در صدوهفتمین سالگی پیروزی انقلاب اکتبر، بشریت با بحران ژرف و همه‌جانبهٔ اقتصادی‌سیاسی و بروز جنگ‌های خانمان‌سوز دست‌وپنجه نرم می‌کند. جهان سرمایه‌داری امروز، دنیائی است آکنده از نابرابری‌های عمیق که در آن میلیون‌ها انسان از ابتدائی‌ترین حقوق طبیعی‌شان محرومند. فقر و فلاکت، محرومیت‌های اجتماعی، جنگ‌ها و نابودی محیط زیست، آینده بشریت را به‌طورجدی تهدید می‌کنند. ... گرامی باد سالگرد انقلاب کبیر سوسیالیستی اکتبر: پیروزی انقلاب اکتبر، دستا‌وردی با آرمان‌هایی زنده برای بشریت!
[تولد: تهران، ۱۳۱۶ درگذشت: کُلن (آلمان)، ۷ مهرماه ۱۴۰۳] رفیق فریدون روز شنبه ۷ مهرماه به‌دنبال بیماری در سن ۸۷ سالگی درگذشت. محبوبیت تنکابنی چنین بود که داستان‌ها و طنزهایش پس از انتشار با استقبال خوانندگان در ایران روبرو می‌شد و گاهی برخی از طنزهایش نقل مجلس‌های روشنفکران مخالف رژیم می‌شد. نیش طنزهای کوتاه و ... نویسندهٔ برجسته و مردمی ایران، طنزنویس افشاگر ابتذال، رفیق فریدون تنکابنی درگذشت
تابستان امسال ۳۶ سال از کشتار هولناک، بی‌سابقه، و برنامه‌ریزی شدهٔ رژیم جمهوری اسلامی در زندان‌های کشور می‌گذرد. در مرداد و شهریورماه سال ۱۳۶۷ هزاران مخالف سیاسی و دگراندیش به‌دستور خمینی و با حمایت دیگر سران حکومت ولایی پس از بیدادگاه‌هایی چنددقیقه‌ای توسط هیئت مرگ که پاکسازی خونین زندان‌های سراسر ایران را در دستور کار ... مادران خاوران، پیشتازان جنبش دادخواهی در ایران
روز۳۰ تیرماه ۱۳۳۱ در تاریخ مبارزات مردم غیور میهن‌مان ایران روزی است جاودانه وجایگاه ویژه‌ای را برای خود کسب کرده است. در این روز مردم با قیام خود توطئهٔ دربار، ارتجاع داخلی، و امپریالیسم را که درتلاش بودند حق حاکمیت مردم را با تحمیل حکومت احمد قوام پایمال نمایند باطل و خنثی ساختند. گذری کوتاه ... پیروزی خیزش ملی سی‌ام تیرماه ۱۳۳۱، دستاوردِ نبرد و اتحاد نیروهای ملی و آزادی‌خواه!
تیرباران ۲۹ تیر ماه تیرباران ۲۹ تیر ماه ۱۳۶۷ سعید آذرنگ، یکی از اعضای برجسته سازمان مخفی، عضو مشاور کمیته مرکزی حزب توده ایران، فرزند دلاور خلق، نه سرباز که سردار سر به دار پهنه عشق به مردم، به دست دژخیمان خون آشام رژیم جمهوری اسلامی تیرباران شد. سعید را تیرباران کردند تا در وجود ... رفیق شهید سعید آذرنگ: سردار سر به دار
رژیم ولایی، در تظاهری مبتذل، خود را تنها وارث مبارزه با دیکتاتوری رژیم سلطنتی پیشین قلمداد می‌کند، اما هر سال با بر پا کردن فضایی امنیتی در ۱۶ آذرماه و سازمان‌دهی سخنرانی‌هایی کنترل‌شده، خود را وادار به برگزاری “روز دانشجو” می‌کند. واقعیت این است که، دوام پیدا کردن برگزاری یادمان “روز دانشجو”، از سوی نیروهای مترقی و دانشجویان مبارز به رژیم ولایت فقیه تحمیل شده است و هر آن که رژیم بتواند، این روز را از فهرست روزهای ملی مردم خارج و آن را ممنوع می‌کند.
در سخنرانی‌های کنترل‌شدهٔ حکومتی ذره‌ای روح آزادی‌خواهی- حتی به‌منظور لاپوشانی آن تظاهر مبتذل هم که شده- وجود ندارد، در مقابل، این شرارهٔ آزادی‌خواهی‌ای که در دل جوانان در بیش از شش دههٔ گذشته- به‌ویژه اکنون- فروزان است همواره موجب دوام روز “دانشجو” شده است.
۶۴ سال پیش در روز ۱۶ آذرماه “مصطفی بزرگ‌نیا” و “مهدی شریعت‌رضوی” از اعضای حزب تودهٔ ایران، و “احمد قندچی” عضو جبههٔ ملی ایران، در مسیر آزادی‌خواهی واقعی رویاروی استبداد حاکم ایستادند و به‌‌راستی همچون قهرمان‌های ملی جنبش مردمی و الگوهای پیکار در راه آزادی‌خواهی واقعی شناخته می‌شوند. با گذشت ۶۴ سال از روزی که رژیم دیکتاتوری شاه مبارزهٔ آزادی خواهانِ جنبش مردمی را به‌خون کشید، هنوز هم مبارزه با استبداد ادامه دارد.
به‌منظورِ تجلیل از جنبش دانشجویی سال ۱۳۳۲ در شرایط کنونی و در گرامی‌داشتِ خاطرهٔ این سه مبارز راه آزادی، بر موضوعی بسیار مهم باید انگشت گذاشت. فعالان سیاسی مترقی جنبش دانشجویی در ۱۳۳۲، درکی بسیار مشخص از مبارزه با دیکتاتوری و ضرورت بر پیچیده شدن بساط استبداد از میهن داشتند و مماشات‌گرایی و توجیهِ سیاست‌ورزی در این زمینه به‌بهانهٔ رعایت مصلحت، در شیوهٔ نظر و عمل آنان نبود و این مبارزان پای گفتمان خود استوار می‌ایستادند. در برههٔ کنونی، حضور کسانی را در صحنهٔ مبارزات سیاسی کشور شاهدیم که مدعی آزادی‌خواهی‌اند اما در زیر سایهٔ دیکتاتوری. توجه‌برانگیز این‌که، دستگاه تبلیغات دیکتاتوری ولایی و مجموع جناح‌های مختلف “نظام” در این ارتباط درصدد ارائهٔ بازتعریفی دیگر دربارهٔ “آزادی‌خواهی” بوده‌اند و هستند. بر اساس تعریفی جعلی- و در چارچوب ارزش‌های دوگانهٔ معمول در “نظام”- “آزادی‌خواهی”، با پذیرشِ وضع موجود، یعنی استبداد حاکم، و همراه با مصلحت‌طلبی‌ای تا حد تمکین به دیکتاتور، همسان دانسته می‌شود. اجازه دادن اصحاب قدرت و در رأس آن‌ها علی خامنه‌ای در هنگامه انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۹۶ به پدیدار شدن فضایی موقت و کاملاً کاذب در برپا داشتن ویترینی از وعده‌ها و سخنوری‌های “رادیکال” آزادی‌خواهانه مآب، نمونه‌یی واضح از ارائهٔ چنین بازتعریفی به‌منظور حذفِ مبارزه برای “آزادی‌خواهی واقعی” بود.
با وجود جو سرکوب و اختناق، جنبش دانشجویی با تجربه‌اندوزی از تحول‌های سیاسی ۴ سال گذشته- به‌ویژه بندبازی‌های جناح اعتدال‌گرایی و نقش مخرب حسن روحانی در حفظ و “تداوم نظام”- با آگاهی‌ای افزون‌تر بار دیگر درحال رشد است. ارزیابی علیرضا رجایی، زندانی سیاسی سابق، دربارهٔ وضعیت جنبش دانشجویی درخور توجه است: “جنبش دانشجویی هنوز از زیر بار سرکوب و اختناق سال‌های گذشته به‌طورکامل بیرون نیامده اما تا حدی موفق به تثبیت بالندگی خود شده است. طبعاً این جنبش نمی‌تواند مستقل از هر جنبش وسیع‌تری تعریف شود که دو مسئلهٔ اساسی عدالت و دموکراسی را در ابعاد ملی و سرتاسری خود مطرح می‌کند.” بخش پایانی نظر علیرضا رجایی نیز بسیار مهم است، زیرا بر ضرورت اتحاد بین نیروهای اجتماعی تأکید می‌کند،اتحادی که به‌گمان ما فقط از طریق سازمان‌دهی جبههٔ واحد ضدِ دیکتاتوری می‌تواند به‌وجود آید و به‌منظور گذار از استبداد حاکم به مرحلهٔ ملی دموکراتیک و پی‌ریزیِ مبانی ترویج عدالت اجتماعی فعال شود.
افشاگری‌های سخنگویان در برگزاری مراسمی مستقل از سوی دانشجویان در شماری از دانشگاه‌ها و در بزرگداشت “روز دانشجو”، در هفتهٔ گذشته، این واقعیت را که دولت حسن روحانی و کاروان اعتدال‌گرایی در زمینهٔ سرکوب و محدود کردن جنبش دانشجویی با دیگر ارکان “نظام” هم‌داستان‌اند، تأیید کرد. از سوی دیگر، فعالیت‌های اعتراضی دانشجویان نشان می‌دهد که آرمان آزادی‌خواهی بین دانشجویان همچنان زنده است و آنان به این نتیجه‌گیری نزدیک شده‌اند که نقشِ اصلاح‌طلبان مطیعِ رهبری و هواداران کاروان اعتدال‌گرایی، تلاش به‌منظورِ عقیم کردن هرنوع اعتراض نسبت به وضع موجود است.حذف کردن دانشجویان اعتراض‌کننده از تحصیل در دانشگاه و پرونده‌سازی برای آنان، برخلاف سخنوری‌های انتخاباتی آزادی‌خواهانه مآبِ روحانی که مدعی می‌شد در دورهٔ ریاست‌جمهوری‌اش هیچ دانشجویی به‌سبب فعالیت سیاسی از تحصیل محروم نخواهد شد، همچنان ادامه دارد. به‌گفتهٔ محمود صادقی، نمایندهٔ مجلس- به‌نقل از وزیر علوم- هنوز ۱۰۰ دانشجو ستاره‌دار هستند.
با وجود برقرار بودن شرایطی متفاوت در قیاس با ۶۴ سال پیش، برای مبارزان راه آزادی گویی تاریخ تکرار می‌شود. میهن ما هنوز هم در چنگال حکومتی دیکتاتوری است و هنوز هم مبارزان راه آزادی، نیروها و فعالان سیاسی میهن‌دوست، ازجمله اعضا و هواداران حزب تودهٔ ایران، در صف نخست مبارزه در راه آزادی ایستاده‌اند و با خطرهایی ویرانگر روبرویند. به‌باور ما، مبارزه با استبداد و گذار به مرحلهٔ ملی‌دموکراتیک، مبارزه‌ای تعطیلی ناپذیر است. جنبش دانشجویی، در مقام یکی از نیروهای اجتماعی عمده، همراه با دیگر نیروهای اجتماعی- به‌ویژه طبقه کارگر و جنبش زنان- نقشی تعیین‌کننده در گذار میهن از مرحلهٔ دیکتاتوری دارد. دانشجویان توده‌ای امسال هم در روز ۱۶ آذر در مراسم بزرگداشت “روز دانشجو” با شعار “اتحاد، مبارزه، پیروزی” در صف‌های متحد جنبش دانشجویی، به ادامهٔ راهی که مصطفی بزرگ‌نیا، مهدی شریعت‌رضوی و احمد قندچی بنیان‌گذار آن بودند، تعهدشان را به‌نمایش گذاشتند.
نامه مردم
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان کشور با صدور بیانیه‌ای به مناسبت ۱۶ آذر روز دانشجو، نسبت به رواج سیاست‌های خصوصی‌سازی و کالایی‌سازی آموزش هشدار داد. در بخشی از این بیانیه آمده‌است: ۱۶ آذر سالگرد جان باختن دانشجویان مبارز در دفاع از کیان دانشگاه در سال ۱۳۳۲ است؛ روزی که خون دانشجویان بر سنگفرش‌های دانشگاه ... شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان: ۱۶ آذر؛ نماد آزادی‌خواهی و عدالت‌طلبی
ملی مذهبی: پرستو فروهر می‌گوید بعد از ۱۲ سال برای اولین بار مقام‌های امنیتی ایران اجازه داده‌اند مراسم سالگرد درگذشت مادر و پدرش که در قتل‌های زنجیره‌ای کشته شدند، در تهران برگزار شود. ۱۹ سال پیش داریوش فروهر، رهبر حزب ملت ایران و همسرش پروانه مجد اسکندری، دو فعال شناخته شده سیاسی و اجتماعی ... برگزاری مراسم یادبود فروهرها در خانه‌‌شان/ به‌دلیل حضور پرشمار، مردم در حیاط هم ایستاده‌اند
روز دوشنبه (هشتم آبان‌ماه) جمعیت زیادی برای بدرقه این داستان‌نویس و پژوهشگر فقید ادبیات عامه در بهشت سکینه کرج جمع شدند تا پیکر او در این مکان به خاک سپره شود. حاضران پیکر درویشیان را در سکوت تا قطعه هفت همراهی کردند و با خواندن تصنیف معروف «مرغ سحر» توسط آن‌ها، پیکر این نویسنده به ... درویشیان با نوای «مرغ سحر» به خاک سپرده شد
علی اشرف درویشیان، نویسنده‌ی مردمان تهیدست و نکبت‌زده‌ی لایه‌های ناپیدای جامعه‌ی ما درگذشت.علی اشرف بیمار یک مریضیِ باستانی در سرزمین ما ایران بود و آرزومند آنکه روزی- روزگاری این بیماری درمان بشود که البته نشد و به نظر می‌رسد به این زودی‌ها هم شدنی نخواهد بود! البته علی اشرف خودش در کشاکش زمانه و دشواری‌های ... محمود دولت‌آبادی در پی درگذشت علی‌اشرف درویشیان متنی نوشت
