مبارزۀ دلیرانۀ معلمان، فرهنگیان، بازنشستگان، کارگران کشور و مردم جان به لب رسیده بر ضد ظلم و ستم رژیم ضد مردمی ولایت فقیه، با وجود سرکوب شدید و خونین نیروهای امنیتی، همچنان ادامه دارد.

رژیم هراسان از برگزاری همایش های سرتاسری اول ماه مه و هماهنگ شدن آن با روز ۱۲ اردیبهشت، روز معلم، از چند روز قبل پیگرد گستردهٔ فعالان کارگری، معلمان و بازنشستگان کشور را آغاز کرد. بر اساس گزارش های منتشر شده در فضای مجازی نیروهای سرکوبگر رژیم روز شنبه ۱۰ اردیبهشت چهار تن از اعضای کانون صنفی معلمان ایران در تهران:‌ رسول بداقی، علی اکبر باغانی، محمد حبیبی و جعفر ابراهیمی، را دستگیر و به زندان منتقل کردند. بر اساس همین گزارش ها در همان روز مجید کریمی، فاطمه زندکریمی، مختار اسدی و رضا مرادی از معلمان و فعالان صنفی سنندج نیز توسط اداره اطلاعات احضار شدند. بر اساس گزارش های دیگری رژیم برای ایجاد رعب و وحشت، شماری از فعالان شوراهای صنفی فرهنگیان را در شهرهای بوشهر، مریوان، سقز، تهران، مشهد، هریسن،اهواز، منطقه البرز، جلفا، الیگودرز، همدان، اراک، و لنگرود را نیز برای جلوگیری از حرکت های اعتراضی معلمان و فرهنگیان کشور دستگیر کرده است.

با وجود یورش های نیروهای سرکوبگر رژیم معلمان و فرهنگیان کشور در ده ها شهر به خیابان‌ها آمده و اعتراض ‌ای گستردهٔ خود را علیه سیاست های ضدمردمی رژیم،‌ از جمله خصوصی سازی و خواست هایی همچون:‌ همسان سازی و رتبه بندی مشاغل (با حقوق مکفی متناسب با همه نیازهای انسانی)، آموزش رایگان، آزادی تجمع و تشکل، و آزادی معلمان دربند مطرح کردند.

«شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران» در بیانیه ای که روز ۱۷ اردیبهشت منتشر شد در اعتراض به یورش گستردهٔ نیروهای امنیتی و بی خبری از وضع ده ها معلم دستگیر شده از جمله نوشت: « در هفته‌ای که در تقویم ملی مان به نام معلم مزین شده است، حاکمیت، در سراسر کشور، با احضار و پرونده‌سازی علیه فعالان صنفی معلمان، نشان داد که اهمیت مقام معلم که سال‌ها از آن دم می‌زند، سراب و فریبی بیش نبوده است. از صبح روز دهم اردیبهشت، عوامل حاکمیت با یورش قرون وسطایی به منازل چهار نفر از خدمتگزاران شریف و صادق جامعه معلمان، آقایان رسول بداقی، محمد حبیبی، جعفر ابراهیمی و علی اکبر باغانی، آن ها را دستگیر و به زندان اوین منتقل کردند.

پروژه سرکوب علیه کنشگران، به همین‌جا ختم نشد و صبح روز دهم اردیبهشت، در حرکتی به زعم خود گسترده، بسیاری از معلمان در شهرهای مختلف کشور را تهدید، احضار و بازداشت کردند که این احضارها و تهدیدها، عموماً در جهت تحت فشار قراردادن کنشگران صنفی و لغو تجمع اعتراضی یازدهم اردیبهشت بود. هم‌چنین، صبح روز یازدهم اردیبهشت، پیش و پس از تجمع، بسیاری از کنشگران صنفی دستگیر شدند که از آن جمع، آقایان: اسکندر لطفی، مسعود نیکخواه، محسن عمرانی، محمود ملاکی، اصغر حاجب، رضا امانی‌فر و هادی صادق زاده هنوز در زندان به سر می برند… شورای هماهنگی، ضمن پای فشردن موکد بر استیفای مطالبات معیشتی و آموزشی فرهنگیان و دانش آموزان، بازداشت ها و احضارهای فله ای و غیرقانونی معلمان در دو هفته اخیر و برخورد هنجارشکنانه و بعضا توام با ضرب و شتم آنها را شدیداً محکوم و اعلام می نماید که در صورت آزاد نشدن معلمان بازداشتی طی روزهای آتی، در اعتراض به این رفتار انحصارجویانه و ضد مردم سالاری، تجمع خود را این بار در سراسر کشور در روز پنجشنبه ۲۲ اردیبهشت با محوریت ویژه حمایت از معلمان بازداشتی و زندانی و همچنان عدم اجرای رتبه بندی و همسان سازی حقوق بازنشستگان و پولی سازی آموزش برگزار می نماید.»

روز یکشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۱، نیز بر اساس تصاویر و ویدئوهای منتشره در فضای مجازی در شهرهای اردبیل، رشت ، اراک، تبریز، مشهد، اهواز، و کرمانشاه بازنشستگان و مستمری‌بگیران تأمین اجتماعی در مقابل اداره کل تأمین اجتماعی استان خود دست به تجمع اعتراضی زدند. بازنشستگان و مستمری بگیران تأمین اجتماعی نسبت به سطح نازل حقوق و مستمری‌ها، مشکلات بیمه تکمیلی و وضعیت بد معیشتی خود معترض هستند.

سرکوب فعالان کارگری

همچنین در آستانهٔ‌برگزاری روز جهانی کارگر همراه با گسترش اعتراض های کارگری که از جمله می توان به اعتراض کارگران در پترو شیمی تبریز، کارگران پروژه ای پتروشیمی گچساران، اشاره کرد، سندیکای کارگران شرکت واحد نیز در اطلاعیه ای خبر داد که «روز شنبه ۱۰ اردیبهشت ماموران وزارت اطلاعات یک روز مانده به روز جهانی کارگر به منزل حسن سعیدی و داود رضوی از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد هجوم» و آنها را با خود بردند.

اعتراض برای نان

بر اساس گزارش های رسیده روز ۶ اردیبهشت با درخواست وزارت کشاورزی نرخ آرد آزاد شد و بر این اساس قیمت آرد ۵ برابر و از کیلویی ۲۵۰۰ تومان به ۱۲۰۰۰ تومان رسید، البته همان روز محمدرضا مرتضوی، رئیس انجمن آردسازان خبر داد که ١٠ روز پیش به کارخانه ها ابلاغ شده که قیمت آرد برای تولیدکنندگان ماکارونی، کیک، کلوچه، نشاسته و رشته‌پزی، پنج برابر شده است.

با انتشار این خبر در شماری از شهرهای کشور اعتراض های گسترده مردمی بر ضد گران شدن نان آغاز شد که با سرکوب همه جانبه و خشن نیروهای امنیتی رژیم رو به رو گردید. بر اساس گزارش خبرگزاری «هرانا»، روز جمعه ۱۶ اردیبهشت ماه، در پی انتشار فراخوانی مبنی بر تجمع و اعتراض به افزایش قیمت نان در رسانه ها، در شماری از شهرهای خوزستان جو امنیتی برقرار شد. در همین زمینه، شب پنجشنبه ۱۵ اردیبهشت ماه دستکم ۲۰ شهروند در سوسنگرد توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شدند. بر اساس همین گزارش ها در شهرستان ایذه تجمعات اعتراضی برگزار شده و با سرکوب و برخورد ماموران همراه بوده و از گاز اشک آور نیز استفاده شده است. گزارش‌ها حاکی از اختلال گسترده در سرعت اینترنت و قطعی اینترنت تلفن همراه بوده است.

جالب است که سیاست های دولت رئیسی جنایتکار و مجموعه حاکمیت آنچنان وضع بحرانی را پدید آورده است که حتی شماری از نیروهای مدافع رژیم نیز نسبت به وخامت اوضاع اعلام خطر جدی می کنند. به عنوان نمونه «شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی» ۱۵ اردیبهشت، با انتشار بیانیه‌ای خطاب به ابراهیم رئیسی، نسبت به بروز ناآرامی‌های اجتماعی در ایران هشدار جدی داد. بیانیه بسیج دانشجویی با این جمله هشدارآمیز شروع می‌شود:«از تصمیمات اقتصادی شوک‌آور و بدون اقناع مردم پرهیز کنید!» در این بیانیه آمده است: «مشخصا این جمله که “این تکلیف قانونی است که در بودجه نوشته شده است” پاسخی قانع‌کننده برای عموم مردم نیست و صرفا توجیهی در سطح ادبیات مسئولین جمهوری‌اسلامی تلقی می‌شود.»

حوادث سال‌های اخیر همواره بر این نکته تأکید داشته است که سیاست‌های کلان رژیم که توسط دفتر ولی فقیه به نهادهای مختلف حکومتی ابلاغ می‌شود مجموعه سیاست هایی است در راستای تأمین منافع کلان سرمایه داری کشور و خلاف منافع اکثریت قاطع مردم میهن ما که تنها به تشدید بحران های اقتصادی-اجتماعی و تشدید فقر و محرومیت میلیون ها ایرانی منجر شده است. از این منظر تنها با تشدید مبارزه و مقابله با این سیاست های ضد مردمی و با طرد کامل رژیم ولایت فقیه است که می توان به تغییر وضعیت کشور در راستای منافع مردم امیدوار بود.

حزب تودهٔ ایران ضمن محکوم کردن یورش های سرکوبگرانه نیروهای انتظامی رژیم خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط همه معلمان،‌کارگران و فعالان جنبش بازنشستگان کشور است.

«نامۀ مردم»