آزمایشگاه‌های بیولوژیکی آمریکا اذعان کرده‌اند که طی دو دهه اخیر، صدها حادثه خطرناک در این آزمایشگاه‌ها رخ داده اما حتی حوادث مرتبط با ویروس‌های مرگبار هم از چشم عموم دور مانده است.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اینترسپت، آزمایشگاه‌های بیولوژیکی آمریکا بسیاری از حوادث خطرناک رخ‌داده در داخل و خارج از این کشور را به اطلاع عموم نمی‌رسانند حتی زمانی که این حوادث به انتشار و شیوع احتمالی ویروسی کشنده منجر شود!

ریچارد اِبرایت، زیست‌شناس مولکولی دانشگاه «روتگرز» می‌گوید: مردم اینطور تصور می‌کنند که حوادث آزمایشگاهی خیلی خیلی نادر بوده و اگر هم اتفاق بیفتند، در آزمایشگاه‌های برون‌مرزی رخ می‌دهند که از لحاظ مدیریتی بسیار ضعیف هستند. خیلی ساده بگویم، این تصور اشتباه است.

بر اساس یافته‌های اینترسپت، این تصور عمومی غلط از این واقعیت نشات می‌گیرد که آمریکایی‌ها از حوادث آزمایشگاهی و بیولوژیکی مطلع نمی‌شوند.

این پایگاه خبری آمریکایی، به بیش از ۵هزار و ۵۰۰ صفحه از گزارشات حوادث آزمایشگاهی در اختیار موسسه ملی سلامت آمریکا (NIH) دست یافته است. بسیاری از حوادث آزمایشگاهی به این موسسه به عنوان بزرگ‌ترین سرمایه‌گذار تحقیقات زیست‌پزشکی، گزارش می‌شود اما این موسسه اطلاعات را در اختیار عموم قرار نمی‌دهد حتی در مواردی که حوادث در آزمایشگاه‌های سطح ۳ و ۴ رخ دهند!

یکی از این حوادث در سال ۲۰۱۶ رخ داد؛ زمانی که یکی از دانشجویان دانشگاه سن‌لوئیس به طور اتفاقی سوزنی حاوی سویه‌ای از ویروس «چیکونگونیا» را پس از تزریق به یک موش آزماشگاهی، در انگشت خود فرو کرد. این دانشجو تا زمانی که دچار عفونت و در بخش مراقبت‌های ویژه یک بیمارستان محلی بستری شد، درباره این موضوع به سرپرست آزمایشگاه چیزی نگفت.

دانشگاه سن‌لوئیس حادثه را افشا کرد و عفونت را به موسسه ملی بهداشت آمریکا گزارش داد و این مرکز نیز مطابق معمول حادثه را مخفی کرد و حالا پس از ۶ ساله اینترسپت به آن دسترسی پیدا کرده است.

چیکونگونیا که برای نخستین بار در دهه ۱۹۵۰ در تانزانیا مشاهده شد، ویروسی مهلک است که می‌تواند جان فرد را بگیرد. در گویش محلی معنای این ویروس «خم شدن از درد» است. در فاصله سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۷، شیوع این ویروس در ایتالیا و آمریکا گزارش شد.

تحقیقات اینترسپت، طیف گسترده‌ای از حوادث آزمایشگاهی در بازه‌ای ۱۸ ساله را افشا کرده است. به‌عنوان مثال دانشگاه کالیفرنیای شمالی در سال ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴، پنج مورد فرار موش‌های آزمایشگاهی را گزارش کرد که دست کم یکی از آنها ناقل ویروس کشنده «سارس» بود.

حادثه ویروس چیکونگونیا در دانشگاه مذکور، در بین پنج جراحت سوزن آلوده گزارش‌شده توسط این دانشگاه بود و عدم اطلاع‌رسانی و عمومی کردن این حادثه درحالی رخ داد که این آزمایشگاه در فهرست تاسیسات آزمایشگاهی سطح ۳ به شمار می‌رود؛ بدین معنا که محققات در آن باید پوشش حفاظتی دولایه در آزمایشگاه حاضر می‌شوند.