برپایه‌ٌ گزارش‌های انتشاریافته روز چهارشنبه پنجم خرداد ماه صدها تن از کارگران، کارمندان، تکنیسین‌ها، کارکنان دوایر فنی و اداری شرکت ملی نفت ایران در چند شهر کشور تجمع‌های اعتراضی برگزار کردند. نفتگران در شهرهای تهران، اهواز، بندر ماهشهر، گچساران، آبادان، منطقه گازی پارس جنوبی – عسلویه و میدانهای فلات قاره در خلیج فارس بهرگان و اردشیر (ابوذر) با خواست تامین امنیت شغلی و معیشت، افزایش دستمزد و مخالفت با برنامهٌ صرفه‌جویی در شرکت ملی نفت که برپایهٌ مصوبات مجلس شورای اسلامی انجام میگیرد و منجر به کاهش یا عدم پرداخت حقوق و مزایای قانونی مانند حق اولاد، حق بدی آب و هوا، حق ماموریت و حق بازنشستگی شده، تجمع‌های اعتراضی گسترده‌ای برپا کردند. علاوه براین‌ها نفتگران خواستار اجرای مادهٌ ۱۰ قانون اختیارات وزارت نفت، اصلاح قانون مالیات بردرآمدِ شاغلان که در شرایط سخت کار می‌کنند، پرداختِ کامل حق بازنشستگی براساس سنوات، اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل در شرکت ملی حفاری و لغو قراردادهای موقت هستند.

این نخستین بار طی سه دههٌ اخیر است که کارگران و کارکنان رسمی صنعت ملی نفت ایران با چنین گستردگی برای دستیابی به حقوق صنفی – رفاهی خود تجمع‌های اعتراضی برگزار می‌کنند. سال گذشته کارگران پیمانی و قرارداد موقتِ صنایع نفت، گاز و پتروشیمی با خواسته‌هایی مانند خلع ید از شرکت‌های پیمانکار نیروی انسانی، لغو قراردادهای موقت، عقد قرارداد رسمی و دریافت مزد یکسان در مقابل کار یکسان اعتصاب کرده بودند. باتوجه به ژرفش بحران اقتصادی و اوضاع ناگوار معیشتی مردم ایران به ویژه کارگران و زحمتکشان و نیز رویدادها و تحول‌های صحنهٌ سیاسی در آستانهٌ نمایش انتخابات ریاست جمهوری که ولی فقیه آنرا مدیریت می‌کند، حرکت اعتراضی کارگران و کارکنان قرارداد رسمی صنعت نفت به عنوان مهمترین رشتهٌ صنعتی کشور که منبع اصلی درآمدهای ارزی به‌شمار میآید از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است. اعتراض کارگران و کارکنان رسمی شرکت ملی نفت در امتداد و در پیوند با اعتراض‌های سایر کارگران واحدهای مختلف کشور مانند اعتراض‌های کارگران هپکو، هفت‌تپه، کارگران شهرداری‌ها، کارگران راه آهن سراسری کشور، پرستاران و معلمان و نظایر آن قراردارد که خود نشانگر نارضایتی ژرفِ طبقه کارگر و زحمتکشان از اوضاع کنونی و سیاست‌های ضدملٌی استبداد ولایی است. ژرفش شکافِ مزد – هزینه، سرکوبِ فعالان سندیکایی و نقض حقوق سندیکایی زحمتکشان همراه با رشد فقر و فلاکت در جامعه، چنان ابعادی به خود گرفته است که کارگران و کارکنان رسمی صنعت نفت که در مجموع از سطح مزدی به مراتب بهتر و بیشتری نسبت به سایر رشته‌ها و بخش‌های طبقه کارگر برخوردار بوده‌اند، نیز با مشکلات جدی معیشتی دست به گریبان شده‌اند.

نفتگران به تجربه دریافته‌اند که بدون مبارزه امکان تامین مطالبه‌های به‌حق‌شان وجود ندارد. فراموش نکنیم کارگران صنعت نفت ملی ایران از سنت‌ها و پیشینهٌ غنی و پرافتخار در جنبش کارگری و سندیکایی ایران برخوردارند. تجربهٌ سال گذشته یعنی هنگامی که کارگران قرارداد موقت نفت دست به اعتصاب زده بودند اهمیت ارتقاء سطح همبستگی در میان طبقهٌ کارگر را برجسته ساخته و حمایت از اعتراض‌های کنونی کارگران و کارکنان رسمی را ضرور می‌نماید.

حزب توده ایران – حزب طبقه کارگر ایران از مبارزهٌ نفتگران حمایت کرده و به آن‌ها درود می‌فرستد. مبارزهٌ نفتگران در صورت ادامه و ارتقاء سطح سازماندهی و همبستگی می‌تواند در پیکار همگانی علیه استبداد ولایی کارساز و موثر باشد. حزب ما از خواسته‌های به‌حق کارگران و کارمندان و سایر کارکنان رسمی صنعت نفت قاطعانه حمایت می‌کند. درعین حال می‌باید با هشیاری و تاکید بر استقلال عمل طبقاتی از تفرقه و رخنهٌ عناصر ناسالم به هدف بهره‌برداری جناح‌های حکومتی از این اعتراض‌ها ممانعت به عمل آورد. وضعیت وخیم زندگی طبقهٌ کارگر ازجمله کارگران صنعت نفت ایران در درجهٌ اول ناشی از سیاست‌های ضدملی و ضدمردمی حکومت جمهوری اسلامی و دیدگاه‌های کارگرستیزانهٌ ولی فقیه است. اعتراض‌های کنونی کارگران و کارکنان صنعت نفت ضرورتِ ایجاد و احیای تشکل سندیکایی را به ویژه برای کارگران صنایع نفت، گاز و پتروشیمی در اولویت قرار می‌دهد. باید دست در دست هم با اتحادعمل و استقلال عمل طبقاتی از مبارزهٌ کارگران و کارکنان صنعت نفت حمایت کرد.

پیروز باد مبارزهٌ نفتگران علیه برنامه‌های اقتصادی – اجتماعی رژیم ولایت فقیه!

پیش به‌سوی ارتقاء سطح سازماندهی و همبستگی در مبارزه علیه دیکتاتوری ولایی و برای تامین حقوق صنفی و سیاسی کارگران و زحمتکشان!

جنبش کارگری و سندیکایی میهن ما به نمایش انتخاباتی ولی فقیه نه می‌گوید!
حزب توده ایران
۶ خرداد ماه ۱۴۰۰

نامه مردم