در صدوهفتمین سالگی پیروزی انقلاب اکتبر، بشریت با بحران ژرف و همه‌جانبهٔ اقتصادی‌سیاسی و بروز جنگ‌های خانمان‌سوز دست‌وپنجه نرم می‌کند. جهان سرمایه‌داری امروز، دنیائی است آکنده از نابرابری‌های عمیق که در آن میلیون‌ها انسان از ابتدائی‌ترین حقوق طبیعی‌شان محرومند. فقر و فلاکت، محرومیت‌های اجتماعی، جنگ‌ها و نابودی محیط زیست، آینده بشریت را به‌طورجدی تهدید می‌کنند. ... گرامی باد سالگرد انقلاب کبیر سوسیالیستی اکتبر: پیروزی انقلاب اکتبر، دستا‌وردی با آرمان‌هایی زنده برای بشریت!
[تولد: تهران، ۱۳۱۶ درگذشت: کُلن (آلمان)، ۷ مهرماه ۱۴۰۳] رفیق فریدون روز شنبه ۷ مهرماه به‌دنبال بیماری در سن ۸۷ سالگی درگذشت. محبوبیت تنکابنی چنین بود که داستان‌ها و طنزهایش پس از انتشار با استقبال خوانندگان در ایران روبرو می‌شد و گاهی برخی از طنزهایش نقل مجلس‌های روشنفکران مخالف رژیم می‌شد. نیش طنزهای کوتاه و ... نویسندهٔ برجسته و مردمی ایران، طنزنویس افشاگر ابتذال، رفیق فریدون تنکابنی درگذشت
تابستان امسال ۳۶ سال از کشتار هولناک، بی‌سابقه، و برنامه‌ریزی شدهٔ رژیم جمهوری اسلامی در زندان‌های کشور می‌گذرد. در مرداد و شهریورماه سال ۱۳۶۷ هزاران مخالف سیاسی و دگراندیش به‌دستور خمینی و با حمایت دیگر سران حکومت ولایی پس از بیدادگاه‌هایی چنددقیقه‌ای توسط هیئت مرگ که پاکسازی خونین زندان‌های سراسر ایران را در دستور کار ... مادران خاوران، پیشتازان جنبش دادخواهی در ایران
روز۳۰ تیرماه ۱۳۳۱ در تاریخ مبارزات مردم غیور میهن‌مان ایران روزی است جاودانه وجایگاه ویژه‌ای را برای خود کسب کرده است. در این روز مردم با قیام خود توطئهٔ دربار، ارتجاع داخلی، و امپریالیسم را که درتلاش بودند حق حاکمیت مردم را با تحمیل حکومت احمد قوام پایمال نمایند باطل و خنثی ساختند. گذری کوتاه ... پیروزی خیزش ملی سی‌ام تیرماه ۱۳۳۱، دستاوردِ نبرد و اتحاد نیروهای ملی و آزادی‌خواه!
تیرباران ۲۹ تیر ماه تیرباران ۲۹ تیر ماه ۱۳۶۷ سعید آذرنگ، یکی از اعضای برجسته سازمان مخفی، عضو مشاور کمیته مرکزی حزب توده ایران، فرزند دلاور خلق، نه سرباز که سردار سر به دار پهنه عشق به مردم، به دست دژخیمان خون آشام رژیم جمهوری اسلامی تیرباران شد. سعید را تیرباران کردند تا در وجود ... رفیق شهید سعید آذرنگ: سردار سر به دار
کانون نویسندگان ایران یادمان دادخواهانه بیستمین سالگرد قتل سیاسی محمد مختاری و محمدجعفر پوینده را در تهران برگزار کرد
کانون نویسندگان ایران امروز پنجشنبه اول آذر (۲۲ نوامبر) اعلام کرد که طی مراسمی در شامگاه سه‌شنبه گذشته “یادمان دادخواهانه” بیستمین سالگرد قتل سیاسی محمد مختاری و محمدجعفر پوینده را در تهران برگزار کرده است.
قتل داریوش فروهر و پروانه اسکندری به دست مأموران وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی در روز اول آذرماه ۱۳۷۷ به عنوان آغاز پرونده قتل‌های سیاسی موسوم به قتل‌های زنجیره‌ای ثبت شده است.
تنها به فاصله چند روز از قتل فجیع این دو چهره سرشناس ملی ایران بود که پس از مدت‌ها بی‌خبری از محمد مختاری و محمدجعفر پوینده که پس از خروج از منزل دیگر به خانه‌هایشان بازنگشته بودند، پیکر بی‌جان این دو عضو کانون نویسندگان ایران، در روزهای ۱۲ و ۱۸ آذرماه همان سال، در جاده‌های اطراف تهران پیدا شد.
کانون نویسندگان ایران در اطلاعیه‌ای که در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرده، خبر داده است که مراسم یادبود مختاری و پوینده را در “مکانی خصوصی” برگزار کرده و “سخنرانی، شعرخوانی، موسیقی و خواندن و پخش پیام بعضی خانواده‌های جانباختگان قتل‌های سیاسی پاییز ۷۷” بخش‌های مختلف این مراسم بوده‌اند.
بر اساس اطلاعیه کانون نویسندگان ایران، عصر سه‌شنبه گذشته “ده‌ها تن از اعضا و مهمانان” این کانون در مراسمی “به یاد جانباختگان قتل‌های سیاسی ۱۳۷۷ و نیز نویسندگان کشته‌شده‌ی سال‌های پیش‌تر” شرکت داشته‌اند.
کمیسیون فرهنگی کانون نویسندگان ایران برگزارکننده این مراسم زیر عنوان “یادمان دادخواهانه بیستمین سالگرد قتل سیاسی محمد مختاری و محمدجعفر پوینده” بوده است.
به گزارش کانون نویسندگان ایران، عکس‌های محمد مختاری، محمدجعفر پوینده، احمد میرعلایی و غفار حسینی، چهار عضو کانون نویسندگان و در کنار آنها احمد تفضلی، علی اکبر سعیدی سیرجانی، حمید و کارون حاجی‌زاده، مجید شریف، ابراهیم زال‌زاده ، پروانه اسکندری و داریوش فروهر که در این مراسم بر دیوار نصب شده بودند، «یادآور خون‌های بناحق ریخته‌شده‌در راه تحکیم دیکتاتوری و حاکمیت خفقان بود.»
طبق این گزارش ابتدا رضا خندان (مهابادی) از سوی کمیسیون فرهنگی کانون نویسندگان ایران “دلایل برگزاری مراسم در مکان خصوصی” را برشمرد. سپس سیامک میرزاده، شاعر عضو کانون، در گزارشی به مرور “اتفاق‌های بیست سال اخیر پیرامون قتل‌های سیاسی و پرونده‌ی آن” پرداخت.
به گزارش کانون نویسندگان ایران، سخنان محسن حکیمی، نویسنده مترجم و فعال کارگری، به عنوان نخستین سخنران مراسم «پیرامون تلاشی بود که حاکمیت به کار برد تا قتل‌ها را صرفا جنایی جلوه دهد.». حکیمی در سخنرانی خود “دگراندیش بودن جانباختگان” را دلیل قتل آنها دانست.
سپس اکبر معصوم‌بیگی، نویسنده و مترجم، در سخنرانی خود از جمله گفت: «اگر مختاری و پوینده در لیست مرگ قرار گرفتند و کشته شدند نه فقط برای دگراندیش بودنشان بلکه بیشتر به این دلیل بود که آنها اهل عمل بودند و عضویت و کوشش‌شان در کانون نمونه‌ی آن است».
حافظ موسوی، شاعر، سومین سخنران این مراسم بود که درباره آثار ادبی محمد مختاری سخن گفت و او را “منتقدی ژرف‌بین و خلاق” دانست که “به درستی قدر اندیشه‌هایش دانسته و بررسی نشده است”.
به گزارش کانون نویسندگان ایران، پیام کتبی مریم حسین‌زاده، همسر محمد مختاری، که به دلیل بیماری نتوانسته بود در مراسم حاضر شود، توسط بکتاش آبتین، مجری برنامه، خوانده شد و به دنبال آن پیام صوتی سیما صاحبی، همسر محمدجعفر پوینده، که در آلمان به سر می‌برد پخش گردید.
فرخنده حاجی‌زاده، خواهر حمید حاجی‌زاده شاعر کرمانی که به همراه فرزند ۹ ساله‌اش کارون قربانی قتل‌های زنجیره‌ای شد نیز پیامی را به مناسبت این مراسم قرائت کرد. پیام صوتی مهشید شریف، همسر مجید شریف، از دیگر قربانیان قتل‌های سیاسی نیز در این مراسم پخش شد.
فاطمه سرحدی‌زاده، عضو کانون نویسندگان نیز در سخنانی کوتاه با بیان خاطره‌ای “سابقه تحت‌نظر بودن مختاری و پوینده را به اوایل دهه هفتاد مربوط دانست”. پخش سخنان محمدجعفر پوینده درباره سانسور و پخش شعری از محمد مختاری با صدای شاعر، بخش دیگری از مراسم بود.
گیتارنوازی بابک ولی‌پور و شعرخوانی سدعلی صالحی، علی‌رضا عباسی، آتفه چهارمحالیان و شهریار بهروز از دیگر بخش‌های مراسم بود. به گزارش کانون نویسندگان ایران، در پایان “یادمان دادخواهانه” حاضران برخاستند و “به یاد زندگی پربار جانباختگان راه آزادی بیان” یک دقیقه کف زدند.
وقتی او را از اتاقش بیرون آوردند که سوار کامیون (آمبولانس) شود، خواهش کرد یک سیگار به او بدهند. یکی از افسران سیگاری آتش زد و به او داد که با وضع خاصی گوشه لب گذاشت که پیدا بود می‌خواهد جرات و قوت قلب خود را نشان دهد. این آخرین تقاضایش از زندانبانانش بود.
مولانا جلال‌الدین محمد بلخی دانشمند، شاعر و فیلسوف بزرگ، نگاهی به مقوله‌ی دین داشته است:
ﻗﺎﺋﻢﻣﻘﺎﻡ ﻓﺮﺍﻫﺎﻧﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﻭﻃﻦ ﭘﺮﺳﺘﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺨﺮﯾﻢ. ﻫﺮ ﺭﺷﻮﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﺪﻭ ﻣﯿﺪﺍﺩﯾﻢ، ﻣﯿﮕﺮﻓﺖ، ﺍﻣﺎ ﺁﻧﺮﺍ ﺑﻪ ﺷﺎﻩ ﻣﯿﺪﺍﺩ …! ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﯼ ﺑﻪ ﺩﻭﻟﺖ ﻋﺎﻟﯿﻪ ﺍﻧﮕﻠﯿﺲ ﻧﻮﺷﺘﻢ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺸﺘﻦ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﭘﻮﻝ ﮐﺮﺩﻡ …! ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﭘﻮﻝ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺷﺪ، ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻤﻌﻪ ﺗﻬﺮﺍﻥ ... قتل قائم مقام فراهانی از کتاب “حقوق بگیران انگلیس در ایران”
در سالیاد علی اشرف درویشیان هستیم؛ او که نمادی از حق خواهی و عدالت و آزادگی بود؛ علی اشرف که خود از میان رنجدیدگان برآمده بود و در زندگی حرفه ای خود در نویسندگی به بازتاب دادن وضعیت زندگی کارگران و زحمتکشان و فراموش شدگان پرداخت و صدای خود و صدای ما بود؛
