حکومت جمهوری اسلامی با اطاعت از فرمانهای صندوق بینالمللی پول و بانک جهانی خصوصیسازی در همهٔ عرصههای اقتصادی، آموزشی، بهداشت و سلامت را بهخشنترین شیوهها به پیش میراند و با ادامه برنامهٔ جراحی اقتصادی معضلها و چالشهای ایجاد شده بر سر راه کارگران و زحمتکشان میهنمان را پردامنهتر کرده است.
ارزانسازی مزد کارگران و زحمتکشان، ممانعت از احیا و ایجاد تشکلها و سندیکاهای مستقل کارگری، بازداشت فعالان کارگری، سرکوب وحشیانه اعتراضها و اعتصابهای کارگری، همگی مجموعهای از اقدامهای ضد ملی و ضد مردمیای کاملا آشکار هستند. این اقدامها نشان میدهند که رژیم بههیچوجه تمایلی به انجام تغییرات یا عقب نشینی از دستورهای صندوق بینالمللی پول و بانک جهانی ندارد.
کارگران خطوط ابنیهٔ فنی راهآهن، مانند کارگران دیگر بخشهای صنعتی و خدماتی، از پیامدهای این سیاستهای ضد مردمی در امان نماندهاند. از زمان واگذاری خطوط ابنیه فنی به بخش خصوصی و حضور پیمانکاران در این عرصه، حقوق و مزایای کارگران ابنیه فنی همراه با تأخیر، قسطی، حداقلی، و تبعض مزدی در بین کارگران بخشهای مختلف راهآهن پرداخت میشود. از وعدههای مبنی بر استخدام دائمی و اجرای طرح تبدیل وضعیت شغلی و استخدامی هنوز خبری نیست و تا کنون پوچ و توخالی بودهاند. کارگران ابنیه فنی راهآهن و دیگر بخشهای آن در اعتراضها و اعتصابهای گوناگون اخیر یکصدا خواهان حذف پیمانکار، پایان دادن به خصوصیسازی، و تأمین امنیت شغلیشان مقبودهاند.
کارگران ابنیه فنی و مجموعهٔ کارگران و کارکنان راهآهن ملی ایران میتوانند در پیوند و اتحاد با دیگر کارگران و زحمتکشان و با سازماندهی و تدارک اعتصاب ضمن یاری رساندن به جنبش سراسری مردم علیه رژیم دیکتاتوری حاکم بهحقوق بهیغما رفتهشان دست پیدا کنند. پایان دادن به خصوصیسازی در راهآهن ملی، حذف پیمانکاران، افزایش مزد، امضای قرارداد دائمی، و بازگشت تمامی بخشهای خصوصیسازی شدهٔ راهآهن به بخش دولتی همراه با احیای سندیکای کارگران راهآهن از خواستهای کارگران و کارمندان راهآهن کشور است.
به نقل از ضمیمۀ کارگری «نامۀ مردم»، شمارۀ۶۶،۱۴ آذر۱۴۰۱