خبر مرگ فجیع دو کارگر در معدنهای زغالسنگ پابدانای جنوبی و آبنیل کرمان و چهار نفر از کارکنان معدن شازند اراک در اثر نبود حداقل شرایط ایمنی در خردادماه و تیرماه ۱۴۰۳، این پرسش را مطرح میکند که در چارچوب قوانین کار نیمبند جمهوری اسلامی و نبود شرایط ایمنی کار در این بخش از صنایع بنیادین، “آیا جان کارگر معدن بی ارزش است؟”
بدیهی است که تا زمانی که این بخش از صنایع راهبردی کشور وسیلهای باشند برای سوداندوزی و سوداگری سرمایهداران وابسته به رژیم ولایت فقیه، جان و مال کارگران و خانوادههایشان پشیزی ارزش ندارند.…