نشریه فارن‌افرز با ارایه تحلیلی از دیدار اخیر رهبر کره‌شمالی با رئیس‌جمهوری روسیه، تاکید کرد که آمریکا باید واقعیت همزیستی با کره شمالی مجهز به سلاح هسته‌ای را با هدف کاهش خطرات استفاده از اینگونه تسلیحات، به رسمیت بشناسد.

به گزارش روز چهارشنبه ایرنا، این نشریه آمریکایی در گزارش اخیر خود نوشت: دیدار کیم جون اون رهبر کره شمالی با ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه، که در پس‌ زمینه مدرن‌ سازی هسته‌‌ای پیونگ یانگ انجام می‌‌شود، نشان‌ دهنده تغییر گسترده در پیشرفت کره شمالی به سمت تقویت منافع راهبردی خود است.

فارن افرز با اشاره به اینکه این سفر به دوره انزوای دیپلماتیک رهبر کره شمالی که با همه گیری کووید-۱۹ آغاز شده بود، خاتمه داد، انگیزه دیدار رهبران این دو کشور را ناشی از فرصت‌‌هایی ارزیابی کرد که پیونگ یانگ در اختلافات ژئوپلیتیکی ناشی از جنگ روسیه در اوکراین می‌‌بیند؛ از جمله تمایل کره شمالی برای استفاده از حق وتوی روسیه در شورای امنیت سازمان ملل متحد و انگیزه آشکار مسکو برای تامین مواد خام و فناوری‌ های حیاتی پیونگ یانگ.

این نشریه آمریکایی اضافه می‌کند: بهره‌ برداری کره شمالی از شکاف‌‌های فزاینده بین روسیه و غرب، همراه با جاه‌ طلبی‌‌های به ظاهر سیری ناپذیر پیونگ یانگ برای توانایی‌‌های هسته‌‌ای پیشرفته، باید باعث انجام ارزیابی مجدد و بنیادی در سیاست‌های واشنگتن در قبال کره شمالی شود.

فارن افرز می‌افزاید: شبه جزیره کره بیهودگی این نظریه آمریکا که فشار می‌تواند محاسبات راهبردی پیونگ یانگ را تغییر دهد و رهبر کره شمالی را مجبور به خلع سلاح کند، ثابت کرده است. از این روز واشنگتن باید رویکرد عمل‌گرایانه‌تری را با محوریت کاهش ریسک فعال و بازدارندگی متعارف کره شمالی اتخاذ کند.

بر اساس این گزارش، آمریکا باید به‌ جای تکیه بر فشار اقتصادی برای تغییر محاسبات کره شمالی در حوزه تسلیحات هسته‌‌ای، یک سیاست مبتنی بر کاهش خطرات اتمی و تشدید فشارها و در عین حال دادن انگیزه به کره شمالی برای تعامل مجدد دیپلماتیک را در پیش بگیرد و راه عملی تری برای کاهش احتمال درگیری هسته‌ای در شبه جزیره کره ارائه دهد.

در این گزارش با تشریح سیاست جدید آمریکا در این منطقه، آمده است: کره شمالی تمایلی به پاسخگویی متقابل به اقدامات دیپلماتیک آمریکا ندارد و در عوض روابط نزدیک‌ تری با مسکو و پکن ایجاد کرده است.

فارن افرز با تشریح این موضوع که به تدریج مسکو و پکن به سمت کره شمالی تمایل یافتند، تاکید دارد: در سال های اخیر روسیه و چین شروع به بیان این دیدگاه کردند که تحریم‌‌ها علیه کره شمالی نیاز به تعدیل دارد. از طرف دیگر همسویی بین مسکو و پیونگ یانگ پس از آغاز جنگ اوکراین، تشدید شد و هر دو کشور به شکل فزاینده‌ای در برابر تهدیدهای مشترک آمریکا و متحدانش منافع مشترک یافتند.

این نشریه آمریکایی با بیان اینکه اکنون روسیه و چین هرگونه انتقاد یا تقویت تحریم‌‌های چند جانبه علیه پیونگ یانگ را در شورای امنیت سازمان ملل وتو می‌کنند، می‌افزاید: چین آشکارا از ایالات متحده و متحدان منطقه‌ای‌‌اش می‌‌خواهد تا به نگرانی‌‌های امنیتی مشروع کره شمالی رسیدگی کنند.

فارن افرز با بیان اینکه محکوم کردن آغوش باز روسیه برای رهبر کره شمالی، قابل پیش‌بینی بود، تصریح می‌کند: اما همگرایی راهبردی پیونگ یانگ با مسکو، دولت جو بایدن رئیس جمهوری آمریکا را وادار به ارزیابی مجدد سیاست ایالات متحده نکرده است.

این نشریه آمریکایی واکنش‌‌های واشنگتن به فعالیت‌‌های موشکی بی‌‌سابقه کره شمالی در سال‌ های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ را بی صدا و آن را نتیجه عادی‌ سازی کلی برنامه هسته‌‌ای کره شمالی ارزیابی و تاکید کرده است: آمریکا باید با اولویت دادن به کاهش خطر به جای خلع سلاح هسته‌ای کره شمالی، این رویکرد را به عنوان یک ابزار عملی تر برای جلوگیری از جنگ هسته‌ای آغاز کند.

فارن افرز تاکید میکند: واشنگتن باید به طور فعال پیشنهادهایی ارائه دهد که خطرات هسته‌ای کره شمالی را بدون به خطر انداختن بازدارندگی عمومی کاهش دهد. کاهش تحریم‌‌ها به تنهایی ممکن است دیگر برای واشنگتن کافی نباشد تا پیونگ یانگ را از نظر عملی به پای میز مذاکره بکشاند، زیرا اجرایی نشدن تحریم‌‌ها توسط روسیه و چین، سود ملموس چنین امتیازاتی را برای کره شمالی کاهش می‌‌دهد.

تحلیگلران این نشریه آمریکایی معتقدند که تمرکز واشنگتن بر بازدارندگی متعارف به جای بازدارندگی هسته‌ای کره شمالی، می‌تواند به کاهش خطرات تشدید تنش‌ها و همسویی مذاکرات کمک کند.

فارن افرز با بیان اینکه نزدیکی رهبر کره شمالی با پوتین ممکن است وسوسه انگیز باشد و به شکل کامل تعامل آمریکا با کره شمالی را تحت تاثیر قرار دهد، می‌افزاید: بازنگری جسورانه رویکرد ایالات متحده در قبال کره شمالی می‌تواند به پیونگ یانگ دلیلی برای آزمایش مجدد دیپلماسی بین دو کشور بدهد. این یک تسلیم نیست، بلکه به رسمیت شناختن این واقعیت است که آمریکا و متحدانش برای سال‌‌ها – و احتمالاً دهه‌‌های آتی – با کره شمالی مجهز به سلاح هسته‌‌ای همزیستی خواهند داشت. با توجه به این واقعیت، مهمترین هدف باید پایین نگه‌داشتن خطر هسته‌ای تا حد امکان باشد.