ویکی لیکس امروز (دوشنبه) اعلام کرد که دادگاه عالی لندن به جولیان آسانژ، بنیانگذار این وبسایت افشاگر اجازه داد تا به دادگاه عالی انگلیس در مورد حکم قبلی که استرداد وی به ایالات متحده را تایید کرده بود، اعتراض کند.
یک عضو کمیسیون تلفیق بودجه سال ۱۴۰۱ گفت که کمیسیون تلفیق تصویب کرد که در سال آینده حداقل حقوق کارکنان پنج میلیون و ۶۰۰ هزار تومان باشد.
تازه‌ترین نظرسنجی شبکه ان‌بی‌سی نیوز نشان داد، اکثر آمریکایی‌ها معتقدند که آمریکا در مسیر نادرستی قرار دارد به طوری که اغلب سیاستمداران و احزاب مهم این کشور تنها ۱۰ ماه مانده به انتخابات میان دوره‌ای محبوبیت خود را از دست داده‌اند.
حسین اکبری می‌گوید: به نام حمایت از تولید می‌خواهند تامین اجتماعی را از روابط کار حذف کنند و به کارفرمایان پاداش بدهند.
رئیس انجمن صنفی برق‌کاران استان کرمانشاه گفت: اعضای کمیته‌های تخصصی کارگران ساختمانی انتصابی خواهند بود. چنین کمیته‌هایی کارایی نخواهند داشت.
همزمان با ۲۰ سالگی آغاز به کار بازداشتگاه نظامی گوانتانامو در خلیج گوانتانامو کوبا، «میگل دیاز کانل» رئیس‌جمهوری کوبا با انتقاد از «سوء استفاده‌های مفتضحانه» انجام شده در این زندان از آمریکا خواست که این بازداشتگاه را ببندد.
به گزارش روز چهارشنبه ایرنا به نقل از خبرگزاری افه اسپانیا، رئیس‌جمهوری کوبا در پیامی توییتری با انتقاد از ۲۰ سال فعالیت این بازداشتگاه که به گفته او «به طور غیر قانونی در قلمرو خلیج گوانتانامو واقع شده است» تاکید کرد که این تخلفات در زندانی که جورج دبلیو بوش رئیس‌جمهوری وقت آمریکا (۲۰۰۱- ۲۰۰۹) افتتاح کرد به عنوان بخشی از مبارزه ضد تروریستی واشنگتن بعد از حملات ۱۱ سپتامبر انجام شده است.
در همین راستا، برونو رودریگس وزیر امور خارجه کوبا نیز از طریق همین شبکه اجتماعی خاطر نشان کرد که «پایگاه نیروی دریایی آمریکا در گوانتانامو (شرق کوبا)، تاریخ ۲۰ سال ذلت است».
رئیس دستگاه دیپلماسی کوبا تاکید کرد «۷۸۰ نفر از جمله افراد زیر سن قانونی به طور خودسرانه و بدون محاکمه و یا رسیدگی عادلانه در گوانتانامو زندانی هستند. بسیاری از آن‌ها قربانی شکنجه و رفتار تحقیرآمیز ناقض حقوق بشر هستند».
۲۰ سال پیش (۱۱ ژانویه ۲۰۰۲) بازداشتگاهی نظامی با تدابیر امنیتی بسیار شدید در پایگاه نیروی دریایی آمریکا در خلیج گوانتانامو کوبا آغاز به کار کرد تا کسانی که در جنگ ادعایی دولت جورج بوش علیه تروریسم دستگیر می‌شدند، خارج از خاک آمریکا زندانی و محاکمه شوند.
بر اساس گزارش سازمان غیر دولتی دیده‌بان حقوق بشر، آمریکا سالانه ۵۴۰ میلیون دلار برای حفظ و نگهداری زندان گوانتانامو هزینه می‌کند.
افه پیشتر در گزارشی با تیتر «شکنجه‌های پس از ۱۱ سپتامبر، بزرگترین راز فاش نشده آمریکا» نوشت: ۲۰ سال پس از حمله‌های ۱۱ سپتامبر، شکنجه‌های سازمان جاسوسی آمریکا (سیا) در زندان گوانتانامو همچنان به عنوان «محرمانه» طبقه بندی می‌شوند.
«دایان فینستِین» مروج اصلی گزارش شش هزار و ۷۰۰ صفحه ای بود که تا به امروز به عنوان بهترین منبع اطلاعاتی در مورد زندان‌های مخفی سیا و سوء استفاده‌هایی است که در زمان جورج دبلیو بوش علیه اعضای القاعده (۲۰۰۱- ۲۰۰۹) صورت گرفته است.
فینستین به افه گفت: برنامه شکنجه‌های سیا یک اشتباه وحشتناک بود. این نه تنها با ارزش‌های ما در تضاد است بلکه برای به دست آوردن اطلاعات ارزشمند جاسوسی نیز کمک نکرد.
مدت زیادی از ورود باراک اوباما (۲۰۰۹- ۲۰۱۷) به کاخ سفید نگذشته بود که به فرمان او، برنامه شکنجه ممنوع شد اما هراس از خشم و واکنش بسیاری از نقاط جهان، سبب شد تا از انتشار این گزارش «فوق محرمانه» که در گاوصندوق‌های پنتاگون و وزارت امورخارجه آمریکا نگهداری می‌شود، خودداری شود.
جو بایدن رئیس‌جمهوری آمریکا وعده داده است در صورتی که امنیت آمریکا به خطر نیفتد، اسناد مربوط به ۱۱ سپتامبر را از طبقه بندی محرمانه خارج کند. شایعه شده است که نام اعضای دولت بوش به عنوان عوامل شکنجه وجود دارد.
به نوشته افه، در خلاصه ای از این گزارش که در سال ۲۰۱۴ منتشر شد، مشخص شد که تکنیک‌های سیا شامل محرومیت از آب و غذا، هیدراتاسیون و حمام در آب یخ، وحشیانه تر از آن چیزی بوده است که سیاستمداران تصور می‌کردند.
استاد اقتصاد دانشگاه الزهرا اظهار داشت: آماری که ارائه می‌دهند تناسبی با واقعیت‌های روزمره ندارد. مردم برای خرید اقلام‌های اساسی خود شاهد رشد قیمت‌ها به صورت روزانه و هفتگی هستند چطور می‌شود در این شرایط اعلام کرد نرخ تورم کاهش یافته است.
تخلف ۹۲ هزار میلیارد تومانی فولاد مبارکه در مجلس اثبات شد.
مشاور حقوقی پیشین وزارت خارجه آمریکا تاکید کرد، حضور نیروهای آمریکایی در سوریه هیچ گونه استناد قانونی ندارد و حضور در این کشور به بهانه مبارزه با داعش محکوم است.
کارگران قطار شهری اهواز بیش از یک سال است که حقوقی دریافت نکرده‌اند. یکی از این کارگران می‌گوید: «همکاری داشتم که فرزندش را تا درِ مدرسه بغل می‌کرد. یکبار از او پرسیدم چرا نمی‌گذاری خودش برود، گفت کفشهایش تنگ شده و پول ندارم برایش کفشی بخرم. بغلش می‌کنم تا راه اذیتش نکند.»
