حزب توده ایران از جنبش اعتراضی کارگران و زحمتکشان پشتیبانی می‌کند. اعتصاب‌های کارگری و اعتراض به‌وضعیتِ معیشتی در نقاط مختلف کشور ازجمله در شماری از واحدهای صنعتی بزرگ مانند پالایشگاه‌ها، منطقه‌های نفت و گاز، مجتمع‌های پتروشیمی و نیروگاه‌های حرارتی که از ده روز پیش آغاز شده‌بود با خواستِ افزایش مزد، خلع‌ید از پیمانکاران نیروی کار، لغو خصوصی‌سازی، تامین امنیت شغلی و پرداختِ به‌موقع دستمزدها همچنان ادامه دارد.

به‌علاوه کارگران مجتمع نیشکر هفت‌تپه شصت و دومین روز اعتصاب خودرا پشت سر می‌گذارند. خواستِ لغو خصوصی‌سازی، بازگشت به‌کار کارگران اخراجی و پرداختِ مزدهای معوقه کماکان ازسوی رژیم بی‌پاسخ مانده و جلسات متعدد با نمایندگان مجلس و دیگر نهادهای حکومتی ضمن آنکه بی‌نتیجه بوده، ماهیت فریبکارانهٌ رژیم ولایت‌فقیه در برابر مطالبه‌های به‌حق این کارگران را نشان می‌دهد. کارگران قهرمان هپکو نیز بیش از ۱۲ روز است با سازماندهی تجمع‌های اعتراضی خواستار تعیین تکلیف خط تولید، ادامه فعالیتِ کارخانه، لغو خصوصی‌سازی، پایان‌دادن به معضل مزدهای معوقه و افزایش عادلانهٌ دستمزد هستند. هم‌زمان با این حرکت‌های اعتصابی، پرستاران و زحمتکشان بخش بهداشت با توجه به همه‌گیری ویروس کرونا و سیاست‌های ضدملی حکومتِ جمهوری اسلامی، اعتراض‌های متعددی را برای تامین حقوق و امنیتِ شغلی خود سازمان داده‌اند. کارگران راه‌آهن دربرخی مناطق کشور، رانندگان و زحمتکشان بخش ترابری و حمل‌ونقل همگانی به‌ویژه کارکنان اتوبوس‌رانی شهری که در سالیان اخیر با اجرای برنامه‌های خصوصی‌سازی امنیتِ شغلی‌شان پایمال شده از زمره دیگر زحمتکشانی به‌شمار می‌آیند که اعتراض‌ درمیان آنها شدت یافته‌است.

جنبش اعتراضی کنونی و مبارزهٌ طبقه کارگر و زحمتکشان در تمامی بخش‌ها ناظر بر مخالفت با برنامهٌ خصوصی‌سازی و مقابله با راهبردِ اقتصادی – اجتماعی رژیم ولایت‌فقیه یعنی برنامهٌ ضدملی تعدیل ساختاری است. این مبارزه از اهمیتِ جدی و اصولی در اوضاع کنونی برخوردار است و باید در راه گسترش اعتصاب‌ها، تقویتِ اتحادعمل، جلب و جذبِ کارگران رسمی در صنایع نفت و راه‌آهن به‌این مبارزات، ارتقاء سطح سازماندهی و همبستگی به‌موازاتِ استقلال عمل طبقاتی ازهر باره کوشید. دراین مرحله باید سیاست‌های فریبکارانهٌ رژیم و ارگان‌های امنیتی برای توقف، انحراف و کنترل اعتراض‌ها را افشا کرد. نکتهٌ بسیار مهم دراین دور نوین جنبش اعتراضی طبقهٌ کارگر علاوه بر تلاش برای گسترش اعتصاب‌ها تامینِ حداکثر اتحادعمل و دوری از هرگونه اقدامِ نسنجیده و تفرقه‌افکنانه است. گسترش اعتصاب‌ها به‌عنوان یک وظیفهٌ اصلی باید منطبق بر توانِ کنونی جنبش کارگری و سندیکایی، سطح آمادگی مبارزاتی توده‌های کارگر و در راستای پیوندِ محکم با جنبشِ همگانی ضددیکتاتوری ولایی باشد. مبارزه درراه گسترشِ اعتصاب‌ها در ارتباط سرشتی و تنگاتنگ با میزان آمادگی کارگران و سطح مطالبات آنان دارد، باید هشیارانه تعادل میان این دو جنبه را برای تثبیت موقعیتِ جنبش اعتراضی کارگران و زحمتکشان در نظر گرفت. باید با دقت توجه نمود که تعادل میان این دو جنبه بسیار مهم در مبارزاتِ کنونی طبقهٌ کارگر ازمیان نرود.

حزب توده ایران، حزب طبقه کارگر ایران قاطعانه در کنار و همراه کارگران و زحمتکشان جان به‌لب رسیده قراردارد و از خواسته‌های به‌حق آنها پشتیبانی می‌کند. کامیابی دراین مرحله از مبارزه در گرو اتحادعملِ فراگیر، ارتقاء سطح سازماندهی و همبستگی، استقلال عمل طبقاتی و کوشش برای پیوندِ هرچه محکم‌تر با جنبشِ ضداستبدادی است.

پیروز باد مبارزهٌ به‌حق کارگران و زحمتکشان ایران!

درود پٌر شور بر نفتگران اعتصابی، کارگران هپکو، کارگران نیشکر هفت‌تپه، پرستاران و همهٌ زحمتکشان میهن ما که برای تامین منافع خود علیه استبدادِ حاکمِ مذهبی می‌رزمند!

اعتصاب حق سیاسی کارگران است!

برنامهٌ خصوصی‌سازی متوقف باید گردد!

دستمزدهای معوقهٌ کارگران باید بی‌درنگ پرداخت شود!

پیش به‌سوی اتحادعمل و ارتقاء سطح سازماندهی و همبستگی به‌هدف پیوندِ اعتراض‌ها و اعتصاب‌های پراکنده به‌یکدیگر در مبارزه علیه دیکتاتوری ولایی!

حزب توده ایران

۲۵ مرداد ماه ۱۳۹۹

نامه مردم