پس از آنکه دفتر مهندسی فضایی سرنشین‌دار چین زمان بازگشت لاشه موشک حامل «لانگ مارچ-۵ بی وای ۲» به جو و مکان فرود آن را اعلام کرد، هیاهوی رسانه‌های غربی درباره «تهدید لاشه موشک چینی» نیز به پایان رسید.

به گزارش رادیو بین‌المللی چین؛ البته بهتر است پیش از همه چیز، به این گزافه پردازی رسانه‌های غربی درباره موشک حامل «لانگ مارچ-۵ بی وای ۲» نگاهی بیاندازیم. بدترین جنبه این گزافه‌پردازی مربوط به این دروغ است که می‌گوید این موشک حامل چینی «یکی از بزرگترین اجسامی است که در دهه‌های اخیر بدون هدایت و کنترل وارد جو زمین شده است».

باید دانست شاتل فضایی کلمبیای آمریکا که در سال ۲۰۰۳ در هوا متلاشی شد، ۱۰۵ تن وزن داشت؛ آزمایشگاه فضایی Skylab که در سال ۱۹۷۹ از فضا به جو بازگشت حدود ۷۶ تن وزن داشت؛ مرحله دوم موشک ساتورن ۵ نیز ۳۶.۲ تن وزن داشت. اینها همه موشک های آمریکایی بودند و بسیار بیشتر از موشک ۱۸ تنی «لانگ مارچ-۵ بی وای ۲» وزن داشتند.

با این حال، نباید از پایان این هیاهوی آمیخته با دروغ و استاندارد دوگانه خوشحال شویم چراکه در این هفته تعداد اندکی از رسانه‌های ایرانی با ریتم رسانه‌های غربی همنوا شدند و مردم نیز همین را شنیدند.

«بدون هدایت و کنترل بودن لاشه موشک چینی» حرف بیهوده‌ای است. لاشه موشک اصولا نیروی محرکه ندارد پس چگونه می‌تواند «تحت کنترل قرار گیرد»؟ عرف بین‌المللی این است که با محاسبات دقیق، لاشه به جو بازگشت و سوخته و بقایای آن به یک منطقه غیرمسکونی و بی ضرر سقوط کند.

شاید کسانی بخواهند موشک فالکون ۹ شرکت SpaceX را با موشک «لانگ مارچ-۵ بی وای ۲» مقایسه کنند. اما باید دانست آنچه برای استفاده مکرر بازیافت می‌شود، مرحله اول موشک است که از جو خارج نشده است. لاشه مرحله دوم آن پس از انجام ماموریت خود، همانند لاشه موشک «لانگ مارچ-۵ بی وای ۲» دوباره از جور عبور می‌کند و در نهایت بر روی زمین سقوط می‌کند. اما شاهد این بوده‌ایم که یک هیاهوی رسانه‌ای درباره موشک فالکون ۹ انجام شده است.

در واقع بازگشت لاشه موشک «لانگ مارچ-۵ بی وای ۲» چین موضوع کاملاً عادی و منطبق با عرف بین‌المللی است و باید گفت هیاهوی رسانه‌های غربی درباره آن تنها یک هدف خاص دارد و آن چین هراسی در میان مردم جهان است.

نباید انتظار داشته باشیم مخاطبان تمام دانش‌های تخصصی و علوم مختلف را داشته باشند تا اطلاعات صحیح یا غلط در گزارش‌های رسانه‌ای را تشخیص دهند. لذا، این رسانه‌ها هستند که باید موضع عینی و منصفانه را در پوشش اخبار جهان حفظ کنند. اما آنچه جای تأسف دارد این است که در یک هفته گذشته، تعداد اندکی از رسانه‌های فارسی زبان در پوشش موضوع موشک «لانگ مارچ-۵ بی وای ۲» چین با رسانه‌های غربی کاملا همگام و هماهنگ عمل کرده و موضع مستقل و منصفانه خود را کنار گذاشتند.

در حقیقت، پوشش اخبار موشک «لانگ مارچ-۵ بی وای ۲» تنها یکی از موارد است. در هنگام پوشش گزارش‌های مربوط به هنگ کنگ، تایوان، دریای جنوبی چین و شین جیانگ، تعداد اندکی از رسانه های فارسی زبان به طول کامل به رسانه های غربی تکیه می‌کنند.

حقایق درباره این مسائل مانند «اقدامات ماجراجویانه جدایی طلبان تایوان»، «دخالت آمریکا به عنوان کشوری خارج از منطقه در امور دریای جنوبی»، «عدم کار اجباری در شین جیانگ» و «معرفی شدن شورشی های جنایتکار هنگ کنگ به عنوان مدافعان حقوق بشر توسط غربی ها» به دلیل آنکه در رسانه های غربی منعکس نمی شود، توسط رسانه های فارسی زبان که در پوشش اخبار بین المللی به رسانه های غربی تکیه دارند، به مردم فارسی زبان از جمله مردم ایران معرفی نمی‌شود.

توصیه می‌شود این رسانه های فارسی زبان که تعداد آنها چندان زیاد نیستند، در پوشش تحولات بین المللی به عنوان بلندگوی رسانه‌های غربی در کشورهای فارسی زبان از جمله ایران عمل نکنند.