یک هفته پرتنش سیاسی با استعفا و برکناری‌های پیاپی، سقوط در نظرسنجی‌ها و افزایش انتقادها از سبک حکمرانی در داونینگ‌استریت، کی‌یر استارمر نخست‌وزیر انگلیس را در تنگنای رهبری قرار داده و گمانه‌زنی‌ها درباره آینده سیاسی او را تشدید کرده است.
به گزارش ایرنا، روزنامه گاردین در تحلیلی هشدار داد که «زمان برای ترمیم رهبری در حال پایان است» و شماری از نمایندگان حزب کارگر معتقدند در صورت نتایج ضعیف در انتخابات محلی و ولز در اردیبهشت‌ماه سال آینده، امکان به چالش کشیدن نخست‌وزیر وجود خواهد داشت. به نوشته این روزنامه، حتی بخشی از نمایندگان وفادار حزب نیز نسبت به قضاوت سیاسی استارمر تردید کرده و فضای داونینگ‌استریت را «گروه‌محور و خطاپذیر» توصیف کرده‌اند.
آغاز بحران اخیر با استعفای آنجلا رِینرز، معاون رهبری حزب کارگر و عضو ارشد کابینه بود که پس از جمع‌بندی نهادهای نظارتی درباره خطای مالیاتی، در ۱۴ شهریور از مسئولیت‌هایش کناره‌گیری کرد. این رخداد به یک جابه‌جایی گسترده در کابینه انجامید و به گفته منتقدان، نشانه‌ای از «از دست رفتن کنترل در سال نخست دولت» بود.
تنها چند روز بعد، استارمر «پیتر مندلسون» را از سمت سفیر انگلیس در آمریکا برکنار کرد. این تصمیم پس از انتشار ایمیل‌هایی اتخاذ شد که نشان می‌داد وی از جفری اپستین، سرمایه‌دار جنجالی، در جریان محکومیت سال ۲۰۰۸ حمایت کرده بود. تأخیر در برکناری مندلسون و نحوه مدیریت این پرونده، داونینگ‌استریت را با موج تازه‌ای از انتقادها مواجه کرد و پرسش‌هایی درباره توانایی نخست‌وزیر در اتخاذ تصمیم‌های به موقع برانگیخت.
کلایو لوئیس، نماینده منطقه نوریچ ساوث، به‌طور علنی خواستار کناره‌گیری نخست‌وزیر شده و گفته است استارمر «در سال نخست کنترل اوضاع را از دست داده و برای این مسئولیت آماده به نظر نمی‌رسد». لوسی پاول، وزیر سابق کابینه و نامزد جانشینی رِینرز در معاونت حزب نیز از «گروه‌فکری غیرپاسخ‌گو» در داونینگ‌استریت انتقاد کرده و خواستار تغییر فرهنگ سیاسی در دفتر نخست‌وزیر شده است. در همین حال، بخشی از نارضایتی‌ها متوجه مورگان مک‌سوینی، رئیس دفتر نخست‌وزیر است که منتقدان او را مسئول تصمیم‌های اشتباه و فضای بسته در حلقه مرکزی دولت می‌دانند.
این فضای اعتراضی با افول شاخص‌های محبوبیت استارمر همراه شده است. داده‌های موسسه یوگاو نشان می‌دهد تنها حدود یک‌سوم رأی‌دهندگان احتمال می‌دهند استارمر تا انتخابات آینده در قدرت باقی بماند و بیش از نیمی بر این باورند که نخست‌وزیر شانسی برای ادامه مسیر ندارد. در همین حال، روند نزولی محبوبیت حزب کارگر در نظرسنجی‌ها ادامه یافته و در برخی موج‌ها، حزب رفرم یوکی از کارگر پیشی گرفته است.
بحران سیاسی استارمر در شرایطی رخ می‌دهد که تازه‌ترین داده‌های اداره آمار ملی نشان می‌دهد اقتصاد انگلیس در ماه ژوئیه (تیر/مرداد) هیچ رشدی نداشته است. این رکود، همراه با کاهش تولید در بخش‌های کلیدی، فشار مضاعفی را بر دولت وارد کرده و در آستانه ارائه بودجه در ماه نوامبر، فضای سیاسی لندن را بیش از پیش ملتهب ساخته است.
نخست‌وزیر اکنون در آستانه هفته‌ای پرریسک قرار دارد. سفر دولتی دونالد ترامپ رئیس‌جمهوری آمریکا به لندن به دلیل شخصیت جنجالی وی، برای دولت کارگر یک میدان پرخطر ارزیابی می‌شود. بلافاصله پس از آن نیز کنفرانس سالانه حزب کارگر در لیورپول برگزار خواهد شد؛ نشستی که بسیاری آن را فرصتی سرنوشت‌ساز برای بازسازی جایگاه استارمر می‌دانند.
منابع نزدیک به داونینگ‌استریت تأکید کرده‌اند که نخست‌وزیر از بزرگی چالش‌ها آگاه است و قصد دارد با بازسازی روابط با حزب و توضیح بهتر برنامه‌های دولت برای افکار عمومی، مسیر خود را اصلاح کند.
تحولات اخیر نشان می‌دهد بحران رهبری استارمر با ترکیب سه عامل سیاسی، اقتصادی و حزبی شتاب گرفته است. استعفای ناگهانی رِینرز و برکناری دیرهنگام مندلسون، روایت «کارآمدی» دولت را تضعیف کرده، رکود اقتصادی فشارها را دوچندان ساخته و اختلافات درون حزب کارگر مشروعیت سیاسی نخست‌وزیر را در معرض پرسش قرار داده است. در چنین فضایی، کنفرانس لیورپول می‌تواند آخرین فرصت استارمر برای بازتعریف رهبری خود باشد. در غیر این صورت، احتمال بروز چالش‌های جدی در حزب و حتی طرح موضوع جانشینی، بیش از هر زمان دیگری پررنگ خواهد شد.
