با فرا رسیدن زمان تصمیم‌گیری برای تعیین حداقل دستمزد کارگران، باردیگر مانورها و جوسازی‌هایی مختلف را شاهد هستیم. تردیدی نیست که تعیین دستمزد برای کارگران و زحمتکشان اهمیتی بسیار دارد.

بررسی لایحه بودجه سال ۱۴۰۳ از اول بهمن‌ماه در مجلس شورای اسلامی آغاز شد. در نشست ۷ بهمن‌ماه مجلس شورای اسلامی حداقل حقوق کارکنان دولت ۱۰ میلیون تومان تعیین شد، یعنی برابر با یک‌سوم هزینه سبد معیشت! شورای عالی کار در نشست ۹ بهمن‌ماه تصمیم گرفته است که حداقل دستمزد کارگران را نه بر اساس منطقه بلکه بر اساس یک مزد ملی تعیین کند. در‌حالی که نرخ تورم رسمی و حکومتی ۴۳ درصد است، انتظار می‌رود حداقل دستمزدها هرچه‌بیشتر نسبت به تورم و هزینه سبد معیشت بی‌تناسب‌تر باشد. علاوه بر آن، آمار سازمان تأمین اجتماعی نشان می‌دهد که ۲۱ درصد کارگران فقط حداقل دستمزد را دریافت می‌کنند و بس. این بدان معنی است که فشار معیشتی بر اکثر زحمتکشان در سال نو ادامه خواهد یافت و جای شگفتی ندارد که در روزهای اخیر ده‌ها تجمع و حرکت‌های اعتراضی زحمتکشان در رابطه با خواست دستمزدهای عادلانه و در بسیاری موارد حتی به‌علت پرداخت نشدن دستمزدهای معوقه و حقوق و مزایا نیز بوده است. پاره‌ای از این تجمع‌های اعتراضی کارگران در رابطه با دستمزدهای ناعادلانه و دیگر خواست‌ها در نیمه اول بهمن‌ماه ۱۴۰۲ از این قرار بوده‌اند:

کارگران شرکت برق منطقه‌ای غرب از طریق نمایندهذشان به شرایط دشوار شغلی‌اشان و این که به‌عنوان کارگر پیمانی ناچار هستند با یک شرکت خصوصی پیمانکاری قرارداد داشته باشند اعتراض کردند. به‌گفته نماینده این کارگران حقوق اپراتورهای شرکتی به‌قدری پایین است که کفاف هزینه روزمره‌ زندگی را نمی‌‌دهد و حتی با ۶۰ ساعت اضافه‌کاری، حق سنوات، و حق شیفت‌‌های بیست‌وچهار ساعته، در حد یک کارگر رسمی حقوق ماهانه نمی‌ گیرند.

اعتراض کارگران بازنشسته شرکت مخابرات راه دور ایران به عملی نشدن وعده‌ها و پرداخت نشدن مطالبات‌شان.

در حدود ۱۳۰۰ نفر کارگر بازنشسته این شرکت هنوز در انتظار دریافت دستمزد، مزایا، و سنوات‌شان هستند و ۱۲۵ نفر از همکاران آنان نیز پیش از دریافت حقوق قانونی‌شان درگذشته‌اند.

اعتراض کارگران نگهبان قطار شهری اهواز به تعویق در پرداخت مطالبات مربوط به یک سال دستمزد پرداخت نشده و بیش از یک سال معوقات مزدی آنان در سال‌‌های گذشته و جاری.

اعتراض کارگران پتروشیمی هگمتانه همدان در اعتراض به واریز نشدن به‌موقع معوقات مزدی.

تجمع کارگران پروژه راه طرود به شاهرود در مقابل فرمانداری شاهرود در اعتراض به تعویق در پرداخت مطالبات‌شان.

شکایت کارگران روغن‌نباتی جهان در پی تعطیلی این واحد تولیدی برای دریافت سنوات کاری و مطالبات معوقه مزدی قدیمی مربوط به سال‌های ۹۲ تا ۹۷.

تجمع اعتراضی کارگران پروژه آب شیرین مکران واقع در سواحل چابهار استان سیستان و بلوچستان در اعتراض به‌ پرداخت نشدن دستمزدشان از مهرماه ۱۴۰۲ به بعد.

اعتراض ۸۰ نفر کارگران شهرداری رودبار به پرداخت نشدن بیش از چهارماه دستمزد معوقه‌شان در سال ۱۴۰۰ و پرداخت نشدن اضافه‌کاری و ارائه نشدن لباس و کفش مناسب به کارگران.

اعتراض و تجمع پرستاران دانشگاه‌‌های علوم پزشکی استان مازندران به وضعیت مزد و شرایط شغلی در شهر ساری.

تجمع کارگران شرکت ارکان ثالث نفت و گاز گچساران در اعتراض به وضعیت مزد و حقوق‌شان.

اشاره گذرا به‌این اعتراض‌ها ازآن‌رو اهمیت دارد که نشانه نارضایتی عمیق کارگران و درعین‌حال نشانهٔ رشد آگاهی طبقاتی آنان است.

شرایط دشواری که کارگران و زحمتکشان میهن ما در رابطه با دستمزدها و سایر دغدغه‌های گذران زندگی‌شان که با آن‌ها مواجه هستند، ناشی از ده‌ها سال اجرای سیاست‌های تعدیل‌ساختاری توسط رژیم ولایت فقیه است. ازجمله این سیاست‌ها، از سیاست تعیین حداقل دستمزدها که بسیار غیرعادلانه‌اند و نیز بی‌اعتنایی تمام ‌و کمال رژیم به خواست حیاتی ترمیم مزد را می‌توان نام‌برد. آزادسازی دستمزدها، غارت سرمایه‌های سازمان تأمین اجتماعی، خصوصی‌‌سازی در قالب سیاست مولدسازی و تضمین نبودن امنیت شغلی با مجاز شمردن قراردادهای موقت، از دیگر اجزای سیاست‌های ضدکارگری حکومت جمهوری اسلامی است. مبارزه برای افزایش عادلانه مزد خواست کارگران و زحمتکشان میهن ماست که می‌توان برپایه این مطالبهٔ به‌حق جنبش اعتصابی در مراکز مختلف صنعتی و خدماتی را تدارک و سازماندهی کرد.

به نقل از ضمیمۀ کارگری «نامۀ مردم»، شمارۀ ۸۲، ۷ اسفند ۱۴۰۲