چشم‌های جهانیان این روزها به خاورمیانه دوخته شده است. شعله‌های جنگ ماه‌ها است که در باریکۀ غزه زبانه می‌کشد. جنایت‌های شبانه‌روزی اسرائیل در منطقه همچنان ادامه دارد. اکنون بیروت و دیگر شهرهای لبنان، به‌ویژه جنوب آن کشور، و نیز یمن و سوریه هدف بمباران‌های اسرائیل قرار گرفته است. تاکنون بیشتر از دوهزار تن از مردم ... جنگ وحشتناک‌ترین کابوس ملت‌ها است؛ مردم ایران و منطقه خواهان صلح و آرامش‌اند
[تولد: تهران، ۱۳۱۶ درگذشت: کُلن (آلمان)، ۷ مهرماه ۱۴۰۳] رفیق فریدون روز شنبه ۷ مهرماه به‌دنبال بیماری در سن ۸۷ سالگی درگذشت. محبوبیت تنکابنی چنین بود که داستان‌ها و طنزهایش پس از انتشار با استقبال خوانندگان در ایران روبرو می‌شد و گاهی برخی از طنزهایش نقل مجلس‌های روشنفکران مخالف رژیم می‌شد. نیش طنزهای کوتاه و ... نویسندهٔ برجسته و مردمی ایران، طنزنویس افشاگر ابتذال، رفیق فریدون تنکابنی درگذشت
نخست وزیر اسلواکی که چندی پیش هدف ترور نافرجام قرار گرفت، گفت که احتمالا برای حضور در هشتادمین سالروز شکست آلمان نازی، به مسکو سفر خواهد کرد. به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از راشاتودی، رابرت فیکو، نخست وزیر اسلواکی با اشاره به تمایلش برای سفر به مسکو در هشتادمین سالروز شکست آلمان نازی، گفت ... نخست‌وزیر اسلواکی: هیچ‌کس نباید که فراموش کند «آزادی از شرق می‌آید»
انتظارها پس از یک ماه و نیم سرانجام به پایان رسید و مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور جدید که بارها گفته است جایگاه کنونی‌اش را مدیون علی خامنه‌ای می‌داند، در روز ۲۶ شهریور در نشست خبری مهندسی‌شده‌ای شرکت کرد و به پرسش‌های طرح‌شده پاسخ داد. در یک کلام باید گفت که فیل موش زایید. در این نشست ... از تاریخ بیاموزیم پیش از آنکه دیر شود
با گذشت حدود دو ماه از انتخابات فرمایشی و پایان نمایش‌های معارفه و دیدار با ولی فقیه و ماه عسل پزشکیان، اکنون رئیس‌جمهور برگمارده و وزیران دستچین‌شدۀ خامنه‌ای در دولت چهاردهم مجبورند با واقعیت‌های عینی جامعه روبه‌رو شوند. شخص پزشکیان نیز متوجه شده است که دورۀ وعده و وعید دادن، انشانویسی، کلی‌گویی، و ارجاع به ... کلی‌گویی‌ها و مانورهای فریبکارانه مسعود پزشکیان در برابر مشکلات عینی و مشخص جامعه
این لابیرنت ما را در برابر نیاز به سازماندهی مجدد نیروها برای تقویت مقاومت مردمی در برابر [سیاست] تعدیل و به‌طور عمده برای ساختن آلترناتیو سیاسی‌ای واقعی قرار می‌دهد که حاضر به حرکت به‌سمت رهایی ملی و اجتماعی باشد. با این حال، در این انتقال، کار فوری‌ای پدیدار می‌شود: جلوگیری از عروج فاشیسم به دولت.
تهدید فاشیستی که خاویر میله‌ئی و پاتریسیا بولریچ نمایندۀ آن هستند، پیامد مستقیم امیدهای به یأس تبدیل‌شدۀ اکثریتی بزرگ است و با امتیازهای دائمی به قدرت‌ها و اقدام‌هایی در ارتباط با تعدیل بیشتر شکست نخواهد خورد. این مسیری است که ما را به این وضعیت رساند. در این زمینه ما درک می‌کنیم که رأی به “اتحاد برای میهن”*، حتی با توجه اینکه فضایی است که در نظم ملی، از نظر برنامه‌ای شامل ما نمی‌شود و تأکید مجدد بر مخالفت ما با سیاست‌های پولی نامزد آن، تنها رأیی است که می‌تواند در این پیشنهادهای محدود انتخاباتی که بیانگر بحران جدی نمایندگی سیاسی است که در آرژانتین می‌گذرانیم، سناریویی را امکان‌پذیر سازد که در آن ارتجاعی‌ترین مواضع پیش نروند.
با توجه به این چشم‌انداز، روشن است که نتیجۀ انتخابات بعدی هرچه باشد، با وضعیتی مواجه خواهیم بود که سیاست‌های تعدیل از بالا حاکم خواهد شد. بنابراین، گروه‌بندی مجددی که ما پیشنهاد کرده‌ایم باید فضایی جبهه‌ای را گردهم آورد که با کسانی که پروژه‌های نواستعماری و نوفاشیستی را نمایندگی می‌کنند، کسانی که در همۀ موارد از سفارت یانکی هدایت می‌شوند، مقابله کند و آلترناتیوی قدرتمند را که هنوز پادرهوا است بسازد، آلترناتیوی که برای دفاع از حاکمیت و منافع مردمی ما ضروری است.
در همین حال، در فراخوانی با شانس بیشتر برای رأی دادن به “اتحاد برای میهن” برای طیفی وسیع از رأی‌دهندگان ناراضی که در ۱۳ اوت به پای صندوق‌های رأی نرفتند یا رأی سفید دادند و ناامید کردن بخش زیادی از رأی‌دهندگانی که خاویر میله‌ئی را انتخاب کردند، ما باید این واقعیت را برجسته کنیم که اگر بتوانیم از رسیدن نامزدهای فاشیسم به “لا روسادا” (la Rosada) [مقر قوۀ مجریه در آرژانتین] جلوگیری کنیم، شرایطی بهتری خواهیم داشت تا با مردم بسیج شده، دستاوردهای تاریخی‌ای را که با مبارزه در “اتحاد… ” به‌دست آمده حفظ کنیم، با [سیاست] تعدیل صندوق [بین‌المللی پول] مقابله کنیم، و برای خروج جمعی از بحران راه‌حلی پیدا کنیم.
ورود آرژانتین به “بریکس” نشانه‌ای دلگرم‌کننده در این مسیر است. بریکس با کشورهای عضو جدید خود اقتصاد اصلی جهان را تشکیل می‌دهند و حتی از تولید ناخالص داخلی “گروه ۷” نیز پیشی گرفت. اما برای اینکه نقش کشور ما در این بلوک ملت‌ها از سطح مبادلات تجاری فراتر رود و به ما اجازه دهد تا تعهدی نسبت به جهانی چندقطبی، ضامن صلح و مروج یکپارچگی منطقه‌ای ضد امپریالیستی در قاره‌مان طرح کنیم، باید تصمیمی قاطع از سوی دولت گرفته شود. با این حال، کسانی که قاطعانه اطمینان داده‌اند که در صورت رئیس‌جمهور شدن، آرژانتین را از بریکس (و حتی مرکوسور) خارج خواهند کرد، کسانی جز میله‌ئی و بولریچ نیستند. ”
با نگاهی به ۲۲ اکتبر/ ۳۰ مهرماه [روز انتخابات]، ما تمام تعهد مبارزه‌جویانه‌مان را وقف دفاع از زندگی و ابتدایی‌ترین آزادی‌ها و حقوقی می‌کنیم که هنوز در دموکراسی‌ای به‌طور فزاینده محدود به‌قوت خود باقی است. در این لحظه‌هایی که ما زندگی می‌کنیم، ادامۀ مطالبۀ آزادی برای میلاگرو (Milagro) و همۀ زندانیان سیاسی و عدالت برای فاکوندو مولارس (Facundo Molares)، قربانی جنایت سیاسی به‌وسیلهٔ پلیس اُراسیو رودریگز لارتا (Horacio Rodríguez Larreta) ضروری است. و همچنین محاکمه و مجازات کسانی که از نظر مادی و سیاسی مسئول سوءِ‌قصد علیه کریستینا فرناندز د کیرشنر (Cristina Fernández de Kirchner) معاون رئیس‌جمهور بودند.
به هر حال، در چارچوب نبرد سیاسی‌ای که در مبارزات انتخاباتی متمرکز است، نمی‌توانیم به دعوت به رأی دادن برای حفظ حقوق‌مان خودمان را محدود کنیم، افزون بر این، هنگامی که این مردم ما هستند که ماه به‌ماه از جیب‌شان بدهی‌های پرداخت‌نشدنی با صندوق بین‌المللی پول را می‌پردازند. علاوه بر این و بالاتر از همه‌چیز، ما باید پیشنهادهای برنامه‌ای را برای دگرگونی‌های عمیق بیان کنیم و به این نکته اشاره کنیم که آن‌ها فقط می‌توانند از پایین به بالا و با قدرت مردمی راه خود را باز کنند.
به این معنا، ما به تجربۀ لیست عدالت و حاکمیت، که [مرحلۀ] پیش از نامزدی ریاست‌جمهوری خوآن گرابویس (Juan Grabois) را ارتقا داد و روی مشارکت فعال مبارزات حزبی ما حساب کرد، ارزش مثبتی قائل هستیم. ۶ درصد به دست‌آمده (بالغ بر بیش از یک‌ونیم میلیون رأی) حمایتی مهم به‌منظور ادامۀ ترویج رد توافق با صندوق بین‌المللی پول و ایجاد اتحاد برنامه‌ای‌ای است که این مرحلۀ سیاسی از ما فراتر از تقویم انتخاباتی می‌خواهد.
برای نشان دادن تصویر “تجاوزکارانه‌ای” که میله‌ئی می‌فروشد، چیزی که بیش از یک ساخت رسانه‌ای نیست، هدایت خشم و امید چپ و دست در دست مبارزۀ اعتراضی برای دفاع از حاکمیت و زندگی بهتر برای طبقۀ کارگر و مردم همچون یک کل ضروری است، تا بحث برای سوسیالیسم در کشور ما را قوی‌تر برقرار سازد.
پروژۀ کشور میله‌ئی و بولریچ بوی تندی دارد، نمایانگر قهقهرایی‌ترین سیاست است و به‌دنبال مصونیت از مجازات برای نسل‌کُشان آخرین دیکتاتوری نظامی-غیرنظامی است. هر دو غصب جزیره‌های مالویناس از سوی انگلیسی‌ها را تأیید می‌کنند و بر ایدۀ تبدیل قلمرو ما به پایگاه بزرگ ناتو توافق دارند. بولریچ و میله‌ئی چهره‌های سرکوب و خشونت فاشیستی هستند. بنابراین، آنان هرگز نمی‌توانند نمایندۀ آینده‌ای بهتر یا کشوری عادل‌تر باشند. آنان گذشته‌ای هستند که ما به آن گفته‌ایم: دیگر هرگز!
در مواجهه با گزینه‌های فاشیستی، جایی برای تردید وجود ندارد!
[منبع نقل و برگردان به‌فارسی: سایت حزب کمونیست آرژانتین].
——————————
به نقل از «نامۀ مردم»، شمارۀ ۱۱۹۳، ۱ آبان ۱۴۰۲
وقتی کتاب «مسئله‌ی چپ و آینده آن»اش را به‌زبان انگلیسی منتشر کرد چندین نسخه از کتاب را به‌من داد و خواست به‌هرکه می‌دانم علاقه‌‌مند است هدیه کنم. به‌گمانم حوالی سال ۷۶ بود که دوستم پرویز بابایی کتابی از تئودور اوی‌زرمان (مترجم «سنجش خرد ناب» از ایمانوئل کانت به‌زبان روسی) را ترجمه می‌کرد با عنوان «مسائل ... استاد میرشمس‌الدین ادیب سلطانی درگذشت!
فراخوان در دفاع از دموکراسی دوشنبه ۱۱ سپتامبر [۲۰ شهریور]، پنجاهمین سالگرد کودتا علیه دموکراسی در شیلی است، زمانی که نخستین انتخاب برنامه‌ای سوسیالیستی با رأی مردم در اثر ترور رئیس‌جمهور سالوادور آلنده متوقف شد. با اذعان به پیشرفت‌های دموکراتیک مهم در شیلی و دیگر کشورهای آمریکای لاتین، ما با نگرانی بسیار شاهد آنیم که ... پنجاهمین سالگرد کودتا در شیلی و ترور رئیس‌جمهور آلنده
در آستانهٔ سالگرد جنبش زن زندگی آزادی بیانیه‌هایی مهم از سوی نیروهای مختلف ازجمله دانشجویان، “کانون نویسندگان” و نیز بخش بزرگی از فعالان سیاسی و زندانیان سیاسی در زندان منتشر شد که نکته‌هایی بسیار مهم در آن‌ها مطرح شده است، نکته‌هایی که نشان‌دهندهٔ عزم جدی برای گذار از رژیم ولایت فقیه و ادامهٔ مبارزه تا ... گزارش‌هایی از پیکار و زندگی مردم / جنبش زن زندگی آزادی به‌پیش می‌رود!
بررسی عینی و موشکافانه تحولات اخیر در کشور نشان می‌دهد که برخلاف برخی تحلیل‌ها و نتیجه‌گیری‌های شتاب‌زدهٔ بخش‌هایی از اپوزیسیون و نظریه‌پردازان و دستگاه تبلیغات حکومتی، نه‌تنها جنبش اعتراضی مردم شکست نخورده است، برعکس، جنبش مردمی در چند سال گذشته و به‌ویژه خیزش گستردۀ “زن، زندگی، آزادی” نشان‌دهندهٔ بیداری و گذار بخش عمده‌ای از مردم، ... مبارزه تا پیروزی ادامه دارد؛ پیش به‌سوی ارتقای سطح مبارزۀ جنبش مردمی با برنامه‌ای ترقی‌خواهانه
