
افزایش تنشها و تجاوزهای رژیم صهیونیستی اسرائیل و آمریکا علیه ایران، بار دیگر زنگ خطرها از میزبانی پایگاههای نظامی آمریکا به دلیل سیاستهای جنگطلبانه این کشور را برای چندین کشور آمریکای لاتین به صدا درآورده است.
به گزارش روز چهارشنبه ایرنا از تارنمای اسپوتنیک موندو، پاسخ ایران به تجاوز آمریکا علیه تاسیسات هستهای این کشور با حمله به پایگاه آمریکایی در قطر، خطر میزبانی از پایگاههای آمریکایی را نشان میدهد و در حالی که کشورهایی مانند اکوادور و آرژانتین در حال ارزیابی چنین توافقهایی هستند، کارشناسان نسبت به خطر همکاری با واشنگتن و تمایل این کشور به «طولانی کردن جنگها و درگیریها» هشدار میدهند.
به نوشته بخش اسپانیولی این تارنمای روسی، افزایش تنشها میان اسرائیل، آمریکا و ایران بار دیگر زنگ خطرها مبنی بر میزبانی از پایگاههای نظامی آمریکا را که در نهایت میتوانند به اهداف نظامی در یک درگیری بینالمللی گسترده تبدیل شوند، برای چندین کشور آمریکای لاتین به صدا درآورده است.
اگرچه آمریکای لاتین هزاران کیلومتر از خاورمیانه فاصله دارد، اما این منطقه نیز میزبان چندین پایگاه نظامی آمریکا است و برخی کشورها، مانند اکوادور و آرژانتین، در حال حاضر در حال بررسی ایجاد پایگاههای جدید هستند.
شناختهشدهترین پایگاه نظامی آمریکا در منطقه آمریکای لاتین، پایگاهی است که در خلیج گوانتانامو، کوبا واقع شده است و به دلیل اتهامهایی همچون شکنجه زندانیان منتقل شده توسط واشنگتن به آنجا بدنام است. همچنین یک پایگاه هوایی فرماندهی جنوبی ایالات متحده در حال حاضر در پالمرولا، هندوراس قرار دارد که از سال ۱۹۸۲ فعالیت میکند.
تاسیسات دیگری نیز وجود دارند که فرماندهی جنوبی ایالات متحده به آنها دسترسی دارد، اگرچه آنها صرفاً به عنوان پایگاههای نظامی تحت پرچم آمریکا فعالیت نمیکنند. پایگاه فرودگاه کومالاپا در السالوادور، در نتیجه توافق با واشنگتن در سال ۲۰۰۰ میلادی از جمله این تاسیسات است.
علاوه بر این، مجموعهای از توافقها میان فرماندهی جنوبی آمریکا و نیروهای مسلح چندین کشور آمریکای لاتین، مانند کلمبیا و پرو، امکان مشارکت کارکنان نظامی آمریکایی در آن سرزمینها را فراهم میکند.
در ماههای اخیر شاهد افزایش علاقهمندی دولتهای «دنیل نوبوآ» رئیسجمهوری اکوادور و «خاویر میلی» رئیسجمهوری آرژانتین برای دستیابی به توافق با دولت «دونالد ترامپ» رئیسجمهوری آمریکا برای ایجاد پایگاههای جدید در آن کشورها بودهایم. در حالی که نوبوآ تصویب پارلمان برای اصلاحاتی در زمینه افتتاح پایگاههای خارجی در اکوادور – که از سال ۲۰۰۸ به موجب قانون اساسی ممنوع شدهاند – به دست آورد، خاویر میلی در سال ۲۰۲۴ از توافقی با آمریکا برای اداره یک پایگاه هوایی در اوشوایا، جنوبیترین شهر این کشور و «دروازه» قطب جنوب خبر داد.
«ایرنه لئون» جامعهشناس و تحلیلگر بینالمللی اکوادوری به اسپوتنیک گفت: برای آمریکای لاتین و کارائیب، به عنوان منطقه صلح، پذیرش این نوع زیرساختهای نظامی و همچنین هرگونه مشارکت در برنامههای آمریکا و مجتمع نظامی-صنعتی آن، به منزله یک خطر است. آنها نه تنها کشورها و مردم، بلکه حیات در کره زمین را نیز به خطر میاندازند.
این کارشناس اطمینان داد که «صدها و صدها پایگاه نظامی ایالات متحده» در سراسر جهان «فقط در خدمت اهداف توسعهطلبانه، نواستعماری و کنترل جهانی هستند» و ناگزیر به خطراتی «نه تنها برای کشورهایی که میزبان آنها هستند، بلکه برای کل محیط ژئوپلیتیکی آنها» تبدیل میشوند.
وی همچنین معتقد است که رابطه فزاینده و نزدیک بین سیاست دفاعی آمریکا و شرکتهای خصوصی که از درگیریها سود مالی میبرند، به نفع اتخاذ «طرحهایی برای طولانی کردن جنگها و درگیریها» در سراسر جهان است.
لئون تاکید کرد که اکوادور، مانند سایر کشورهایی که پایگاههایی را در خاک خود میپذیرند، میتواند به «شرکای امنیتی» آمریکا تبدیل شود؛ شرکایی که سیاستهای ملی آنها «به طور فزایندهای با قدرتهای خصوصی در هم تنیده شده است و فقط اهداف شخصی را دنبال میکنند».
«مویسِس سولورزا» تحلیلگر بینالمللی آرژانتینی نیز در گفتوگو با اسپوتنیک اظهار داشت که میزبانی از واحدهای نظامی آمریکایی در این کشور آمریکای جنوبی «خطری غیرضروری است که آرژانتین نباید بپذیرد.»
این تحلیلگر با ابراز تاسف گفت که با ایجاد پایگاههای آمریکایی و همچنین اظهارات عمومی میلی به نفع اسرائیل، این کشور «به طور غیرمسئولانهای با موضوعاتی که هیچ ارتباطی با آرژانتین ندارند، مواجه میشود».