران، همبستگی، و سوسیالیسم.»
¨ اقدام به حرکت‌هایی در دفاع از صلح و در مخالفت با جنگ امپریالیستی، مداخله‌های ستیزه‌جویانه، سلاح‌های هسته‌یی و دیگر سلاح‌های کشتار جمعی، پایگاه‌های نظامی خارجی، و همچنین علیه ناتو و دیگر اتحادهای امپریالیستی مانند آکوس (AUKUS).
¨ بزرگداشت روز جهانی صلح، ۲۱ سپتامبر [۳۰ شهریور]، با اجرای حرکت‌هایی بزرگ در سراسر جهان برای تقبیح جنگ.
¨ تلاش برای برگزاری موفقیت‌آمیز مجمع شورای جهانی صلح.
¨ تلاش برای یافتن راه‌حلی جدّی، سازنده، و واقع‌گرایانه برای درگیری در اوکراین از طریق گفت‌وگو و مذاکره.
¨ تشویق جوانان به مشارکت سیاسی و فعال برای تضمین تداوم اندیشه‌ها و اصولی که ما از آنها دفاع می‌کنیم. پاسداشت تاریخچهٔ جنبش بین‌المللی کمونیستی و کارگری و انتقال آن به نسل‌های جدید.
¨ بزرگداشت روز جهانی جوانان در روز ۱۲ اوت [۲۱ مرداد].
¨ بزرگداشت روز جهانی دانشجو در روز ۱۷ نوامبر [۲۶ آبان].
¨ برگزاری کارگاه‌ها و سمینارهای حضوری و آنلاین برای کمک به تبادل، تحلیل، و انتشار مفاهیم نظری و عملی مارکسیسم و لنینیسم و ارزش‌های سوسیالیسم، یگانه نظامی که خواست‌های عادلانه و حقوق برحق ملت‌ها را برآورده می‌کند. در این راه، می‌توان این فعالیت‌ها و بزرگداشت‌ها را در نظر گرفت:
¨ صدسالگی شکل‌گیری اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی [۳۰ دسامبر ۱۹۲۲].
¨ صدوچهلمین سالگرد مرگ کارل مارکس (۱۴ مارس ۱۸۸۳).
¨ صدوهفتادوپنجمین سالگرد انتشار مانیفست کمونیست (۲۱ فوریه ۱۸۴۸).
¨ نخستین نشست بین‌المللی انتشارات نظری حزب‌ها و جنبش‌های چپ که قرار است در کوبا برگزار شود (۱۰ تا ۱۲ فوریه ۲۰۲۳).
¨ محکوم کردن ضدّکمونیسم و فاشیسم و سیاه‌نمایی دربارهٔ سهم تاریخی اتحاد شوروی و سوسیالیسم، با استفاده از مناسبت صدسالگی ایجاد اتحاد شوروی و پنجاهمین سالگرد کودتای فاشیستی علیه دولت “وحدت مردمی” رئیس‌جمهور سالوادور آلنده در شیلی.
¨ ابراز همبستگی با آرمان‌های عادلانهٔ ملت‌ها، و با کمونیست‌هایی که با آزار و اذیت و ممنوعیت اعمال آزادانهٔ حقوق سیاسی خود مواجه‌اند؛ ایستادگی در برابر رژیم‌های دیکتاتوری، سرکوب، و تبعیض از لحاظ رعایت حقوق و آزادی‌های دموکراتیک.
¨ به راه انداختن کارزارهای بین‌المللی در همبستگی با، و حمایت از، مبارزهٔ طبقات کارگر و دهقان، زنان، و مهاجران در تلاش آنها برای داشتن حق تشکل سندیکایی، مزد و شرایط کار بهتر، و برخورداری از حقوق دموکراتیک.
¨ افزایش تلاش‌ها و حرکت‌ها در روز ۸ مارس [۸ اسفند]، روز جهانی زن، و اول ماه مه [۱۱ اردیبهشت]، روز جهانی کارگر.
¨ فعالیت در دفاع از فرهنگ و هویّت ملت‌ها در برابر پروژهٔ امپریالیستی استعمار نو فرهنگی.
¨ مشارکت فعال در حرکت‌های مردمی برای مطالبهٔ مراقبت و حفاظت از محیط‌زیست و مخالفت با الگوی سرمایه‌داری تولید و مصرف.
¨ ابراز همبستگی با همهٔ ملت‌هایی که علیه اشغال خارجی، محاصره‌های اقتصادی، تحریم‌ها، و تجاوزگری امپریالیستی مبارزه می‌کنند.
¨ شرکت در روزهای همبستگی با مردم کوبا برای لغو فوری و بی‌قیدوشرط محاصرهٔ شدیدتر شدهٔ اقتصادی، تجاری، و مالی اعمال شده به‌وسیلهٔ آمریکا؛ علیه گنجاندن کوبا در فهرست خودسرانه و یکجانبهٔ “حامیان دولتی تروریسم”، علیه دخالت خارجی در امور داخلی کوبا، و علیه تلاش برای فروپاشاندن نظم قانونی آن کشور.
¨ مشارکت بیشتر و فعال‌تر حزب‌های عضو این نشست‌های بین‌المللی در روزهای جهانی همبستگی با کوبا، که در آخر هفتهٔ پایانی هر ماه برگزار می‌شود.
¨ تقویت همبستگی با مردم فلسطین در مبارزه‌شان. به هر وسیلهٔ ممکن، درخواست پایان فوری اشغالگری اسرائیل و تحقق حق ملت فلسطین برای تعیین آزادانهٔ سرنوشت خود و برخورداری از یک کشور ملی و مستقل که اورشلیم (بیت‌المقدس) شرقی پایتخت آن است. درخواست حق بازگشت پناهندگان [به سرزمین فلسطین]، مطابق با قطعنامه‌های سازمان ملل متحد در این باره. محکوم کردن به‌اصطلاح “معاملهٔ قرن” و سیاست جنایتکارانهٔ آمریکا و اسرائیل در به‌کارگیری شیوه‌های استعماری و آپارتاید، از جمله ساخت و گسترش شهرک‌ها[ی یهودی‌نشین] در سرزمین اشغال شدهٔ فلسطین.
¨ راه‌اندازی کارزار بین‌المللی در روز جهانی همبستگی با مردم فلسطین (۲۹ نوامبر [۸ آذر]).
¨ درخواست راه‌حل عادلانه و پایدار برای مسئلهٔ صحرای غربی و همچنین یافتن راه‌حلی صلح‌آمیز بر اساس مذاکره و توافق برای منازعه‌های هنوز حل‌نشده، در چارچوب سازمان ملل متحد و با پایبندی به قوانین بین‌المللی.
¨ بسیج عمومی در همبستگی با مبارزهٔ مردم صحرا برای اعمال حقوق قانونی آنها در روز ۱۰ مه [۲۰ اردیبهشت]، روز بنیادگذاری جبههٔ پولیساریو.
¨ تبلیغ و ترویج همبستگی با جمهوری بولیواری ونزوئلا در برابر تجاوزها و تحریم‌های غیرقانونی امپریالیسم آمریکا و اروپا. اقدام برای مطالبهٔ لغو فوری فشارهای غیرقانونی و برای بازگرداندن دارایی‌های متعلق به ونزوئلا که قدرت‌های امپریالیستی تصاحب کرده‌اند.
¨ حمایت از حق مسلّم مردم پورتوریکو برای استقلال و تعیین سرنوشت خود.
¨ حمایت از روز جهانی همبستگی با پورتوریکو که هر ۳۰ اکتبر [۸ آبان] به مناسبت بزرگداشت اولین قیام مسلحانه علیه استعمار آمریکا برگزار می‌شود.
¨ حمایت از اقدام‌ها و فعالیت‌های حزب‌های سیاسی عضو این نشست بین‌المللی در آمریکای لاتین و کارائیب برای برگزاری این رویدادهای تاریخی:
¨ دویستمین سالگرد استقلال کشورهای آمریکای مرکزی.
¨ صدوهفتادمین سالگرد تولد خوزه مارتی، قهرمان ملی کوبا.
¨ هفتادمین سالگرد حمله [انقلابی‌های کوبا] به پادگان‌های مونکادا و کارلوس مانوئل دو سسپدوس.
¨ محکوم کردن دخالت امپریالیستی در آمریکای لاتین و کارائیب، به مناسبت دویستمین سالگرد اعلام دکترین مونرو [۲ دسامبر ۱۸۲۳] و چهلمین سالگرد تجاوز نظامی آمریکا به گرنادا.
¨ تلاش در راه فعالیت بیشتر حزب‌های کمونیست و کارگری و سازمان‌های اجتماعی مرتبط با آنها با هدف دستیابی به فعالیت بهتر و تقویت سازمان‌های بین‌المللی ضدّامپریالیستی، به‌ویژه فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری (WFTU)، شورای جهانی صلح (WPC)، فدراسیون جهانی جوانان دموکراتیک (WFDY)، و فدراسیون جهانی دموکراتیک زنان (WIDF).
¨ تقویت وحدت، تعامل، و همکاری میان حزب‌های کمونیست و کارگری همهٔ مناطق جهان برای برگزاری موفقیت‌آمیز بیست‌وسومین نشست بین‌المللی حزب‌های کمونیست و کارگری در ترکیه.
همهٔ ۱۴۵ نمایندهٔ ۷۸ حزب کمونیست و کارگری از ۶۰ کشور جهان حاضر در این بیست‌ودومین نشست بین‌المللی حزب‌های کمونیست و کارگری که از ۲۷ تا ۲۹ اکتبر ۲۰۲۲ [۵ تا ۷ آبان ۱۴۰۱] در هاوانا، کوبا، برگزار شد، در مورد وضعیت خطرناکی که جامعهٔ بشری در آن قرار دارد هشدار می‌دهند.
سلطهٔ کنونی امپریالیسم نظم بین‌المللی ناعادلانه و ناپایداری را [به جامعهٔ بشری] تحمیل می‌کند، استثمار را شدیدتر می‌کند، وضعیت طبقهٔ کارگر و ملت‌ها را بدتر می‌کند، باعث درگیری‌ها، خصومت‌ها، و جنگ‌های فزاینده می‌شود، و مانع حل مشکلات جهانی مانند همه‌گیری کووید-۱۹ می‌شود که کشورهای سوسیالیستی از لحاظ تاریخی، و به‌ویژه کوبای امروز، با نظام بهداشت عمومی دولتی و توسعهٔ علمی خود، مقابلهٔ مؤثری با آنها کرده‌اند. در اینجاست که برتری سوسیالیسم آشکار می‌شود. ما کمونیست‌ها از نظم جهانی نوینی دفاع می‌کنیم که بر پایهٔ لغو استثمار انسان از انسان، نفع متقابل در روابط میان دولت‌ها و ملت‌ها، صلح، توسعهٔ پایدار برای تأمین نیازهای اجتماعی، عدالت اجتماعی، و همبستگی استوار است.
در نتیجهٔ تهاجم فزایندهٔ امپریالیسم و بازچینی ژئوپلیتیک در حال انجام، با تشدید دوبارهٔ مسابقهٔ تسلیحاتی، تقویت و گسترش ناتو، ظهور اتحادهای نظامی جدید، تشدید تنش‌ها و درگیری‌های نظامی مانند تنش در اوکراین، سر بلند کردن مجدد فاشیسم در نقاط متعدد جهان، و “جنگ سرد” و تهدید درگیری هسته‌یی مواجه هستیم که باید در برابر آن بایستیم.
ما این امر را تقبیح می‌کنیم که ماهیت درندهٔ سرمایه‌داری به افزایش نابرابری، قطبی شدن ثروت، محرومیت، و جریان‌های مهاجرتی منجر می‌شود. [این نظام] سبب تشدید بحران غذایی و وخیم‌تر شدن بحران زیست‌محیطی شده است، به طوری که به‌سرعت داریم به نقطهٔ “بی‌بازگشت” نزدیک می‌شویم. نظام سیاسی بورژوایی، که از منافع انحصارها و شرکت‌های بزرگ حفاظت می‌کند، بحران ساختاری سرمایه‌داری را به‌نفع خود مدیریت می‌کند، و تلاش می‌کند که نارضایتی اجتماعی فزایندهٔ کارگران و ملت‌ها را با اعمال فشار و خشونت کنترل کند.
افول تدریجی قدرت ایالات متحد آمریکا و متحدانش، در نتیجهٔ بحران‌های داخلی آن و در برابر رقیبانش، سبب شده است که برخوردهای دوگانه و تبعیض‌آمیز بی‌محابا و توسل به سیاست‌های تهدیدآمیز محاصرهٔ اقتصادی، فشارهای غیرقانونی، مداخله‌های نظامی، و دخالت در امور داخلی کشورها تشدید شود. امپریالیسم زرادخانهٔ گسترده‌ای از عملیات خرابکارانه را در قالب جنگ‌افزارهای نامتعارف، به‌ویژه فعالیت‌های رسانه‌یی، به صورت ابزارهای بی‌ثبات‌کننده، برای ایجاد اختلال در کار دولت‌هایی که خود را با منافع امپریالیسم همسو نمی‌کنند، به کار می‌گیرد.
نبرد طبقهٔ کارگر جهان با نظام استثماری سرمایه‌داری پیش از هر چیز مستلزم اتحاد جنبش کمونیستی و کارگری با جنبش‌های اجتماعی و مردمی، دهقانی، و بومی است تا از این راه، مبارزهٔ طبقاتی با نقشه‌های بورژوایی و امپریالیستی، و تلاش برای ساختن دنیایی برخوردار از صلح، عدالت، و برابری اجتماعی تقویت شود.
در برابر تلاش‌های امپریالیسم برای مهار کردن مبارزهٔ کارگران و ملت‌ها و تضعیف وحدت و همبستگی نیروهای ضدّامپریالیستی و انقلابی، حزب‌های کمونیست و کارگری شرکت‌کننده در بیست‌ودومین نشست بین‌المللی این حزب‌ها در هاوانا، بر سر این موضوع‌ها توافق دارند:
تلاش مشترک برای تقویت مبارزه با امپریالیسم و کمک به دگرگون کردن نظم بین‌المللی ناعادلانه و غیردموکراتیک کنونی، که در آن منافع سرمایه‌داری حاکم است، برای ایجاد نظم بین‌المللی [نوینی] مبتنی بر صلح، توسعهٔ پایدار، عدالت اجتماعی، و همبستگی، و هموار کردن راه برای ساختن جامعهٔ سوسیالیستی.
مطالبهٔ احترام به اصول تعیین سرنوشت ملت‌ها، استقلال، برابری حاکمیتی، و دخالت نکردن در امور داخلی کشورهای دیگر، و همچنین رعایت حق پذیرفته‌شدهٔ ملت‌ها برای برخورداری از صلح و انتخاب مسیر توسعهٔ خود.
مخالفت قاطع با جنگ‌های امپریالیستی، تهدید به استفاده از زور، و استفاده از زور در روابط بین‌المللی، در کنار ترویج پیکار در راه [تحقق و حفظ] صلح. تقویت فعالیت و همبستگی بین‌المللی در دفاع از منافع مشترک ملت‌ها در برابر طبقات بورژوا.
بسیج توده‌ها برای محکوم کردن و مخالفت کردن با مسابقهٔ تسلیحاتی و کاهش چشمگیر بودجهٔ خدمات اجتماعی بر اثر این مسابقهٔ تسلیحاتی، وجود سلاح‌های هسته‌یی و مدرن‌سازی آنها، و پایگاه‌های نظامی خارجی؛ علیه ناتو و نقشهٔ آن برای گسترش و تبدیل شدن به یک سازمان نظامی جهانی.
مبارزه با ظهور مجدد نیروهای ضدّکمونیست، ارتجاعی، ملی‌گرای افراطی، و فاشیست در نقاط گوناگون جهان، که خشونت، بیگانه‌هراسی، نژادگرایی، و تعصب و نارواداری سیاسی، ایدئولوژیک، اجتماعی، قومی، مذهبی، و جنسیتی را تشدید می‌کند و به درگیری‌های قومی-ملی دامن می‌زند.
تقویت همبستگی با ملت‌هایی که در برابر دخالت‌ها و تجاوزهای امپریالیسم مقاومت می‌کنند و در برابر سیاست محاصره‌ها، تحریم‌ها، و فشارهای یکجانبه و برخوردهای دوگانه و تبعیض‌آمیز، که ابزار فشار و باج‌گیری علیه دولت‌ها و ملت‌ها هستند، می‌ایستند.
دفاع از مارکسیسم و لنینیسم و ترویج آن برای مقابله با هجوم ایدئولوژیک، فرهنگی، و نمادین امپریالیسم که هدف آن توجیه کردن بی‌عدالتی‌های نظام سرمایه‌داری، ناشایست نشان دادن سوسیالیسم و کمونیسم، و تخریب یا از بین بردن هویت فرهنگی ملت‌های ما است.
تشدید مبارزه به‌سود تحقق همهٔ آرمان‌های عادلانه و رهایی‌بخش ملت‌ها و افزایش همبستگی با کارگران، دهقانان، مردم بومی، و سازمان‌های جوانان و زنان، در دفاع از حقوق خود و علیه سرمایه‌داری. حمایت از پناهندگان و قربانیان جنگ‌ها.
طرد پیگیر و مبارزهٔ فزاینده با الگوی توسعهٔ مبتنی بر سود سرمایه‌داری که محیط‌زیست را نابود می‌کند و بقای زیست‌بوم‌ها و انسان را به خطر می‌اندازد. پیروی از برنامهٔ عمل تصویب شده در بیست‌ودومین نشست برای تقویت وحدت جنبش بین‌المللی کمونیستی و کارگری، و اتحاد با جنبش‌های اجتماعی و مردمی، علیه سلطهٔ امپریالیستی، با هدف شدت بخشیدن به مبارزه در دفاع از منافع کارگران و ملت‌ها، برای پیشبرد دگرگونی‌های انقلابی به‌منظور سرنگون کردن سرمایه‌داری و ساختن سوسیالیسم.
با تلاش هماهنگ پیشاهنگ طبقهٔ کارگر، همراه با سازمان‌ها، نیروها، و جنبش‌های اجتماعی، مردمی، و دموکراتیک و مدافعان تحقق حقوق زنان، قادر خواهیم بود سرمایه‌داری را که نظام جهانی غالب، مخرب، و بی‌آینده‌ای است شکست دهیم و تحول انقلابی واقعی را محقق کنیم.
ما از حزب کمونیست کوبا و دولت انقلابی و مردم آن کشور به‌خاطر کمک به سازمان‌دهی این بیست‌ودومین نشست بین‌المللی حزب‌های کمونیست و کارگری و استقبال گرم آنها از شرکت‌کنندگان تشکر می‌کنیم.
ما بار دیگر بر همبستگی خود با آرمان عادلانهٔ مردم کوبا و مبارزهٔ آنها برای لغو فوری و بی‌قیدوشرط محاصرهٔ اقتصادی و تجاری و مالی ناعادلانه، جنایتکارانه، و شدیدتر شده، که بیش از ۶۰ سال است با آن مواجه‌اند، تأکید می‌کنیم و از آن حمایت می‌کنیم. ما خواستار آنیم که دولت آمریکا کوبا را از فهرست ساختگی حامیان دولتی تروریسم حذف کند.
ما به میراث رهبر تاریخی انقلاب کوبا، فیدل کاسترو روز، که همراه با آموزه‌های ژنرال ارتش رائول کاسترو روز و نسل بعدی رهبران به پیشاهنگی میگل دیاز-کانل برمودز، دبیر اول کمیتهٔ مرکزی حزب کمونیست و رئیس‌جمهور کوبا، الهام‌بخش همیشگی مبارزهٔ ملت‌ها برای رهایی واقعی و قطعی آنها [از سرمایه‌داری و حرکت] به‌سوی ساختن جامعه‌ای سوسیالیستی، مستقل، و همبسته است، ادای احترام می‌کنیم.
متحد در مبارزه با امپریالیسم و سرمایه‌داری!
زنده باد سوسیالیسم!
هاوانا، ۲۹ اکتبر ۲۰۲۲ [۷ آبان ۱۴۰۱]
«نامۀ مردم»