پرستون اس. مک براید، مورخ مدرسه شبانه روزی می گوید: «ایالات متحده حتی نمی‌داند که چه تعداد دانش آموز بومی از این مؤسسات عبور کرده اند – چه رسد به اینکه واقعاً چند نفر در آنها جان باخته‌اند. مک براید بیش از ۱۰۰۰ مرگ و میر دانش آموز را در چهار مدرسه شبانه روزی قبلی که مورد مطالعه قرار داده است، یافته است و تخمین زده است که تعداد کلی مرگ و میرها می‌تواند به ۴۰۰۰۰ برسد.

به گزارش ایسنا، خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی به نقل از مقام‌های دولتی آمریکا نوشت که بیش از ۴۰۰ مدرسه شبانه‌روزی بومیان، در طول ۱۵۰ سال، از سال‌های ابتدایی قرن نوزدهم، در ایالات متحده فعال بوده است. این گزارش نشان می‌دهد که دستکم ۵۰ محل دفن کودکان بومی در سراسر ایالات متحده وجود دارد.

این گزارش بیش از ۴۰۰ مدرسه و بیش از ۵۰ قبر را شناسایی کرده و گفته است که گورهای بیشتری احتمالاً پیدا خواهند شد.

در مدارس شبانه‌روزی بومیان آمریکا، کودکان بومی با هدف ادغام در جامعه سفیدپوستان مهاجر مسیحی از خانواده‌هایشان جدا شدند. در این مدارس به طور مشخص به آنها زبان انگلیسی و آموزه‌های مسیحیت آموزش داده شد.

در مدارس شبانه‌روزی بومیان، کودکان از حرف زدن به زبان مادری خود منع شدند و گزارش‌های پرشماری از موارد بدرفتاری با کودکان وجود دارد.

دولت آمریکا برای ده‌ها، به طور مستقیم، برخی از مدارس شبانه‌روزی بومیان را اداره کرده است. اداره برخی دیگر از مدارس بومیان بر عهده کلیساهای کاتولیک، پروتستان و سایر کلیساهای بوده است که از محل بودجه‌های دولت فدرال و در چارچوب سیاست دولتی موسوم به «متمدن کردن بومیان» کار کرده‌اند.

در بیشتر موارد، برنامه‌های آموزشی این مدارس بر پایه مهارت‌های حرفه‌ای منسوخ و باورهای جنسیت‌زده استوار بود. برای مثال، دختران بومیان مجبور به تقویت مهارت‌های «خانه‌داری» و کارهای مشابه بودند.

گزارش تحقیقی مقام‌های دولتی آمریکا نشان می‌دهد که بسیاری از کودکان بومی این مدارس، دیگر هرگز خانواده‌های خود را ندیدند.

آسوشیتدپرس در بخشی دیگری از گزارش روز چهارشنبه‌اش می‌نویسد دستکم ۵۰۰ مورد مرگ کودکان در ۱۹ مدرسه شبانه‌روزی در سراسر ایالات متحده ثبت شده است.

با این حال، مقام‌های دولتی آمریکا گفته‌اند که آمار کودکان بومی جان‌باخته می‌تواند به هزاران یا حتی ده‌ها هزار مورد برسد.

در بخشی از گزارش تحقیقی دولت فدرال آمریکا به این نکته هم اشاره شده است که کودکان بومی جان‌باخته، اغلب در گورهای بی‌نام‌ونشان و صدها یا حتی هزاران کیلومتر دورتر از محل زندگی قبیله و خانواده‌هایشان دفن شده‌اند.

این گزارش اما از برخی برآوردهای مستقل از مرگ و میرها فاصله زیادی دارد و به چگونگی مرگ کودکان و یا اینکه چه کسی مسئول آن بوده است، نمی پردازد. این گزارش همچنین به آزار جسمی و جنسی کودکان بومی که در مدارسی که بیش از ۱۵۰ سال از اوایل دهه ۱۸۰۰ باز بودند، نمی‌پرداد. این گزارش و یک انتشار خبری همراه آن آسیب‌های وارده به کودکان بومی را تایید می‌کند، اما از عذرخواهی دولت فدرال، که رهبران قبایل دهه‌ها درخواست کرده‌اند، کوتاهی می‌کند.

ماه گذشته، پاپ فرانسیس به خاطر نقش کلیسای کاتولیک روم در سیستم مدارس شبانه روزی کانادا عذرخواهی کرد و رهبران کشور اول در آنجا از او می‌خواهند که در تابستان امسال هنگام بازدید از کشور، شخصا عذرخواهی کند.

دب هالند، وزیر کشور دولت بایدن، رئیس جمهوری آمریکا، در بیانیه‌ای اعلام کرد «پیامدهای مدارس شبانه‌روزی بومیان، از جمله آسیب‌های بین‌نسلی ناشی از جدایی خانواده‌ها و نابودی فرهنگی چند نسل، دلخراش و غیرقابل انکار است.»

به گفته دب هالند، در میان کودکان جدا شده از خانواده‌های بومیان، حتی کودکانی چهار ساله گزارش شده است.

هالند نخستین زن از جامعه بومیان آمریکا به شمار می‌رود که به کابینه دولت راه یافته است.

مقام‌های وزارت کشور آمریکا تایید کردند که با جمع‌آوری اطلاعات بیشتر، شمار مدارس و نیز گستردگی آنها ممکن است تغییر کند.

آسوشیتدپرس به نقل از دستیار ویژه امور بومیان آمریکا نوشت سال گذشته به دلیل همه‌گیری ویروس کرونا و محدودیت بودجه و منابع مالی بخشی از تحقیقات مرتبط با این پروژه انجام نشد.

وزارت کشور ایالات متحده اعلام کرد که جلد دوم گزارش تحقیقی به محل دفن کودکان و همچنین سرمایه‌گذاری مالی دولت فدرال در این مدارس می‌پردازد.

پرستون اس. مک براید، مورخ مدرسه شبانه روزی می گوید: «ایالات متحده حتی نمی‌داند که چه تعداد دانش آموز بومی از این مؤسسات عبور کرده اند – چه رسد به اینکه واقعاً چند نفر در آنها جان باخته‌اند. مک براید بیش از ۱۰۰۰  مرگ و میر دانش آموز را در چهار مدرسه شبانه روزی قبلی که مورد مطالعه قرار داده است، یافته است و تخمین زده است که تعداد کلی مرگ و میرها می تواند به ۴۰۰۰۰ برسد.

او گفت: «اساساً هر مدرسه یک قبرستان داشت. “تقریباً در هر مدرسه شبانه روزی مرگ و میر وجود دارد.”

مک براید، بر اساس بررسی سوابق تاریخی، از جمله نامه‌های نوشته شده توسط دانش آموزان، والدین و مدیران، گفت که این مرگ‌ها نتیجه همه چیز از بیماری گرفته تا سوء استفاده بوده است. مک براید گفت که رسیدن به عدد واقعی به زمان و تحقیق قابل توجهی نیاز دارد. “من فکر می‌کنم ما راه درازی در پیش داریم.”

این گزارش اشاره می‌کند که تحقیقات احتمالاً «تعداد تقریبی کودکان بومی را که در مدارس شبانه‌روزی فدرال جان خود را از دست داده‌اند هزاران یا ده‌ها هزار نفر نشان می‌دهد».

تحقیقات وزارت کشور ۵۳ گور را در سراسر کشور شناسایی کرده – تعدادی که انتظار می‌رود افزایش یابد – اما نامی از مدارس برای جلوگیری از «سرقت مستند، خرابکاری و سایر مزاحمت‌ها در مکان‌های دفن بومی‌ها» ذکر نشده است.

هالند، شهروند لاگونا پوئبلو و اولین بومی آمریکایی که اداره این بخش را بر عهده داشت، در ژوئن گذشته این تحقیقات را اعلام کرد.