به گزارش ایرنا، “ایشان تارور” دیدگاه نویس واشنگتن پست در این گزارش می‌افزاید: دوشنبه شب این هفته راکت هایی از سوی “نوار غزه” به سمت اسرائیل پرتاب شد و ارتش اسرائیل هم با حملات هوایی مرگبار به آن پاسخ داد. این راکت باران را دو گروه مسلح نوار غزه یعنی “حماس” و ” جهاد اسلامی” انجام دادند و راکتها در نزدیکی “بیت المقدس” و بخش هایی از جنوب اسرائیل اصابت کرد و در اثر آن دست کم یک نفر زخمی شد. در حمله هوایی انتقامجویانه اسرائیل دست کم ۲۰ نفر در غزه کشته شدند.

 

بنامین نتانیاهو  می گوید:”گروههای تروریستی حاضر در غزه با حملات راکتی شان از “خط قرمز” عبور کرده اند. اما این انفجار خصومت‌ها به این سادگی ها هم نیست و ریشه دار است.

 

واشنگتن پست نوشت: مدتی است که هم نیروهای امنیتی اسرائیل و هم گروه‌های راست گرا در “بیت‌المقدس” دست به خشونت‌های علیه فلسطینیان می‌زنند. دو هفته قبل؛ جمعی از راست‌گرایان افراطی از جمله چندین تن از شهرک‌نشینان “کرانه باختری” در محله‌های فلسطینی‌نشین بیت‌المقدس راهپیمایی کردند و شعار “عرب، برو بیرون” و “مرگ بر اعراب” سر دادند و به عابران پیاده حمله کردند و به اموال فلسطینیان خسارت وارد کردند.

 

نویسنده می‌افزاید: در همی راستا اسرائیل هم تلاش می‌کند جمعی از خانواده‌های فلسطینیان ساکن محله “شیخ جرّاح در “بیت‌المقدس شرقی” را از این منطقه بیرون براند. فلسطینیان می‌گویند که این کار هم در راستای همان سیاست قدیمی سلب مالکیت فلسطینیان بر این اراضی می‌دانند تا خیالشان آسوده شود که این مناطق هم تحت حاکمیت اسرائیل است.

 

این ماجرا؛ اعتراضات فلسطینیان را به نشانه همبستگی در مناطق مختلفی از سرزمین‌های اشغالی برانگیخت.

 

واشنگتن پست در ادامه نوشت: این حوادث همچنین سرمنشاء تنش‌هایی در روز دوشنبه شد که مصادف بود با سالگرد “روز اورشلیم” که یک روز ملی در اسراییل است و تعطیل است و سالروز تصرف “بیت‌المقدس” در جنگ‌های اعراب – اسرائیل در سال ۱۹۸۷میلادی است. در این روز اسرائیلی‌های راستگرا در بخش “دیوار غربی” راهپیمایی کردند و شعارهایی علیه فلسطینیان سر دادند.

 

در این بحبوحه “حماس” وارد معرکه شد و بیت‌المقدس را راکت باران کرد. ظرف این نزاع چندین و چند ساله این اولین بار بود که شهر “بیت‌المقدس” هدف اصابت راکت قرار می‌گرفت. به دنبال حمله راکتی به بیت‌المقدس، درگیری‌هایی میان پلیس اسرائیل با تظاهرکنندگان فلسطینی رخ داد.

 

واشنگتن پست ادامه می‌دهد: اما برخورد دولت “بایدن” با این حوادث، این بوده است که وزارت خارجه خواستار “حفظ خونسردی” طرفین شده است و حملات راکتی حماس را محکوم کرده است و از حق اسرائیل برای محافظت از خود دفاع کرده است. پلیس اسرائیل قبلا” به مجتمعی در “مسجد الاقصی” که به محل انبار سنگ برای پرتاب به سمت نیروهای امنیتی اسرائیل تبدیل شده بود یورش برده بود و به سمت نمازگذاران فلسطینی گاز اشک آور و گاز بی حس کننده پرتاب کرده بود.

 

مدافعان حقوق فلسطینیان می‌گویند که دولت بایدن هم میراث‌دار سیاست‌های ایالات متحده در منطقه است. جمع کثیری از گروه‌های مدافع حقوق بشر هم می‌گویند که اسرائیل با اشغالگری نظامی، خاک فلسطینیان را اشغال کرده است و بر سرنوشت‌شان احاطه پیدا کرده است. این معادل همان ” آپارتاید” است.

 

این گروه‌ها می‌گویند که آمریکا با حمایت‌های اخلاقی‌اش از اسرائیل، این حکومت را برای بوجود آوردن یک چنین وضعیتی توانمند کرده است.

 

واشنگتن پست می‌نویسد: در گزارشی که ماه گذشته منتشر شد، سه فرمانده پیشین نیروهای دفاعی اسرائیل هشدار دادند که اسرائیل و فلسطینییان در مسیر یک ” برخورد تازه” افتاده‌اند. این فرماندهان سابق نظامی در برشمردن علل این تحلیل نوشتند:” این فقط سیاست‌های   حماس” نبوده است که این وضعیت را به بار آورده است، بلکه برخی عوامل دیگر هم با هم تلاقی پیدا کرده اند و همگی دست به دست هم داده‌اند و این اوضاع را بوجود آورده اند. از جمله الحاق بالفعل “کرانه باختری”، و عجز و ناتوانی و بی‌کفایتی حکومت خودگردان فلسطین که به طور اسمی بر سرزمین های اشغالی حکومت می‌کند.

 

ژنرال‌های بازنشسته نوشتند: “در این معرکه لازم است آمریکا وارد میدان بشود و جلوی این جریان‌ها را بگیرد و شروع کند این روندی که برای رقم زدن تراژدی تشکیل یک دولت به راه افتاده است را واژگون کند. این طرح یک دولت، طرحی است که برای پایان دادن به این نبرد بی انتها پیشنهاد شده است و تشکیل یک دولتی از مدیترانه تا رود اردن را شامل می‌شود”.

 

دولت بایدن آشکارا گفته است که اصلا دلش نمی‌خواهد تا عمق در باتلاق مناقشه اسرائیل – فلسطینیان فرو برود.

 

واشنگتن پست نوشت: تمام روسای جمهور چندین دهه اخیر آمریکا هریک به نوعی در این مناقشه، جانب اسرائیل را گرفته‌اند. میلیاردها دلار کمک نظامی به او کرده‌اند. به توسعه شهرک‌ها در کرانه باختری رضایت داده‌اند. سپر بلای اسرائیل شده‌اند و از آن در مجامع بین‌المللی دفاع کرده‌اند.

 

کارشناسان سیاسی می‌گویند که همین مددرسانی ها بوده است که کار را به اینجا کشانده است.

 

“شبلی تلهامی” از اعضاء “موسسه بروکینگز” در واشنگتن می‌گوید:” در این منازعه؛ آمریکا به هیچ عنوان صرفا یک نظاره گر نیست. آمریکا خودش جزیی از این عدم موازنه قواست که بطور ناعادلانه یک طرف را قربانی طرف دیگر می‌کند و راه رسیدن به صلح را هرچه دورتر و دورتر می‌کند”.

 

واشنگتن پست می‌افزاید: در طول دو دهه گذشته، سیاست اسرائیل روز به روز به سمت راست مایل شده است. نتانیاهو هیچ تعهدی اساسی به “راه حل دو کشور” که مورد توافق هم دموکرات‌ها و هم جمهوریخواهان آمریکاست ندارد. یک عده از متحدان سیاسی و رقبای او بطور یک جانبه آن را رد می‌کنند. ”

 

خالد الگندی یکی از اعضای ارشد “موسسه خاورمیانه” در این باره نوشته است: “واشنگتن سفت و سخت ایستاده است و منکر آن می‌شود که هم عرصه سیاست اسرائیل و هم جامعه آن روز به روز افراط گراتر شده‌اند”.

 

الگیندی می‌گوید:” در آمریکا هم مثل اسرائیل، این صداهای رادیکال هستند که با جابجایی اهداف سیاسی و اهداف دیپلماتیک، سیاست و گفتمان سیاسی را شکل می‌دهند در حالیکه اصلا مستقیماً نقشی در سیاست گذاری ندارند”.

 

به هر حال این هیاهوی روزهای اخیر سرزمین‌های اشغالی، شکاف موجود در واشنگتن در زمینه سیاست گذاری درباره اسرائیل را برجسته کرده است.

روز دوشنبه، شمار زیادی از قانونگذاران آمریکا از هر دو حزب با ارسال توئیت‌هایی حملات موشکی حماس را محکوم کردند.

 

چند روز قبلتر از آن؛ سیاستمداران برجسته چپگرای همسو با بایدن از جمله سناتور “الیزابت وارن” (D-Mass.) و سناتور “برنی سندرز (I-Vt.)، به بیرون رانده شدن فلسطینیان در قدس شرقی اعتراض کردند.

 

شنبه هفته آینده؛ مصادف است با “روز نکبت” در سرزمین‌های اشغالی. این روز یادآور خاطره دردناک اخراج اجباری و وحشیانه صدها هزار فلسطینی از خانه و دهکده‌هایشان در سال ۱۹۴۸میلادی است.

 

این آوارگان فلسطینی تقاضای “حق بازگشت” به سرزمینشان را دارند و خواستار تاسیس یک کشور مستقل و پایدار فلسطینی هستند. اما این رویا آنقدر تحقق نیافتنی است که از دیدگاه سیاسی نه تنها در اسرائیل، بلکه در آمریکا هم یک تابو است.

 

“پیتر بینارت ” مفسر یهودی- آمریکایی به سکوت در برابر حق “بازگشت” فلسطینیان اعتراض می‌کند و می‌نویسد: “حالا که همه امیدهای فلسطینیان برای تشکیل یک دولت فلسطینی از بین رفته است و مسئله حق بازگشت هم که اصلا بطور کل منتفی است، الآن بطورکل مسئله فلسطین یک مسئله حقوق بشری است و موضوع نقض حقوق بشر فلسطینیان زیر دست اشغالگری اسرائیل است”.