دولت به‌اصطلاح “وفاق ملی” پزشکیان همان یورش دولت رئیسی به دستمزد و امنیت شغلی آموزگاران را دنبال می‌کند و مجلس دوازدهم نیز همان وعده‌های بی‌پایه دولت پزشکیان را تکرار می‌کند.
با خط فقر حداقلی ۴۰ میلیون تومان درماه و حقوق‌های ۱۲ تا ۱۵ میلیونی آموزگاران رسمی و دستمزدهای حتا ۷ میلیونی معلمان غیررسمی با ساعات کار طولانی، و مستمری‌های حدود ۱۳ میلیون تومان در ماه و سال‌ها پاداش پایان خدمت پرداخت نشده بازنشستگان فرهنگی، بارها معلمان و بازنشستگان از شهرهای مختلف به تهران آمده و مقابل ساختمان وزارت آموزش و پرورش، مقابل سازمان برنامه و بودجه، و مقابل نهاد ریاست‌جمهوری تجمع‌های اعتراضی برگزار می‌کنند.
با کمبود شدید هزاران معلم در آموزش و پرورش و وجود هزاران معلم خدماتی غیررسمی پیش‌دبستانی، آموزش‌دهندگان نهضت سوادآموزی، مدرسین طرح امین، برون‌سپاری، و جز این‌ها، “تبصره ۱۵ بند خ قانون برنامه بودجه” ۱۴۰۳ آموزش و پرورش را “مجاز” می‌کند معلمان بازنشسته را تا “۲۴ ساعت در هفته” به‌کار گیرد؛ ۲۰ شهریورماه معلمان غیررسمی از شهرهای مختلف به تهران آمده و مقابل ساختمان آموزش و پرورش تجمع اعتراضی برگزار کردند. این نیروها با ساعات کار بسیار طولانی و گاه حتا با حقوقی کم‌تر از “دستمزد پایه وزارت کار” و بیمه “بسیار محدود”، بهبود وضعیت حقوق، کاهش ساعت کار، برقراری فوق‌العاده خاص و رفع مشکلات شغلی خود را خواستار شدند. یکی از تجمع کنندگان گفت: “ساعات کارمان بسیار طولانی و طاقت فرساست… شرایط کار ما قابل تحمل نیست و باید تغییر کند.” با انتقاد شدید از حقوق “یک‌سوم خط فقر” خود، ۱۸ شهریور شماری از نیروهای خدماتی آموزش و پرورش خمینی‌شهر به اداره آموزش و پرورش مراجعه کرده و خواستار “افزایش حقوق و مزایا، تخصیص ۵۰ درصد فوق‌العاده و حل چالش‌هایی مانند کمبود نیرو شدند.”
در به‌اصطلاح تذکر شفاهی و خطاب به وزیر آموزش و پرورش، ۴ مهرماه، نماینده مجلس غلامرضا توکلی بر “پرداخت حق بازنشستگی نیمه دوم سال ۱۴۰۰ معلمان بازنشسته”، “همسان‌سازی” حقوق بازنشستگان، اصلاح “احکام فرهنگیان”، و “جذب و استخدام سرایداران مدارس” تأکید کرد؛ و روز ۲۴ شهریور، سخنگوی کمیسیون آموزش مجلس احسان عظیمی‌راد” بحث و “تبادل نظر جدی” با “اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی و وزارت آموزش و پرورش” در مورد “اضافه کردن حقوق معلمین عزیز پیش‌دبستانی در بند خ تبصره ۱۵ قانون بودجه سال ۱۴۰۳” را وعده داد.
در اعتراض به سقوط “ارزش پول”، “عدم واریز معوقات مزدی و پاداش پایان خدمت”، و پاسخگو نبودن کارگزاران رژیم، روز ۲۶ شهریور جمعی از بازنشستگان فرهنگی ۱۴۰۲ مقابل سازمان برنامه بودجه در تهران تجمع اعتراضی برگزار کردند و خواستار “تخصیص اعتبار مناسب برای واریز پاداش پایان خدمت” خود شدند. بار دیگر ۷ مهرماه جمعی از بازنشستگان فرهنگی از استان‌های مختلف به تهران آمدند و با برگزاری تجمع اعتراضی مقابل نهاد ریاست جمهوری خواستار “مطالبات معوق خود ازجمله عدم پرداخت به‌موقع پاداش پایان خدمت” خود شدند و روی “ناکافی بودن حقوق بازنشستگی” تأکید کردند. این بازنشستگان گفتند: “در سال‌های اخیر وعده‌های زیادی شنیدیم اما تا امروز به این وعده‌ها عمل نشده است.” فرهنگیان با مبارزات مداوم و ستایش‌برانگیز خود بخش جدایی‌ناپذیر جنبش سندیکایی زحمتکشان میهن ما بوده و هستند.
به نقل از ضمیمۀ کارگری «نامۀ مردم»، شمارۀ۹۰، ۱۶ مهر ۱۴۰۳
