فرشادمومنی با ارائه آمار جالب توجه و وحشتناکی از رانت‌های بزرگی پرده بر می‌دارد:

باید توضیح داده شود که چرا در یک کشورِ به شدت وابسته از نظر فناوری، ما باید ۱۱۱ واحد تولید خودرو، اعم از واحدهای دارای پروانه‌ی بهره‌برداری فعال و واحدهای در دست اجرا داشته باشیم؟!

این ۱۱۱ واحد خودروسازی ، معادل کل واحدهایِ خودروسازی آلمان ، ژاپن ، آمریکا ، فرانسه ، کره جنوبی ، ایتالیا ، اسپانیا ، برزیل و ترکیه است!

ما داریم چکار میکنیم؟ چه کسی، به چه کسی در حال خیر رساندن است؟! چرا در یک کشور باید ۱۴۴ واحد تولید سیمان وجود داشته باشد؟!

آیا مسئولان وزارت خانه‌های ذیربط ِ ما نمی‌دانند، این هیولایی که از یک طرف منابع کشور را می‌بلعد و از طرف دیگر بحران کم آبی و آلودگی را ، شدت می‌بخشد ، نباید فرجام این کشور را رقم دهد؟

این واحدهای سیمانی حدود ِ۶ برابر واحدهای تولید سیمان در چین و کره جنوبی است!

بیش از ۲۱۹ واحدِ تولید ِموتورسیکلت در این سرزمین وجود دارد!

ما آمدیم بررسی کردیم و متوجه شدیم که این تعداد واحد تولید موتور سیکلت ۲ برابر واحدهای تولیدی مشابه، در مجموع کشورهای چین، کره‌جنوبی، ژاپن، هند، بنگلادش، تایوان، مالزی، اندونزی، فیلیپین و ترکیه است ، آنهم با تولید ِ تکنولوژیِ از رده خارج شده!!

واقعا نهادهای نظارتی ما ، قباحت ِ این مناسبات را نمی‌خواهند به رسمیت بشناسند؟! چرا حدود ۲۸۰ واحد تولید فولاد، آنهم فقط در استان اصفهان وجود دارد؟!

چه خبر است؟ چه رانت هایی به نام ِ “تولید فولاد” ، توزیع می‌شود که اینها می‌خواهند هر سه نسل را نابود کنند، تا این رانت‌ها برجا بماند؟!

بله پس از این مقایسه‌ی شوک‌آور ، باید به این نتیجه برسیم که: اصولاً واحد‌های تولیدی و صنعتی در ایران، یک پوشش استتاری برای چپاول و غارت است و نه تولید و اشتغال!

کما اینکه به مدت بیش از ۳ دهه، مردمِ ما، در بخش‌های مختلف ِخبریِ تلویزیون، یا روزنامه‌ها، از افتتاح و کلنگ‌زنی چنین واحدهایی مطلع می‌شدند که: ادعا می‌شد ؛ موجب ِ چقدر اشتغال ، چقدر صرفه جویی ارزی و چقدر خودکفایی می‌شود!!

اما تحریم‌ها که شروع شد ، معلوم‌ شد نه از تولید در آنها اثری بوده و نه از خودکفاییِ ادعایی!!

بلکه به استناد شرایط میدانیِ بازار و افشاگری‌هایِ اخیر ، ما ، با سوله‌هایی روبرو بوده‌ایم که نقش بارانداز داشتند برای: فساد اقتصادی ، چپاولِ بودجه‌ی ملی و بیت‌المال ، بنام تولید، البته برای این آقازاده و یا آن خاندان!

بله ، تمساحِ اختلاس در ایران ، سی و اندی سال ، در پوسته تولید خزیده و ما را ، می‌درید و ما ، درد را ، تحمل می‌کردیم که بالاخره روزی قرار است این تولیدات ، ناجی ما باشند!

اما شد ، آنچه نباید می‌شد و این‌ها، همه، حاصلِ عدم شفافیت‌ها، عدم شایسته سالاری، ناپاکی و بی‌صداقتی، سو نیتِ همراه تظاهر به مسلمانِ متعهد بودن‌ها و… است

بله پس از این مقایسه‌ی شوک‌آور ، باید به این نتیجه برسیم که: اصولاً واحد‌های تولیدی و صنعتی در ایران ، یک پوش بارانداز داشتند برای: فساد اقتصادی، چپاولِ بودجه‌ی ملی و بیت‌المال، بنام تولید، البته برای این آقازاده‌ها. ..

سحام نیوز✍️ فرشادمومنی