مرگ مشکوک ابراهیم رئیسی در اردیبهشت ۱۴۰۳فرصتی شد برای اینکه رژیم ولایی به ترمیم و جبران ورشکستگی مفتضحانهٔ دولت رئیسی و اجرای برنامه‌های ویرانگر آن دولت بپردازد.
معاون رئیس جمهوری غنا در اجلاس احزاب سیاسی آفریقا تاکید کرد که دموکراسی و فعالیت احزاب سیاسی باید نان و رفاه مردم را تامین کند و فعالیت سیاسی که زندگی مردم را متحول نکند تهی از معناست.
اکنون کاملاً روشن است که حکومت ولایی در عرصۀ داخلی توان و ارادۀ انجام حداقل تغییرهای لازم برای مدیریت و مهار کردن اَبَربحرانهای چندوجهی برای بهبود زندگی مردم را ندارد.
پس از دوازده روز و شب تهاجم بی‌وقفۀ گسترده و ویرانگر و خونین ماشین جنگی اسرائیل به ایران و، در پاسخ، حملۀ موشکی جمهوری اسلامی به اسرائیل، و در انتها حملهٔ پیشرفته‌ترین بمب‌افکن‌های رادارگریز آمریکا به سه سایت اصلی فعالیت هسته‌یی جمهوری اسلامی و بمباران آنها با بمب‌های سنگرشکن، سرانجام این درگیری با پذیرش آتش‌بس تحمیلی ترامپ، یا بنا بر تبلیغات خودشان با “میانجیگری” او، پایان یافت.
فو تسونگ نماینده دائم چین در سازمان ملل روز یکشنبه ۲۲ ژوئن در نشست اضطراری شورای امنیت، حمله آمریکا به ایران و تأسیسات هسته‌ای تحت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در ایران را به شدت محکوم کرد.
قدرت‌های اروپایی به همراه ایالات متحده روز سه‌شنبه قطعنامه‌ای را به دیده‌بان هسته‌ای سازمان ملل ارائه کردند که در آن آنچه که «عدم پایبندی ایران به تعهدات هسته‌ای‌اش» خوانده شده، محکوم شده است.
«آکسیوس»، پایگاه خبری-سیاسی آمریکایی، با استناد به نظرسنجی شرکت آمریکایی «مورنینگ کانسالت» که در ۴۱ کشور انجام شده، گزارش داد محبوبیت جهانی چین طی یک سال گذشته روندی صعودی و باثبات داشته و از ماه مارس امسال با شتابی محسوس همراه شده است.
اقتصاددان فرانسوی طی یادداشتی در روزنامه «لوموند» ضمن نقد سیاست‌های ترامپ مقابل کشورهای دیگر، تاکید کرد که بحران کنونی نه‌تنها اقتصادی، بلکه بحران مشروعیت و عملکرد سیاسی است که در ناکارآمدی ساختار قدرت در آمریکا ریشه دارد.
پس از شکست سنگین دیکتاتوری حاکم در انتخابات نمایشی مجلس شورای اسلامی در اسفند ۱۴۰۲ در نتیجهٔ تحریم گستردهٔ مردم، و سپس مرگ مشکوک ابراهیم رئیسی، روند فرسایش و پوسیدگی رژیم در یک سال گذشته شتابی چشمگیر و انکارناپذیر یافت.
سال ۲۰۲۴ برای کشورهای اقیانوسیه، به ویژه استرالیا و نیوزیلند، پر از چالش‌های سیاسی و اقتصادی بود؛ از تنش‌های داخلی درباره مهاجرت و لایحه تغییر بومیان گرفته تا تلاش‌هایی که برای گسترش مشارکت‌های بین‌المللی و همکاری‌های دفاعی روی داد.
به‌رغم تبلیغات حکومتی و سخنوری‌های خامنه‌ای و پزشکیان و انتشار اخبار نمایشی در مورد “دستاوردهای علمی-فنی” جمهوری اسلامی، که هیچ تأثیری در بهبود وضع وخیم اقتصادی و معیشت روزمرهٔ زحمتکشان و حتی امنیت اجتماعی ندارد، واقعیت‌های عینی نشان‌دهندهٔ ناتوانی و شکست گستردۀ حکومت در عرصه‌های گوناگون اجتماعی و اقتصادی است.
هفتهٔ گذشته شاهد دو پیام، یکی در سخنوری‌های دونالد ترامپ و دیگری از زبان علی خامنه‌ای، بودیم که نشان می‌دهد تحولات آیندهٔ کشور در مسیری مبهم و پُرخطر قرار گرفته است.
