در حالی روز جهانی کارگر امسال را گرامی می‌داریم که سه عضو سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و‌حومه، رضا شهابی، داود رضوی و حسن سعیدی، و صدها کارگر و‌ معلم و ‌مدافعین حقوق کارگران و‌ زحمتکشان با احکام ناعادلانه در حبس و تحت تعقیب به سر می‌برند.

واقعیت این است که در آستانه روز جهانی کارگر امسال، ‌کارگران و زحمتکشان در ایران و ‌منطقه در شرایط نا امن تری خصوحتی نسبت به‌چند سال گذشته به سر می برند. تنش های ‌نظامی در منطقه خطر جنگ و خانمانسوزی گسترده تر را جدی نموده است. در سایه این اوضاع ناامن و پرتلاطم، سرکوب و‌ اذیت‌ و ‌آزار زحمتکشان و زنان و‌ جوانان کشور بیشتر شده است. سقوط دوباره نرخ ریال اگر چه برای سرمایه داران، دلالان و صاحبان ارزهای جهانی نعمت است برای ما کارگران به معنای کاهش چشمگیر قدرت خرید و سطح معیشت‌مان بوده است.

عدم امنیت شغلی، قراردادهای موقت کار، گسترش شرکت های پیمانکاری، دستمزدهای معوقه و پرداخت نکردن مطالبات کارگران، عدم طبقه بندی مشاغل، عدم‌همسان‌سازی حقوق و ‌مزایای بازنشستگان، دستمزدهای سه برابر زیر خط فقر، هزینه های نجومی مسکن و‌ تورم و گرانی بی حد و‌ حصر، شرایط غیر قابل تحملی را بر بخش عظیمی از طبقه کارگر تحمیل کرده است. همزمان خصوصی سازی‌های گسترده، فساد اداری و‌ بی کفایتی در کلیه ارکان مدیریت در تمامی بخشهای کشور و سرکوب تشکلات و‌ فعالین کارگری مستقل و‌ کنترل کامل محیط‌های کار بنحوی که امکان سازمانیابی مؤثر و با دوام کارگران را بشدت محدود نبوده، و در عین‌حال، اعمال نفوذ تشکل های وابسته دولتی همانند شورای اسلامی کار و خانه کارگر که سوپاپ تخلیه نظام و‌ مناسبات سرمایه داری حاکم بوده و از موانع اصلی اعتراضات، اعتصابات و سازمانیابی کارگران می‌باشند، تداوم این شرایط نا امن و ظالمانه اقتصادی و‌ اجتماعی را امکان پذیر کرده‌اند. شرایط به‌نحوی است که حتی امکان انتخاب نمایندگان واقعی کارگران برای تعیین حداقل دستمزد سالانه مهیا نیست و‌ تشکلات وابسته به حکومت، با عناوینی همچون سه جانبه‌گرایی، هر ساله بر سر معیشت و حداقل‌های زندگی ما کارگران معامله میکنند.

تحت فشار قرار دادن کارگران پیشرو و حق طلب، تهدید و ارعاب آنان، اخراج، بازداشت، زندان و‌ حکم‌های ظالمانه تبدیل به هنجارهای نظام حاکم شده است. اینها به کارگران حتی برای برگزاری مراسم‌های مستقل روز جهانی کارگر رحم‌ نمیکنند.

اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد بارها در گذشته در روز جهانی کارگر بازداشت و ضرب و شتم شده اند. در چندین سال اخیر اعضای سندیکا بدفعات احضار و تهدید شده اند که دست از فعالیت سندیکایی بردارند. در آستانه روز جهانی کارگر امسال سه تن از فعالین شناخته شده سندیکا، داود رضوی، رضا شهابی و حسن سعیدی، کماکان در حبس به سر می‌برند و دائما تحت فشار، تهدید و اذیت و آزار بازجویان و‌ مقامات زندان اوین قرار دارند، و علی رغم شرایط وخیم‌جسمانی‌شان ‌حتی اجازه مرخصی پزشکی به آنها داده نمی‌شود. با وجود بسته شدن پرونده‌هایشان و تحمیل سال‌ها حبس بر آنها، بازجویانشان کماکان در دوران حبس آنها را رصد میکنند و به هر مناسبتی مورد تهدید و اذیت و آزار قرارشان‌ میدهند.

این فضای اختناق و این درجه‌ی بالا از سرکوب و اعمال فشار بر طبقه کارگر البته نمیتواند بدین صورت تداوم داشته باشد. در روز جهانی کارگر باید همه کارگران و مزد بگیران جامعه بتوانند با تکیه بر قدرت و تشکیلات خود برای احقاق خواسته هایشان و‌ مقابله با فضای موجود به کف خیابان بیایند و این روز را با راهپیمایی و‌ شعارهای طبقاتی خود، بدون هیچ ترس و واهمه‌ای جشن بگیرند و نماینده‌های واقعی کارگران باید بتوانند با قرائت قطعنامه‌های روز کارگر خواسته‌های کارگران را طرح ‌نموده و برای احقاق مطالباتشان تجمع و سازماندهی کنند. استفاده ابزاری از روز کارگر توسط مقامات جمهوری اسلامی در یک مکان کنترل شده و سربسته با دعوت خودی ها و دادن لوح تقدیر به آنها و رسانه ای کردن آن نمایشاتی مضحک بیش نیستند که هیچ‌کارگری را فریب نمیدهند و دیر یا زود به پایان‌خود خواهد رسید.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسراتی تهران و‌ حومه سرکوب کارگران، معلمان و ‌دیگر فعالین جنبشهای صنفی و‌ مدنی را بشدت محکوم‌میکند و در روز جهانی کارگر بار دیگر خواهان توقف اقدامات سرکوبگرانه حاکمیت و آزادی بدون قید و شرط حسن سعیدی، رضا شهابی، داود رضوی و دیگر فعالین‌ کارگری زندانی منجمله هم پرونده ایهای ایشان، ریحانه انصاری نژاد، آنیشا اسداللهی، کیوان مهتدی، و ‌کلیه زندانیان صنفی، سیاسی و‌ عقیدتی می‌باشد. سندیکا همچنین بار دیگر مخالفت قاطع خود را با مجازات اعدام اعلام میکند و خواهان متوقف شدن بدون قید‌ و شرط اعدام زندانیان سیاسی و عمومی است.

ما همچنین همبستگی خود را یا کارگران و‌ مردم محروم و زحمتکش در سراسر جهان اعلام میکنیم و بر ضرورت اتحاد و‌ همبستگی بین‌المللی کارگران پای میفشاریم. بطور مشخص و در روز جهانی کارگر، سندیکا بار دیگر همصدا با تشکلات بین‌المللی کارگری، خواهان آتش بس فوری، پایان جنگ و‌ کشتار جمعی مردم بیگناه غزه و نیز توقف تنش‌های نظامی و سیاست‌های جنگ‌طلبانه و میلیتاریستی توسط قدرت‌های بزرگ ‌جهاتی و قدرت‌‌های منطقه‌ای می‌باشد. ما کارگران هیچگونه منفعتی در رقابتها و ماجراجویی‌های نظامی میان دولت‌های سرمایه‌داری نداشته و‌ نخواهیم داشت. فرزندان ما همچون آقازاده‌ها نیستند که با اختلاس و چپاول اموال عمومی در اروپا و آمریکای شمالی زندگیهای مرفه و‌ ایمن داشته باشند؛ بنابراین، بر خلاف آقازاده‌ها از هیچگونه امنیت و‌ مصونیتی در صورت وقوع شرایط جنگی برخوردار نخواهند بود. بیشترین خسارات جانی، مالی و اجتماعی در یک شرایط جنگی متوجه ما کارگران و فرزندانمان خواهد شد که بیش از پیش سرکوب و ‌تحت ستم و استثمار مضاعف قرار خواهیم گرفت.

اول ماه مه روز جهانی کارگر که امسال مصادف با ۱۲ اردیبهشت روز معلم شده است را به کلیه کارگران و خانواده های کارگری و معلمان و‌ دیگر مزدبگیران در ایران و جهان تبریک می‌گوییم، و یادآور می‌شویم که چاره ما کارگران، جدا از نژاد، جنسیت، ملیت، مذهب …، و‌ مستقل ار حرفه و صنف، وحدت و تشکیلات است.

زنده باد اول ماه‌ مه روز جهانی کارگر!

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳ برابر با اول مه ۲۰۲۴