روزنامه “وال استریت ژورنال” از حملات اسرائیل به حداقل ۱۲ کشتی ایرانی ظرف دو سال گذشته در دریای سرخ خبر می‌دهد. این روزنامه با استناد به سخنان مقامات آمریکا و منطقه می‌نویسد، کشتی‌ها عمدتا حامل نفت برای سوریه بوده‌اند و حمله به آنها با مین‌های دریایی انجام گرفته است. اسرائیل هم‌چنین جلوی عبور کشتی‌های دیگری را نیز که حامل سلاح یا نفت برای سوریه بوده‌اند، گرفته است.

وال‌استریت ژورنال می‌‌نویسد که این عملیات موجب غرق شدن کشتی‌ها نشده‌اند، بلکه در دو مورد به تغییر مسیر و بازگشت آنها انجامیده‌اند: «ایران با صادرات میلیون‌ها بشکه نفت به سوریه، تحریم‌ها را دور زده و از اواخر سال ۲۰۱۹ اسرائیل با کمک سلاح‌هایی چون مین، جلوی کشتی‌‌های ایرانی یا کشتی‌هایی که محموله ایرانی دارند را گرفته است.»

منابع وال استریت ژورنال گفته‌اند که اسرائیل با این حملات کوشیده جلوی مبادله نفت ایران را بگیرد تا جمهوری اسلامی “بودجه جریان‌های رادیکال در منطقه را بیش از این تامین نکند.”

این اولین مرتبه است که گزارشی از حمله اسرائیل به نفتکش‌های ایرانی در منطقه منتشر می‌شود. مقامات جمهوری اسلامی پیش‌تر گفته بودند که نسبت به مشارکت اسرائیل در حمله به کشتی‌های خود در دریای سرخ مشکوک هستند.

وال استریت ژورنال می‌نویسد دفتر بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل این روزنامه را برای پاسخگویی به سوالات، به ارتش ارجاع داده و مقامات نظامی این کشور نیز از جواب به پرسش‌ها طفره رفته‌اند. نمایندگان جمهوری اسلامی در سازمان ملل نیز درخواست این روزنامه برای اظهارنظر در باره موضوع را بی‌پاسخ گذاشته‌اند.

اسرائیل به طور معمول، در باره حملات منتسب به این کشور هیچ موضعی نمی‌گیرد و اخبار مربوطه را نه تایید می‌کند‌، نه تکذیب.

وال استریت ژورنال می‌نویسد، برملا شدن عملیات اسرائیل علیه نفتکش‌های ایرانی، ابعاد تازه‌ای از اقدامات تل آویو علیه تحکیم موقعیت نظامی و اقتصادی تهران در منطقه را آشکار می‌کند. اسرائیل از سال ۲۰۱۸ تا کنون، ده‌ها حمله هوایی به مواضع نیروهای ایرانی یا گروه‌های شبه‌نظامی تحت نفوذ ایران در سوریه یا انبارهای سلاح آنها انجام داده است.

ایران و سوریه هرگونه تامین بودجه گروه‌های تروریستی را رد می‌کنند و مدعی هستند که هدف اتحادشان، مقابله با جنایات این گروه‌هاست. دولت دمشق می‌گوید اخلال در واردات نفت از ایران، مردم سوریه را در تنگنا قرار می‌دهد.

محافل نظامی در منطقه به وال استریت ژورنال گفته‌اند که ایران به طور معمول‌، مقصد واقعی محموله‌ نفتکش‌ها را اعلام نمی‌کند، تانکرهای قدیمی و اسقاط شده را به کار می‌گیرد و گاهی اوقات نیز نفت را از یک کشتی به کشتی دیگر منتقل می‌کند.

مارک دوبوویتس، مدیر اجرایی “بنیاد دفاع از دمکراسی” گفته است: «تل‌آویو و واشنگتن مدت‌هاست درآمد نفتی ایران را چشم‌انداز خود قرار داده‌اند.» او افزوده که اسرائیل با خرابکاری‌‌در تردد نفتکش‌های ایرانی در دریای سرخ، کارزاری را برای ممانعت از دور زدن تحریم‌ها پیش می‌برد.

بنیاد دفاع از دمکراسی یک اندیشکده‌ آمریکایی مخالف توافق هسته‌ای و مماشات با ایران است،

وال استریت ژورنال از قول یک متخصص حمل و نقل در تهران نوشته که  سه مورد از حملات اسرائیل به نفتکش‌های ایرانی در سال ۲۰۱۹ و شش مورد در سال ۲۰۲۰ اتفاق افتاده است.

کارشناس دوم گفته که تهران ترجیحا در این زمینه سکوت کرده؛ زیرا اگر سر و صدا کند ولی نتواند واکنشی نشان بدهد، نشانه ضعف خواهد بود.

مقامات جمهوری اسلامی تا کنون تنها در مهر سال ۱۳۹۸ از حمله به نفتکش سابیتی در دریای سرخ خبر داده و این حمله را بدون اعلام مشخص، به “یک یا چند دولت” نسبت داده‌اند. آن زمان علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران تهدید کرده بود که این حمله بدون پاسخ نمی‌ماند.

یک هفته قبل از گزارش وال استریت ژورنال، وزیر محیط زیست اسرائیل گفته بود که یک کشتی ایرانی عازم سوریه، قبل از رسیدن به مقصد و پس از خاموش کردن سیستم ارتباطی خود، مواد نفتی را در آب‌های مدیترانه تخلیه کرده است. گیلا گاملیل، وزیر محیط زیست اسرائیل در نشستی مطبوعاتی، جمهوری اسلامی را عامل آلوده کردن سواحل اسرائیل و مسئول “جنایت زیست‌محیطی” خواند.