«سرگئی لاوروف» وزیر امور خارجه روسیه و «وانگ یی» همتای چینی او، امروز پنجشنبه، از مشارکت راهبردی بین ۲ کشور استقبال کردند.
به گزارش ایسنا، چهارشنبه هفتاد و پنجمین سالگرد روابط رسمی دیپلماتیک بین مسکو و پکن بود.این تعاملات تنها ۲ روز پس از جشن تولد ۷۵ سالگی جمهوری خلق چین رخ داد. اتحاد جماهیر شوروی اولین کشور شناخته‌شده بین‌المللی بود که با دولت جدید چین روابط رسمی برقرار کرد و در پی جنگ داخلی ویرانگر که در آن کمونیست‌ها بر نیروهای ملی‌گرا چیره شدند، به بازسازی این کشور کمک کرد.
لاوروف و وانگ یی خاطرنشان کردند که ۲ کشور در طول سال‌های گذشته بر آنچه که وزیر خارجه چین «موانع» خواند، غلبه کرده‌اند. اتحاد جماهیر شوروی و چین که در ابتدا متحد شدند، در اواخر دهه ۱۹۵۰ و اوایل دهه ۱۹۶۰، با یکدیگر درگیری پیدا کردند و اختلافات ارضی تنها در سال ۲۰۰۵ به طور کامل حل و فصل شد.
سرگئی لاوروف درباره پیشرفت‌های حاصله گفت: «ما با روحیه حسن همجواری، دوستی و همکاری، موفق به ایجاد روابط نمونه و الگو برای قدرت‌های بزرگ همسایه شده‌ایم.»
او افزود: «این مشارکت مبتنی بر اصول احترام متقابل، عدم مداخله در امور داخلی، عدم وجود جنبه‌های ایدئولوژیک روابط و حمایت متقابل در صحنه جهانی است.»
به گفته این مقامات ارشد، روابط قوی فعلی منافع اقتصادی ملموسی را برای ملت‌های روسیه و چین به همراه دارد. فشار اقتصادی غرب از طریق محدودیت‌های تجاری، تجارت دوجانبه را به‌طور جدی تغییر داده و انرژی و مواد غذایی روسیه در بازار چین برجسته است، در حالی که تلفن‌های همراه و خودروها در جهت مخالف حرکت دارند. همچنین همکاری‌ها در زمینه سرمایه‌گذاری مستقیم، پروژه‌های مشترک فناوری، آموزش، گردشگری و سایر زمینه‌ها رو به رشد است.
لاوروف و وانگ در مقالاتی که از سوی روزنامه «پیپلز دیلی» (People’s Daily) و «روسیسکایا گازتا» (Rossiyskaya Gazeta) به چاپ رسید، گفتند مسکو و پکن که با هم از نظم جهانی چند قطبی جدید حمایت می‌کنند، به نفع کشورهای غیر غربی هم عمل می‌کنند. آنها با هژمونی و سیاست قدرت، تحریم‌های یک‌جانبه غیرقانونی و صلاحیت فراسرزمینی و مداخله در امور داخلی کشورهای مستقل مخالف هستند.
وزیر خارجه چین نوشت: «۲ طرف فعالانه به دنبال فرصت‌ها و توسعه برای کشورهای “جنوب جهانی” هستند.»
لاوروف هم گفت برخلاف آمریکا و کشورهای اقماری آن، روسیه و چین به دنبال کاهش تنش‌های بین‌المللی هستند. او نوشت: «از آنجایی که سیستم امنیتی اروپا و اروپا آتلانتیک توسط اقدامات ایالات متحده و سایر اعضای ناتو کاملا بی‌اعتبار شده است، ما از کار مشترک جدی بر روی شکل‌گیری معماری جدید امنیت اوراسیا در راستای اصل “راه‌حل‌های منطقه‌ای برای مشکلات منطقه‌ای” حمایت می‌کنیم.»
