حضور هیئتی از سوی حکومت جمهوری اسلامی در صدویازدهمین نشست “سازمان جهانی کار” (ILO) خبرساز بود.
روز ۲۰ خردادماه رئیس کانونعالی شوراهای اسلامی کار، یعنی منزویترین و کارگرستیزترین تشکل دستساز حکومتی، در مقام نمایندهٔ جمهوری اسلامی در نشست “سازمان جهانی کار” سخنرانی کرد. اولیا علیبیگی، در سخنرانی و معرفی خود، به تورم لگام گسیخته ۷۰ درصدی و فقر و فلاکت کارگران با افزایش فقط ۲۷ درصدی دستمزد آنان اشارهای نکرد. او به اخراج و زندان گسترده فعالان کارگری و معلمان اشارهای نکرد. او به شلیک گلولههای ساچمهای به معترضان جنبش “زن، زندگی، آزادی” با هدف کور کردن آنان، مسموم کردن دانشآموزان و دانشجویان دختر، اعدامهای گسترده، و جز اینها، اشارهای نکرد.
همچنین این مُهرهٔ دستگاههای امنیتی رژیم به “برنامه هفتم توسعه” با اخراج یکطرفهٔ کارگران و پرداخت نصف دستمزد چندینبار زیر خط فقر به آنان، آزادسازی مزد و پرداخت مزد دلبخواه کارفرمایان به معلولان، افزایش سن بازنشستگی و یورش گسترده رژیم به تمام حقوق کار و تأمین اجتماعی و امنیت شغلی کارگران اشارهای نکرد. تشکلهای مستقل، حرکتهای سندیکایی و جنبش کارگری ایران از کارکرد و ساختار “سازمان جهان کار” در شرایط کنونی و نیز ماهیت ضدکارگری هیئت جمهوری اسلامی در اجلاس این سازمان بینالمللی درکی مشخص و درست دارند.
“فدراسیون جهانی اتحادیههای کارگری” (WFTU) در بیانیهای با انتقاد شدید از “ساختار غیردمکراتیک و ناعادلانه سازمان جهانی کار” اعلام کرد: “ذیل مجموعه ILO، کارفرمایان و دولتها با تحمیل رهبران تسلیم شدهٔ سندیکایی و همکاری تشکلهای زرد به بسیج قدرتها علیه فعالیت کارگری در کشورهای بزرگ دامن زدهاند… پسرفت و تهاجم علیه حقوق اتحادیههای کارگری در فرانسه، ترکیه، پرو، ایالات متحده امریکا، قزاقستان، و همچنین حملات حقوقی دولتها علیه حق اعتصاب در بریتانیا، فرانسه، و سایر کشورها باید متوقف شود.” کارگران ایران و حرکتهای سندیکایی بهحقشان با حضور تشکلهای دستساز در کلیه مجمعهای بینالمللی مخالف هستند.
باید تأکید کنیم تنها در پرتو مبارزهٔ متحد و احیای حقوق سندیکایی کارگران ایران میتوانند بهحضور تشکلهای زرد حکومتی در سازمانهای بینالمللیای نظیر سازمان بینالمللی کار و فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری پایان دهند و با حضور در این مرکزها صدای واقعی طبقه کارگر و زحمتکشان میهنشان باشند.
به نقل از ضمیمۀ کارگری «نامۀ مردم»، شمارۀ ۷۳، ۳۰ خرداد ۱۴۰۲