اسناد محرمانه دادگاه زندان گوانتانامو نشان می‌دهد که دو تن از هواپیماربایانی که در حملات ۱۱ سپتامبر به ساختمان‌های سازمان تجارت جهانی آمریکا حمله کرده بودند از عوامل «سیا» بودند.

به گزارش خبرگزاری فارس، یک پرونده دادگاهی از کمیسیون نظامی گوانتانامو که مسئول بررسی پرونده متهمان حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر در نیویورک است، نشان می‌دهد که برخی از هواپیماربایان این حادثه که دولت وقت آمریکا بخاطر آن جنگ طولانی‌مدت افغانستان را راه انداخت، از عوامل سازمان جاسوسی «سیا» بودند.

بنا بر گزارش شبکه روسی «راشاتودی»، سند فوق ابتدا از طریق اسناد دادگاه خلیج گوانتانامو منتشر شد اما علی‌رغم آن‌که عمومی بود، به طور کامل ویرایش شد.

بر اساس این گزارش، «دان کانسترارو» بازپرس ارشد کمیسیون نظامی گوانتانامو که شخصاً‌ درباره نقش دولت عربستان در حملات ۱۱ سپتامبر به درخواست وکلای متهمان این حمله تحقیقاتی را انجام داده است، گزارشی را درباره نقش عوامل سیا در این حمله تروریستی نوشته است.

بر اساس این سند، دو نفر از هواپیماربایان حمله ۱۱ سپتامبر از نزدیک تحت نظارت سیا بودند و احتمالاً خواسته یا ناخواسته مدت‌ها قبل از آن‌که با هواپیماهای ربوده شده به سمت ساختمان‌های مرکز تجارت جهانی حمله‌ کنند، به استخدام سیا درآمده بودند.

طبق این گزارش، از میان بسیاری از رازهای ماندگار حملات ۱۱ سپتامبر که هنوز با گذشت بیش از دو دهه هنوز حل نشده است، شاید بزرگترین و جدی‌ترین آنها مربوط به فعالیتهای «نواف الحزمی» و «خالد المیذار» در ۱۸ ماه منتهی به آن روز سرنوشت ساز باشد.

این دو فرد علیرغم این‌که به طور مکرر، توسط سیا و آژانس امنیت ملی آمریکا بعنوان تروریست‌های احتمالی القاعده معرفی شده بودند، در ژانویه ۲۰۰۰ با روادید مولتی به ایالات متحده آمریکا سفر کردند.

بر اساس این گزارش، درست چند روز قبل از ورود این دو نفر به ایالات متحده، آن‌ها در نشست القاعده در کوالالامپور حضور یافتند و در آن نشست احتمالاً بحث هایی درباره جزئیات حملات ۱۱ سپتامبر مطرح شده و توافقاتی در این خصوص صورت گرفته است.

این جلسه به طور مخفیانه توسط مقامات مالزی به درخواست مستقیم واحد الک (Alec Station) سازمان سیا، یک واحد ویژه که برای ردیابی اسامه بن لادن تأسیس شده بود، عکسبرداری و فیلمبرداری شد و این در حالی است که به طرز عجیبی هیچ صدایی از این جلسه ضبط نشده است.

با این حال، این پیشینه باید برای جلوگیری از ورود حزمی و المیذار به ایالات متحده کافی می‌بود یا به اندازه‌ای کافی بود که پلیس فدرال (اف بی آی) در جریان حضور آن‌ها در آمریکا قرار می‌گرفت. با این‌حال این دو نفر برای مدت ۶ ماه بدون آن‌که حادثه‌ای پیش بیاید، در فرودگاه بین‌المللی لس‌آنجلس پذیرش شدند و نمایندگان دفتر واحد الک توسط سیا از اشتراک‌گذاری این اطلاعات با مافوق‌های خود منع شده بودند.

«مارک روسینی» یکی از اعضای واحد الک با یادآوری بحث‌های خود با همکارانش گفت: «ما باید در این باره به دفتر اطلاع‌ می‌دادیم. این دو نفر واقعاً افراد بدی بودند. یکی از آن‌ها حداقل روادید مولتی برای آمریکا داشت. ما باید اف بی آی را در جریان قرار می‌دادیم. اما سیا به من گفت نه این پرونده اف بی آی نیست و در حوزه اختیارات اف بی آی نیست».

طبق این گزارش، حزمی و میذار بلافاصله پس از ورود با یک تبعه سعودی مقیم کالیفرنیا به نام عمر البیومی در رستوران فرودگاه مواجه شدند.

در طول دو هفته بعد، او به آن‌ها کمک کرد تا آپارتمانی در سن دیه‌گو پیدا کنند، اجاره نامه آن‌ها را امضا کرد، ۱۵۰۰ دلار برای اجاره به آن‌ها داد و آن‌ها را به «انور العولقی» امام جماعت یک مسجد محلی معرفی کرد. العولقی در سال ۲۰۱۱ در حمله هواپیماهای بدون سرنشین آمریکا در یمن کشته شد.

طبق این گزارش، پس از حملات ۱۱ سپتامبر، بیومی به طور شگفت‌انگیزی مورد توجه تحقیقات اف‌بی‌آی در مورد دخالت احتمالی عربستان در حملات ۱۱ سپتامبر قرار گرفت و او در جریان مصاحبه‌ای در سال ۲۰۰۳ مدعی شد که ملاقات او با حزمی و میذار تصادفی بوده است و او وقتی شنیده که آن‌ دو نفر به زبان عربی صحبت می‌کنند و قادر به انگلیسی صحبت کردن نیستند، تصمیم گرفته از طریق خیریه به آن‌ها کمک کند.

با این‌حال، تحقیقات نشان داد که بیومی یک عامل اطلاعاتی عربستان و بخشی از شبکه گسترده‌تر شبه‌نظامیان وهابی در ایالات متحده بوده است که تروریست‌های احتمالی و واقعی را مدیریت می‌کرده است و بر فعالیت‌های مخالفان ضدریاض در خارج از کشورش نظارت داشته است. مسئله دیگر این است که تحقیقات نشان می‌دهد که بیومی به احتمال زیاد همچون دولت عربستان قبل از وقوع حملات ۱۱ سپتامبر از آن اطلاع داشته است.

تا مارس ۲۰۲۲ این اطلاعات مهم از عموم مردم مخفی شده بود و در آن زمان مجموعه‌ای از اسناد اف بی آی به درخواست کاخ سفید از حالت طبقه‌بندی خارج شد و پرونده‌ کمیسیون نظامی گوانتانامو نیز که به تازگی منتشر شده است، افشاگری‌های بیشتری درباره تماس بیومی با حزمی و میذار و علاقه سیا به این دو نفر و فعالیت‌های آن‌ها در دوران اقامت در آمریکا و امتناع از فاش کردن حضور آن‌ها برای اف بی آی تا اواخر آگوست ۲۰۰۱ انجام می‌دهد.

کانسترارو این گزارش را بر اساس بازنگری اطلاعات محرمانه و مصاحبه با نمایندگان اف‌ بی آی و پنتاگون تهیه کرده است و محتوای آن نشان می‌دهد که سیا به شدت به دنبال ممانعت از تحقیقات رسمی درباره ۱۱ سپتامبر بوده تا نفوذ خود در القاعده را مخفی نگاه دارد.

این اطلاعات در حالی منتشر شده است که یکی از مهمترین و البته ابتدایی‌ترین دلایل ناکامی و شکست آمریکا و سیاست های آن در عصر پسایازده سپتامبر این است که هنوز پس از گذشت بیش از ۲۰ سال از وقوع حادثه مذکور، ابعاد و جزئیات این حادثه به طور دقیق و روشن به مردم آمریکا و حتی افکار عمومی جهان اطلاع رسانی نشده است. 

در این چهارچوب هنوز مشخص نشده که دلیل ارتباطات پنهانی نخبگان سیاسی ارشد آمریکایی با القاعده و شخص اسامه بن لادن رهبر این شبکه تروریستی چه بوده؟ و یا به چه دلیل سامانه های پدافندی و دستگاه های امنیتی آمریکا در جریان وقوع حادثه ۱۱ سپتامبر و ربایش چندین هواپیما، تا این حد غافلگیر شده اند؟ در این میان به برخی شبهات نظیر اینکه دلیل غیبت شمار قابل توجهی از افراد در ساختمان تجارت جهانی در روز حادثه چه بوده نیز پاسخی داده نشده است. 

در این راستا، دولت آمریکا همچنین توضیحی را نیز در این رابطه که چرا با عربستان سعودی به عنوان کشوری که از ۱۹ عامل حملات ۱۱ سپتامبر، ۱۵ نفر از آن ها تبعه این کشور بوده اند، برخورد محکمی انجام نداده و در نقطه مقابل مدام اتهاماتی را علیه دیگر کشورها نظیر ایران و ارتباطات ادعایی آن ها با القاعده مطرح می کند، ارائه نکرده است. همگی این ابهامات، مبینِ ناکامی و شکست دولت آمریکا در زمینه شفاف سازی در رابطه با ابعاد مختلف حادثه ۱۱ سپتامبر برای افکار عمومی این کشور و جهان هستند.