روز چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت مصادف با پنجاهمین سالگرد سقوط سایگون (۳۰ آوریل ۱۹۷۵) بود، روزی که مردم قهرمان ویتنام موفق شدند امپریالیسم آمریکا را شکست دهند و به اتحاد ملی دست یابند.

پس از دهه‌ها مبارزه با اشغال فرانسه و مداخلهٔ آمریکا، دهقانان، کارگران، زنان، جوانان، و سربازان ویتنام، به‌رهبری حزب کمونیست ویتنام و رهنمودهای هو شی مین- ثابت کردند که با ارادهٔ مردمی، وحدت، و مقاومت جمعی می‌توان حتی بر قدرتمندترین ماشین‌های جنگی نیز غلبه کند.

به همین مناسبت، در روز ۱۰ اردیبهشت مردم ویتنام و نیروهای مترقی جهان به میلیون‌ها جان‌باخته و همهٔ کسانی که آن پیروزی پایدار را ممکن ساختند ادای احترام کردند. حزب تودهٔ ایران نیز به این مناسبت تاریخی پیام تبریکی به رفقای ویتنامی فرستاد و همبستگی انترناسیونالیستی‌اش را با مردم و حزب کمونیست ویتنام در راه ساختمان سوسیالیسم بر پایهٔ مارکسیسم-لنینیسم و واقعیت‌های خاص آن کشور ابراز داشت.

در بزرگداشت این سالگرد تاریخی، حزب تودهٔ ایران همراه با دیگر کمونیست‌های جهان به نقش مبارزه‌جویانهٔ مردم ویتنام و حزب کمونیست قهرمان ویتنام، پیشاهنگ این خلق، ادای احترام می‌کند. حزب کمونیست ویتنام و خلق قهرمان ویتنام الگوی مقاومت ضدّاستعماری در نیمهٔ قرن گذشته شدند که نه‌فقط مسیر پیشرفت آن کشور را ترسیم کرد، بلکه ظرفیت دگرگون‌کنندهٔ سازمان کمونیستی و توان رهایی‌بخش طبقهٔ کارگر را نیز ثابت کرد.

به گزارش سایت رسمی دولت ویتنام، در مراسمی که روز ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۴ به‌مناسب پیروزی ویتنام در جنگ با آمریکا و وحدت دو نیمهٔ شمالی و جنوبی ویتنام در شهر هو شی مین برگزار شد، رفیق تو لَم (Tô Lâm)، رئیس‌جمهور پیشین ویتنام و دبیرکل حزب کمونیست آن کشور سخنرانی کرد. در ادامه، بخش‌هایی از صحبت‌های این مقام ارشد ویتنام را می‌خوانید.

امروز، در فضای قهرمانانهٔ ۳۰ آوریل ۱۹۷۵ تاریخی، در شهر قهرمانی که به نام رئیس‌جمهور محبوب هو شی مین نام‌گذاری شده است، با هیجان و غرور فراوان، مراسم «پنجاهمین سالگرد آزادی جنوب و وحدت مجدد ملی» را برگزار می‌کنیم که درخشان‌ترین نقطه‌عطف در تاریخ کشور ما، پایان باشکوه مبارزه‌ای سی ساله برای استقلال، آزادی، و وحدت مجدد میهن، و روز پایان دادن به سلطهٔ بیش از یک قرن استعمار قدیم و جدید و وارد شدن کشور به عصری نوین، عصر استقلال ملی و سوسیالیسم است.

در این لحظهٔ مقدس، از سهم بزرگ رئیس‌جمهور محبوب هو شی مین با احترام یاد می‌کنیم که اشتیاق سوزانی برای آزادی جنوب و وحدت مجدد ملت ویتنام و ایمان به پیروزی داشت و می‌گفت: «هر قدر هم که [مبارزه] سخت یا طاقت‌فرسا باشد، مردم ما قطعاً پیروز خواهند شد. میهن ما قطعاً دوباره متحد خواهد شد. هم‌وطنان شمال و جنوب قطعاً زیر یک سقف متحد خواهند شد.»

ما همیشه سهم بزرگ رهبران انقلابی، شهیدان، مادران قهرمان ویتنامی، قهرمانان نیروهای مسلح خلق، کادرها، ژنرال‌ها، افسران، سربازان، شبه‌نظامیان، چریک‌ها، داوطلبان جوان، کارگران خط مقدم، سربازان مجروح و بیمار، خانواده‌های شهیدان، خانواده‌هایی که خدمات شایسته‌ای به انقلاب کردند، کهنه‌سربازان و کل نیروهای مسلح و همهٔ مردم در سراسر کشور را به یاد خواهیم داشت و سپاسگزار همه خواهیم بود.

ما صمیمانه از برادران، رفقا، و دوستان بین‌المللی، نیروهای مترقی و صلح‌دوست در سراسر جهان به‌خاطر کمک‌های عظیم، ارزشمند، صمیمانه، و پیگیر و استوار آنها به آرمان آزادی ملی و وحدت مجدد مردم ویتنام تشکر می‌کنیم.

بلافاصله پس از موفقیت انقلاب اوت ۱۹۴۵ و تولد جمهوری دموکراتیک ویتنام، مردم ویتنام برای محافظت از استقلال و وحدت کشور مجبور شدند وارد دو جنگ مقاومت طولانی شوند. جنگ مقاومت در برابر استعمارگران فرانسه به پایان رسید و مردم ویتنام نیز مانند بسیاری از ملت‌های جهان با آرزوی زندگی صلح‌آمیز، مستقل، و آزاد حرکت کردند. با این حال، امپریالیست‌های آمریکا به‌سرعت جایگزین استعمارگران فرانسوی شدند، در ویتنام مداخله کردند، توطئهٔ تقسیم کشور ما را اجرا کردند، و جنوب کشور ما را به نوع جدیدی از مستعمره و به پایگاهی برای جلوگیری از گسترش کمونیسم در جنوب شرقی آسیا و به دیگر نیروهای مترقی در جهان تبدیل کردند. در این جنگ تجاوزکارانه علیه ویتنام، امپریالیسم آمریکا با تعداد زیادی نیروی نظامی و با مدرن‌ترین و پیچیده‌ترین سلاح‌ها استراتژی‌های جنگی خطرناکی را اجرا کرد. پیامدهای آن جنگ هنوز هم ادامه دارد.

حزب ما و رئیس‌جمهور هو شی مین ارتش و مردم را هم‌زمان با دو وظیفهٔ استراتژیک هدایت کردند: انقلاب سوسیالیستی در شمال و انقلاب ملی دموکراتیک خلق در جنوب، که مهاجمان را بیرون راند.

تمام مردم ویتنام با شور و اشتیاق فراوان برای حفاظت از استقلال ملی و وحدت مجدد، و با روحیهٔ «هیچ‌چیز ارزنده‌تر از استقلال و آزادی نیست» برای دفع مهاجمان متحد شدند. ارتش و مردم ویتنام با شجاعت، فداکاری، و اراده‌ای آهنین پیروزی‌های پی‌درپی به دست آوردند، دشمن را گام‌به‌گام شکست دادند، و به سمت پیروزی کامل حرکت کردند.

پیروزی مردم ما در جنگ مقاومت در برابر آمریکا برای نجات ملی همیشه در تاریخ ملت ما به‌عنوان نماد درخشان قهرمانی انقلابی، پیروزی عدالت، و پیروزی شجاعت و روحیه و هوش ویتنامی ثبت خواهد شد.

پیروزی جنگ مقاومت در برابر آمریکا برای نجات ملی ناشی از رهبری صحیح و خلاق حزب و سیاست جنگ مردمی به اتکای قدرت وحدت ملی و همبستگی بین‌المللی بود. از ترکیبی از مبارزات نظامی، سیاسی، و دیپلماتیک استفاده شد. ویتنام از حمایت و کمک‌های بزرگ، برحق، صادقانه، و مؤثر اتحاد جماهیر شوروی، چین، و کشورهای برادر سوسیالیستی و از همبستگی ویژهٔ لائوس و کامبوج و نیروهای صلح‌دوست و مترقی در سراسر جهان، از جمله آمریکایی‌های مترقی برخوردار بود. پیروزی بزرگ ما در بهار ۱۹۷۵ نیروی زیادی به جنبش آزادی‌بخش ملی در جهان برای مبارزه در راه دستیابی به استقلال ملی، صلح، دموکراسی، و پیشرفت اجتماعی داد و راه را برای فروپاشی استعمار نو در سراسر جهان بازتر کرد. پیروزی ما نقطه‌عطفی محوری در تاریخ بشر در قرن بیستم بود.

پیروزی بزرگ بهار ۱۹۷۵ درس‌های ارزنده‌ای برای ما به جا گذاشت: ارتقای قدرت مردم؛ ترویج روحیهٔ میهن‌دوستی، عزت نفس، استقلال، اتکا به خود، شجاعت، و انعطاف‌پذیری؛ برافراشتن پرچم استقلال ملی و سوسیالیسم متناسب با شرایط و ویژگی‌های انقلاب ویتنام؛ کاربست خلاقانهٔ روش‌های مبارزۀ انقلابی؛ استفاده از فرصت‌ها و حمله‌های سریع و جسورانه؛ پشت سر گذاشتن گذشته و نگاه به آینده پس از پیروزی؛ و بزرگ‌ترین درس که عامل اصلی و تعیین‌کننده در پیروزی بزرگ بهار ۱۹۷۵ بود: حفظ رهبری حزب در روند مبارزه برای آزادی ملی، وحدت مجدد ملی، و حفاظت از دستاوردهای سوسیالیسم.

هو شی مین تأکید می‌کرد: «آرزوی نهایی من اتحاد حزب و مردم ما برای ساختن ویتنامی صلح‌آمیز، متحد، مستقل، دموکراتیک، و مرفه و داشتن سهمی شایسته در تحقق آرمان انقلابی جهانی است.» پس از پنجاه سال وحدت مجدد ملی و نزدیک به ۴۰ سال اجرای سیاست «نوسازی» (Doi moi)، کشور ما برای دستیابی به دستاوردهایی عظیم، با اهمیتی تاریخی، بر مشکلات و چالش‌های متعددی غلبه کرده است و توانسته است شالوده، ظرفیت، جایگاه، و اعتبار بین‌المللی امروزی‌اش را بسازد.

ویتنام از کشوری فقیر و عقب‌مانده که در اثر جنگ ویران شده و در محاصره و تحریم قرار داشت به کشوری در حال توسعه با درآمد تقریباً متوسط رو به بالا تبدیل شده است؛ در سیاست جهانی، اقتصاد جهانی، و تمدن بشری ادغام شده است؛ مسئولیت‌های بین‌المللی زیادی را بر عهده گرفته است؛ و نقش فعال و مثبتی در سازمان‌های بین‌المللی و مجامع مهم چندجانبه ایفا می‌کند.

اقتصاد ما در سال ۲۰۲۴ از لحاظ بزرگی در رتبهٔ سی و دوم جهان و از نظر تجارت و جذب سرمایه‌گذاری خارجی در بین بیست اقتصاد برتر جهان قرار گرفت. سطح زندگی مردم بهبود چشمگیری یافته است، به طوری که میزان فقر جمعیت در مقایسه با بیش از ۶۰درصد در سال ۱۹۸۶، کاهش عظیمی یافته و به ۱٫۹۳درصد رسیده است. ظرفیت‌ها و امکانات اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، علمی-فناوری، دفاع ملی، و امنیتی بیش از پیش تثبیت شده است. روابط خارجی گسترش یافته و موقعیت و اعتبار کشور همواره افزایش یافته است. امروزه ویتنام با ۱۹۴ کشور عضو سازمان ملل متحد روابط دیپلماتیک برقرار کرده و روابط همکاری، مشارکت استراتژیک، و مشارکت استراتژیک جامع با همهٔ قدرت‌های بزرگ جهان، از جمله آمریکا، دارد. سال ۲۰۲۵ سی‌اُمین سالگرد برقراری روابط دیپلماتیک میان ویتنام و آمریکا است.

ما در تلاشیم که در سال ۲۰۲۵ به رشد اقتصادی دست‌کم ۸درصدی و در دورهٔ ۲۰۲۶-۲۰۳۰ به رشد دورقمی دست یابیم و تا سال ۲۰۳۰ به کشوری در حال توسعه با درآمد متوسط رو به بالا و صنعت مدرن تبدیل شویم. هدف ما این است که تا سال ۲۰۴۵ کشوری توسعه‌یافته، با گرایش سوسیالیستی، و با درآمد بالا باشیم.

ما به این توصیهٔ نهایی هو شی مین پیش از درگذشت عمل می‌کنیم که «حزب باید برنامهٔ خوبی برای توسعهٔ اقتصاد و فرهنگ، با هدف بهبود مستمر زندگی مردم داشته باشد.» تأمین نیازهای مادّی و معنوی فزایندهٔ مردم، به‌ویژه ساکنان مناطق دورافتاده، تأمین آموزش رایگان همگانی، تسریع در ساختن مسکن برای افراد کم‌درآمد، توجه لازم به توسعهٔ مراقبت‌های پزشکی همگانی و درمان بیمارستانی رایگان، به‌طوری که هر شهروند ویتنامی بتواند زندگی امن، ایمن، آزاد، مرفه، و شاد داشته باشد، باید در مرکز توجه ما باشد.

همهٔ مردم ویتنام حق زندگی، حق کار، حق جست‌وجوی آزادانهٔ خوشبختی و عشق در وطن را دارند.

ویتنام، کشوری که به‌علت جنگ‌های گذشته متحمل دردها و تلفات بی‌شماری شده است، ملتی که در دهه‌های اخیر از مزایای زیادی در صلح و همکاری دوستانه برخوردار شده است، صمیمانه مایل است برای ساختن آینده‌ای سرشار از صلح، رفاه، همبستگی، و توسعه با جامعهٔ بین‌المللی همکاری کند. ما به تعمیق روابط دوستانه و همکاری با کشورهای سراسر جهان ادامه خواهیم داد.

پنجاهمین سالگرد آزادی جنوب و وحدت مجدد ملی نیز لحظه‌ای تاریخی برای همهٔ مردم ویتنام در داخل و خارج از کشور، همهٔ طبقات مردم، هم‌وطنان از هر قوم و مذهب، اعضای حزب، برای ساختن ویتنامی مرفه، متمدن، و شاد است.

ما باید به نوآوری در رهبری، حکومت، و قدرت رزمی حزب ادامه دهیم. در سازمان‌دهی مجدد دستگاه سیاسی و سازمان‌دهی مجدد واحدهای اداری برای کارآتر و کارآمدتر و مؤثرتر کردن آنها انقلاب را ادامه دهیم. باید سازوکار نظارت بر قدرت را بسازیم و به‌تدریج آن را کامل کنیم و با فساد، اسراف، پدیده‌های منفی دیگر، و بوروکراسی مبارزه کنیم. باید کادرهایی تربیت کنیم که صلاحیت، هوشمندی، فداکاری، و تلاش کافی، و نیز شهامت فکر کردن، عمل کردن، و به عهده گرفتن مسئولیت برای تأمین منافع کشور و مردم را داشته باشند.

به مناسبت پنجاهمین سالگرد آزادی جنوب و وحدت مجدد ملی و با استقبال از روز جهانی کارگر در اول ماه مه و بزرگداشت صد و سی و پنجمین سالگرد تولد رئیس‌جمهور هو شی مین، به‌نمایندگی از رهبران حزب، دولت، و جبههٔ میهنی ویتنام بار دیگر صمیمانه از همهٔ هم‌وطنان، رفقا، و همهٔ کسانی که برای کشور فداکاری کرده‌اند صمیمانه تشکر می‌کنم. از ملت‌های جهان، صلح‌دوستان، و نیروهای مترقی در سراسر جهان که در گذشته از مردم ویتنام در مبارزه برای آزادی ملی و همچنین در راه ساختن ویتنام و دفاع از میهن حمایت کرده‌اند تشکر می‌کنم.

به اتکای روحیهٔ پیروزی بزرگ بهار ۱۹۷۵ و دستاوردهای چهار دهه اجرای سیاست «نوسازی»، کل حزب و مردم و ارتش ما با عزمی راسخ در تلاش‌اند تا برنامهٔ پنج‌سالهٔ توسعهٔ اجتماعی-اقتصادی برای دورهٔ ۲۰۲۱-۲۰۲۵ را با موفقیت به انجام برسانند و در آستانهٔ برگزاری چهاردهمین کنگرهٔ ملی حزب به دستاوردهای برجستهٔ بیشتری برسند. ما با شجاعت و هوش و قدرت ویتنام توانستیم پیروزی بزرگ تاریخی بهار را تضمین کنیم. ما کاملاً مطمئنیم که به پیروزی‌هایی بزرگ‌تر و دستاوردهایی چشمگیر در عصر جدید رفاه و تمدن و ارتقای ملی ادامه خواهیم داد و کشوری «شکوهمندتر و زیباتر» خواهیم ساخت. ما، در کنار قدرت‌های پنج قاره، آرمان‌های رئیس‌جمهور هو شی مین و کل ملت را برآورده خواهیم کرد.

شور پیروزی بزرگ بهار ۱۹۷۵جاودانه است!
زنده باد حزب کمونیست پرافتخار ویتنام!
زنده باد جمهوری سوسیالیستی ویتنام!
سرفرازی جاودان از آنِ مردم است!
رئیس‌جمهور بزرگ هو شی مین همیشه در آرمان ما زنده است!

به نقل از «نامۀ مردم» شمارۀ ۱۲۳۳، ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴