یکی از چالش‌هایی که طبقهٔ کارگر میهن ما با آن روبرو است، کاهش ایمنی در کار و رشد حوادث کاری است که سالانه جان هزاران کارگر را تهدید و در معرض خطر قرار داده است.
کاهش ایمنی در محیط‌های گوناگون کار بازتابی است از خصوصی‌سازی‌های گسترده، واگذاری مدیریت و اجرای طرح‌ها در اختیار پیمانکاران سودجو و نالایق، بی‌توجهی به استانداردهای بین‌المللی و درمجموع حاکم شدن فساد ساختاری در رژیم ولایت فقیه که به یک بحران ساختاری تبدیل شده است. کارگران شهرداری از جمله قربانیان این بحران ساختاری هستند که علاوه بر نداشتن ایمنی در محیط کار با معضل‌هایی از جمله کاهش دستمزد و معوقات مزدی، تأخیر در پرداخت حق بیمه، و پرداخت نشدن هزینه سختی کار درگیر هستند.
پنجم خردادماه سال جاری، کارگران خدمات شهری شهرداری گرمسار در تجمعی اعتراضی نسبت به پرداخت نشدن دستمزدهای معوقه اعتراض کرده پرداخت حقوق‌ها و مطالبات معوقه را خواهان شدند. کارگران معترض گفتند: مطالبات ما ماه‌ها است نادیده گرفته شده و سفرهٔ خالی خانواده‌های‌مان خالی‌تر گردیده است. کارگران خدماتی شهرداری شیراز در چندین تجمع اعتراضی نسبت به وخیم بودن وضعیت شغلی‌شان و پرداخت نشدن چندین ماه حق بیمه و هزینهٔ سختی کار به صندوق تأمین اجتماعی اعتراض کرده‌اند. کارگران شهرداری به‌ویژه آن بخشی که در لایروبی فاضلاب شهری کار می‌کنند بارها در تجمع‌هایی اعتراضی مکانیزه شدن لایروبی‌ها به‌جای کار به‌شیوهٔ سنتی را خواستار شده‌اند، اما شهرداری تا کنون از هزینه کردن در این زمینه شانه خالی کرده است. لایروبی چاه سپتیک که در آن فاضلاب انبار می‌شود هنوز در برخی استان‌ها مانند خوزستان به‌شیوهٔ سنتی انجام می‌گیرد. مجموعه شهرداری و پیمانکاران طرف قرارداد با شهرداری برای سود‌آوری بیشتر به رعایت حداقل ایمنی و به‌روز رسانی تجهیزات در محیط کار علاقه‌ای ندارند. کار لایروبی با استفاده از ابزارهایی مانند بیل و گاری دستی و سطل انجام می‌گیرد، علاوه بر این‌ها، کار کردن با کفش و لباس و دستکش و ماسک نامناسب در کانال‌های کم‌عرض و احتمال خطر گاز گرفتگی جان کارگران را شدیداً تهدید می‌کند. کارگران این بخش از شهرداری در صورت وقوع گاز گرفتگی اگر زنده بمانند عموماً به مشکل‌هایی جسمی و تنفسی مبتلا می‌شوند.
گزارش‌هایی از قربانی شدن کارگران شهرداری در آبادان، شوش، و اهواز به‌دلیل استنشاق گازهای متان ناشی از انباشت فاضلاب منتشر شده‌اند. کشته شدن یک کارگر در شهر رامشیر که برای لایروبی در بیست‌وششم اردیبهشت‌ماه سال جاری به یکی از این چاه‌های سپتیک با تجهیزات ابتدایی و سنتی فرستاده شده بود نمونه‌ای از نبودِ ایمنی لازم در محیط کار و بی‌ارزش دانستن جان کارگران شهرداری است. ناتوانی شهرداران رژیم در مدیریت علمی و صحیح شهری و وعده‌های تحقق نیفتاده دیگر مقام‌های ریز و درشت رژیم در راستای بهبود ایمنی و معیشت کارگران شهرداری، عزم کارگران به ادامه مبارزه برای دستیابی به حقوق به‌تاراج رفته و پایمال شده‌شان را چندین مرتبه راسخ‌تر کرده است. کارگران شهرداری در مبارزه علیه خصوصی‌سازی و کوتاه کردن دست پیمانکاران با تلفیق خواست‌های صنفی و سیاسی از جمله افزایش دستمزدِ هم‌سطح تورم واقعی، تأمین مسکن مناسب، تأمین و تضمین امنیت شغلی، عقد قرارداد رسمی و کاهش حوادث کار با فراهم کردن تجهیزات به‌روز و مدرن و برخورداری از بیمهٔ رایگان را خواهان هستند.
ضمیمه کارگری «نامهٔ مردم» شمارۀ ۹۸، ۲۶ خرداد ۱۴۰۴
