کشورهای “شمال جهانی” در انبوهی از سیستم‌های تسلیحاتی‌ای غرق شده‌اند که توانایی چند بار نابودی جهان را دارند. این کشورها نه تنها ارتش‌های مرگبار و خطرناکی دارند، بلکه بزرگترین صادرکننده تسلیحات به سایر نقاط جهان نیز هستند و به درگیری‌هایی دامن می‌زنند که با دیپلماسی حل‌وفصل‌شدنی‌اند. هرچه زرادخانه تسلیحات آن‌ها بزرگ‌تر باشد، اعتماد به‌نفسِ این ... «امپریالیسم نو»، تسلحیات مرگبار و جنگ طلبی
کشورهای قطب خاورمیانه و آفریقا از بیم اقتصاد راکد آمریکا به دنبال خارج کردن ذخایر طلای خود از آمریکا هستند. به گزارش باشگاه خبرنگاران؛ نشریه آمریکایی هوستون پست نوشت: کشورهای آفریقایی و خاورمیانه ذخایر طلا را از اقتصاد ایالات متحده خارج می‌کنند. به نوشته این نشریه، کشور‌هایی که چنین اقداماتی را انجام می‌دهند عبارتند از ... کشورهای آفریقایی و خاورمیانه ذخایر طلا را از اقتصاد آمریکا خارج می‌کنند
وزیر امور خارجه نروژ در نشست ریاض غرب را به استاندارد‌های دوگانه در مورد غزه متهم کرد. به گزارش باشگاه خبرنگاران؛ اسپن بارت اید، وزیر امور خارجه نروژ امروز دوشنبه در دومین روز از مجمع جهانی اقتصاد که در ریاض، پایتخت عربستان سعودی برگزار شد، کشورهای غربی را به استاندارد‌های دوگانه متهم کرد. با شروع ... نروژ غرب را به استاندارد‌های دوگانه در مورد غزه متهم کرد
«لعزیز فاید» وزیر دارایی الجزایر گفت: پرونده پیوستن الجزایر به بانک توسعه بریکس در مراحل پایانی قرار دارد. به گزارش روز یکشنبه ایرنا از شبکه المیادین، فاید افزود: در واشنگتن با رئیس بانک جدید توسعه بریکس دیدار و درباره موضوع پیوستن الجزایر به این نهاد مالی بین‌المللی گفت و گو کرده است. وی اضافه کرد: ... الجزایر: به زودی به بانک توسعه بریکس می‌پیوندیم
وزیران خارجه چین و بولیوی در دیداری مشترک در پکن، بر تمایل دو کشور مبنی بر ارتقای همکاری‌های دوجانبه تاکید کردند. به گزارش روز دوشنبه ایرنا از تارنمای اسپوتنیک موندو، دپارتمان آمریکای لاتین و کارائیب وزارت امور خارجه چین در پیامی از طریق حساب کاربری خود در شبکه مجازی ایکس اعلام کرد: وانگ یی وزیر ... ارتقای همکاری‌های دوجانبه؛ تعهد متقابل چین و بولیوی
ناصر آقاجری با انتقاد از واردات بی‌رویه با ارز دولتی و تاکید بیشتر بر خصوصی‌سازی می‌گوید: در این شرایط بحرانی بهتر است از خود نئولیبرال‌ها درس بگیرند و درهای اقتصاد را به روی کالاهای بی‌کیفیت خارجی ببندند.
این روزها همه جا صحبت از «بحران» است؛ بحران آب، بحران محیط زیست، بحران ارز و از همه مهم‌تر بحران معیشت مردم. در این فضای بحرانی، برون‌رفت از اوضاع نابسامان، نیازمند تدبیر جدی‌ست؛ تدبیری که بتواند مشکلات را در راستای «منافع عموم» به سرانجام برساند؛ اما به نظر نمی‌رسد راهکارهایی مثل کوبیدن بیش از پیش بر طبل خصوصی‌سازی یا واردات کالاهای لوکس و غیرضروری با ارز دولتی بتواند در حل این بحران‌ها کمک کند.
ناصر آقاجری (فعال کارگری و سخنگوی اتحادیه کارگران پروژه‌ای ایران) با اشاره به مشکلاتی که گریبانگیر عموم مردم شده، می‌گوید: اتفاقاتی که افتاده محصول سال‌ها بی‌توجهی‌ست. برای دهه‌های متوالی؛ مردم هشدارهای دلسوزان را جدی نگرفتند و حالا به بحران رسیده‌ایم. بحران‌های اجتماعی – اقتصادی و بحران جدی در وضعیت محیط زیست و آب در ایران، نتوانسته دولت را از راه و مناسبات اقتصادی تعدیل ساختاری و خصوصی‌سازی منصرف کند. پس از ناتوانی دولت در کنترل منابع ارزی و فاجعه سقوط آزاد قدرت خرید ناچیز مردم و صعود درآمد دلالان و رانتخواران که از این وضعیت منتفع می‌شوند، مسئولان بازهم درباره دفاع از تولید ملی وحمایت از زحمتکشان، شعارهای رنگارنگ سر می‌دهند، اما خودشان هم می‌دانند که در این اوضاع، این حرف‌ها فقط در حد شعار باقی خواهد ماند؛ متاسفانه باز هم واکنش‌ها نشان‌دهنده‌ی برخورد ناصحیح و غیراصولی‌ست.
آقاجری «واکنش‌های مسئولان» در قبال بحران جاری را مورد انتقاد قرار می‌دهد: دعوت رییس جمهور از بخش خصوصی برای همکاری با دولت برای خصوصی‌سازی بیشتر، در این اوضاع، به شدت نگران‌کننده است. به زعم ایشان، با این شیوه عملکرد، می‌توان بحران را مهار کرد. گویی در این سی سال اخیر، تمام دولت‌های پس از جنگ کاری به جز واگذاری نامناسب و بدون ضوابط منابع ملی داشته‌اند. گویا نمی‌دانند خصوصی‌سازی در این سی سالِ پس از جنگ، یکی از علل وضعیت رقت‌بار امروز ماست.
او معتقد است: در این شرایط بحرانی، فقط قصدِ سخت‌تر کردن شرایط برای مردم را دارند و می‌خواهند باز هم از جیب خالی مردم، مشکلات را حل کنند.
آقاجری در ادامه می‌گوید: ۲۶ اردیبهشت ۹۷ اخبار ساعت ۶ و ۳۰ دقیقه شبکه ۵ تلویزیون، افزایش ۳۰ درصدی عوارض راه‌های کشور را اعلام نمود بدون توجه به اینکه این گرانی در گلوگاه‌های تجارت کشور، باعث گرانی همه کالاها در سطح کشور خواهد شد و گلوی مردم را خواهد فشرد. اعلام افزایش ۷ درصدی عوارض آب و فاضلاب توسط همان منبع خبری اعلام شد. پیش از آن نیز نرخ مترو، اتوبوس و تاکسی گران شده بود؛ این گرانی‌ها نشانه چیست؟ آیا به راستی نشانه تدبیر و درایت مسئولان است؟ دولتی که در این شرایط با گرانی در گرانی حتی غبار جیب زحمتکشان را هم به تاراج می‌برد آیا قادر به جلب اعتماد عمومی‌ست و می‌تواند ورق را به نفع مردم برگرداند؟
به گفته‌ی آقاجری مردمی که در چنین شرایط سختی به سر می‌برند، بازهم تحت فشار قرار می‌گیرند: نوبخت می‌گوید: “کسانی که ارز و طلا در خانه دارند، تزریق کنند تا به تولید کمک شود” این حرف‌ها یا نشانه ناآگاهی است یا تجاهل می‌کند؛ اگر مردم این منابع مالی را دراختیار داشتند که کارد به استخوان‌شان نمی‌رسید؛ آقایان مسئول بهتر است به جای استمداد از مردمِ کارد به استخوان رسیده بر درآمد دلالان و واردکنندگان، مالیات ببندند و بار این فجایع اقتصادی را به دوش مردم نیندازند؛ بهتر است تجارت خارجی را ملی اعلام نمایند تا مانع ورود کالاهای غیرضرور به کشور شوند؛ طبق معمولِ دوران حاکمیت الیگارشی دلالی؛ علت‌های اصلی را رها کرده‌اند و همچنان با سخنان خوش آب و رنگ، آدرس نادرست به جامعه می‌دهند.
او خطاب به مسئولان می‌گوید از همین کشورهای اروپایی و آمریکا که خودشان پدر لیبرالیسم اقتصادی هستند، درس بگیرید؛ این جماعت نمی‌خواهند ببینند چگونه بخشی از سرمایه‌داران آمریکایی، تعرفه بر کالاهای وارداتی بسته‌اند! این حرکت ناشی از دیوانگی یک رییس جمهور نیست، بلکه، واقعیتی است در پاسخگویی به یک نیاز و یک ضرورت اقتصادی سرمایه‌داری داخلی آمریکا؛ بزرگترین اقتصاد جهان که خود بنیانگذار این مناسبات نولیبرالی بوده است، اینگونه بدان پاسخ می‌دهد اما جای تاسف بسیار است که ما همچنان به واردات غیرضرور و آزادانه توسط یکسری از خواص رانتخوار ادامه می‌دهیم و با این روند، مقابله‌ی جدی نمی‌شود. حداقل از همین نئولیبرال‌ها درس بگیرند و نگذارند این چنین، بی‌رویه کالاهای غیرضرور وارد شود، آنهم با ارز دولتی.
آقاجری ادامه می‌دهد: در چنین اوضاعی بهتر است شرح حال را از زبان یکی از نمایندگان مجلس بشنویم؛ سیدجواد ساداتی نژاد نماینده مردم کاشان: “فضای کارگری کاشان اورژانسی شده است. اگر به وضع آنهارسیدگی نشود، همه در آستانه تعطیلی پیش می‌رود. شش هزار کارگر کاشان و دوهزار تولید کننده ریسندگی و بافندگی در این منطقه در انتظار رسیدگی به مشکلات‌شان و رفع تعطیلی کارخانجات خود هستند.” حالا باید از آقایان وزرا و کاربدستان پرسید آیا تدبیری که برای حل این شرایط اورژانسی در پیش گرفته‌اید، همین خصوصی‌سازی‌ها است؛ همین باز کردن درهای کشور به روی کالاهای بنجل و دست چندم خارجی‌ست؛ همین تحمیل گرانی و تورم بر گرده‌ی مردمِ زحمتکش؟!
این فعال کارگری در انتهای بحث به جمع‌بندی می‌پردازد: هر سال دولت طبق اصول نگرش تعدیل ساختاری و خصوصی‌سازی، قیمت همه خدمات و کالاهای اصلی را بالا می‌برد و برای منتفع شدن خواص، “شوک درمانی ” نولیبرالی را با بازی با نرخ ارز کاربردی می‌کند تا قدرت خرید مردم را پایین بیاورد. از سوی دیگر با سیاست‌های ضدآب‌خیز داری، از محیط زیست و کشتزارهای خرم ایران تنها بیابان‌های شوره‌زار به جای گذاشته شده تا کشاورز ایرانی حتی قادر به تولید گندم و نان خود هم نباشد و کشور نیازمند واردات جو و گندم و برنج باشد. انگار همه امکانات مالی کشور به سپرِ مدافع الیگارشی دلالان تبدیل شده که جامعه را آن چنان غارت کنند که دیگر برای مردم رمقی باقی نماند. مردم و طبقات فرودست‌تر نیز برای خروج از این اوضاع نه تنها هیچ دستاویز و راهکاری ندارند، بلکه حتی بلندگویی در درون ساختارهای تصمیم‌گیرنده ندارند و لذا صدایشان هیچ‌کجا شنیده نمی‌شود؛ مگر اینکه به کوچه و خیابان بروید؛ به کارخانه‌ها و کارگاه‌ها سربزنید و پای درد دل‌ها و مصائب ناتمام این مردم بنشینید تا دریابید که سنگ‌هایی که کج گذاشته‌اند دارد تا ثریا کج می‌رود…..
گفتگو: نسرین هزاره مقدم
ایلنا
رئیس بانک سرمایه‌گذاری اروپا، گفته است که هیچ بانک اروپایی نمی‌تواند با بانک‌های ایران همکاری کند. به گفته‌ی او، بانک‌های اروپایی حاضر نیستند به بهای مجازات از سوی آمریکا خطر همکاری مالی با ایران را بپذیرند.
روزنامه وال استریت ژورنال آمریکا نوشت: مانع بزرگ بر سر راه نقشه ترامپ برای کاهش صادرات نفت ایران «چین» است.
به گفتۀ مقامات وزارت اقتصاد فرانسه، تمامی تقاضاهای دولت‌های فرانسه و آلمان و بریتانیا در جهت معافیت شرکت‌هایشان از تحریم‌های آمریکا و امکان ادامۀ فعالیت در ایران از سوی واشنگتن رد شده است.
هفت جلسه از دادگاه رسیدگی به پرونده تعاونی مالی اعتباری ثامن الحجج با حضور دو نفر از سه متهم اصلی پرونده در حالی انجام شد، که محسن افتخاری سرپرست دادگاه‌های کیفری یک استان تهران، پس از ماه‌ها سکوت، خبر متواری شدن یکی از متهمین با نام آقای (م. ر) را رسانه‌ای کرد.
