یک نماینده ی مجلس فاش کرده دو وزیر سابق و فعلی بعد از خصوصی شدن هپکو، عضو هیات مدیره ی این شرکت شده‌اند و یکی از آن ها ۲۰ تن از معاونان خود را هم عضو هیات مدیره کرده است و دیگری تنها در یک سال یک میلیارد و چهارصد میلیون تومان پاداش گرفته است.

هپکو یک نمونه است. نمونه ی آن که مقامات بالای حکومت، از وزیر و وکیل چطور به نام خصوصی سازی، هیات مدیره ی شرکت ها و کارخانه های بزرگ را تحت اختیار خود می گیرند و پاداش های نجومی می‌برند. یک نماینده ی مجلس طی اظهاراتی فاش کرده است که دو وزیر سابق و فعلی بعد از خصوصی شدن هپکو، عضو هیات مدیره ی این شرکت شده اند و یکی از آن ها ۲۰ تن از معاونان خود را هم عضو هیات مدیره کرده است. محمود حجتی وزیر سابق جهاد کشاورزی با ۲۰ معاون خود به هیات مدیره ی هپکو رفته و نامدار زنگنه وزیر فعلی نفت به عنوان رئیس هیات مدیره تنها در یک سال یک میلیارد و چهارصد میلیون تومان پاداش گرفته است. نتیجه چه شده است؟

تولید هپکو از دوهزارو ۱۴۵ دستگاه ماشین آلات سنگین در ۱۰سال به ۳۰ دستگاه در سال رسیده است.

هپکو به چه قیمتی فروخته شده است. نماینده مجلس می‌گوید: هپکو ۳۰۰ میلیارد تومان ارزش‌گذاری شد؛ در‌حالی‌که ارزش املاک هپکو بدون ماشین‌آلات و ارزش برند که ۱۱۰ هکتار ملک است، در سال ۹۷، دوهزار و ۲۰۰ میلیارد تومان بوده است!

پشت پرده ی این خصوصی سازی را به نقل از بخش هایی از گزارش شرق روز چهارشنبه می‌خوانید:

تشریح روند خصوصی‌سازی هپکو

روح‌الله ایزدخواه، نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی، دهم تیر در نشست «بررسی ابعاد خصوصی‌سازی»، می‌گوید: اگر شما بخواهید یک نانوایی را به کسی بدهید، از او تست می‌گیرید که آیا فرضا خمیرزدن بلد است یا خیر اما توضیح خواهم داد که شرکت هپکو چگونه واگذار شده است. او ادامه می‌دهد: هپکو شرکت سرآمدی است که از سال ۵۰ که تأسیس شد و در حوزه مهندسی جنگ نیز ماشین‌آلات سنگین جنگ مانند نی‌کوب را که در مرداب و… قابلیت عملکرد داشت، ساخت و تا مرز خودکفایی کامل در ماشین‌سازی سنگین، یعنی موتورسازی پیش رفته بود اما از اواخر سال ۸۵ واگذار می‌شود و یک بلوک سهام ۶۰‌ درصدی را به علی‌اصغر عطاریان می‌دهند. او یک سال قبل از تملک هپکو، شرکتی صوری و کاغذی به‌عنوان واگن‌سازی کوثر می‌زند که این شرکت هیچ عملکردی نداشته است.

به گفته ایزدخواه این فرد از بدهکاران بانکی بوده است، با‌این‌حال ۲۰ میلیارد تومان تسهیلات می‌گیرد که بتواند در مزایده شرکت کند. سؤالی که مطرح می‌شود اینجاست که اگر واقعا این فرد توانمند است و قرار نیست از دولت ارتزاق کند، چرا وام می‌گیرد؟‌

او ادامه می‌دهد: هپکو ۳۰۰ میلیارد تومان ارزش‌گذاری شد؛ در‌حالی‌که ارزش املاک هپکو بدون ماشین‌آلات و ارزش برند که ۱۱۰ هکتار ملک است، در سال ۹۷، دوهزارو۲۰۰ میلیارد تومان بوده است. برای پرداخت نیز قرار بوده است ۷۵ میلیارد را پنج‌ساله اقساطی بدهد اما یک قسط می‌دهد و سایر قسط‌ها را نمی‌دهد.

اتفاق دیگر این است که مالک هپکو بیش از ۱۰ شرکت اقماری ذیل هپکو برای تسهیلات‌گیری ایجاد می‌کند؛ دلیل آن هم این بوده که هپکو سقف تسهیلاتش پر بود و نمی‌توانست تسهیلات بگیرد.

این نماینده مجلس می‌گوید: این فرد ماشین‌آلات هپکو را به این شرکت‌های اقماری واگذار می‌کند و در نهایت بدهی هپکو را به هزار میلیارد تومان می‌رساند؛ اما تولید چقدر است؟ تولید از دوهزارو ۱۴۵ دستگاه در ۱۰سال به ۳۰ دستگاه در سال می‌رسد! او ادامه می‌دهد: خریدار هپکو در سال اول واگذاری، آقای زنگنه را به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره برمی‌گزیند که یک‌میلیارد و ۴۰۰ میلیون فقط پاداش او در یک سال است و آقای حجتی را به‌همراه ۲۰ نفر از معاونان سابق وزارت جهاد کشاورزی در شرکت به‌عنوان اعضای هیئت‌مدیره شرکت‌های اقماری منصوب می‌کند.

‌حجتی و زنگنه بعد از خصوصی‌سازی به هپکو رفتند

آن‌طور‌که این نماینده مجلس به «شرق» می‌گوید: انتقال حجتی و زنگنه به هپکو بعد از جریان خصوصی‌سازی این شرکت رخ می‌دهد.‌ او به این پرسش که آیا این اقدام تخلف بوده است، این‌گونه پاسخ می‌دهد: من بحث تخلف نکرده‌ام.، بحث من اهلیت بود. گفتیم که در این واگذاری‌ها موضوع اهلیت مهم است. کسی که مدیریت مجموعه‌ای را به دست می‌گیرد، باید اهلیت داشته باشد.‌ او اضافه می‌کند: پرسنل وزارت جهاد کشاورزی چه ارتباطی با صنعت ماشین‌سازی دارد. هپکو ماشین‌آلات سنگین راهسازی می‌سازد. اینها مدیریت‌ها را دست گرفتند.

ما بحث تخلف نکردیم، فقط منظور من اهلیت بوده است. خبر دادیم که این اتفاق افتاده است، اگر بحث اهلیت باشد، باید شخصی که در این فضا کار کرده، هپکو را مدیریت می‌کرد. او درباره اینکه زنگنه و حجتی به‌همراه معاونانش هم‌زمان عضو هیئت‌مدیره بوده‌اند، اطلاعاتی ندارد. نام معاونان حجتی را که به‌همراه او به هپکو منتقل می‌شوند هم در اختیار ندارد اما تأکید می‌‎کند که این اسامی در متن‌ها هستند.