مبارزه سال‌های اخیر پرستاران علیه اضافه‌کاری اجباری و کار شرکتی موقتی چندماهه که در دو سال اخیر پویۀ بیگاری و برده‌داری نوین به خود گرفته بود، با آغاز اعتصاب پرستاران در۱۲ مرداد در استان البرز، به‌تدریج به شیراز به مشهد، به گیلان و مازندران و به تبریز و اصفهان و خوزستان و چابهار و یزد و کرمان گسترش یافت و سراسری شد.

دو هفته بعد از آغاز اعتصاب‌ها، با بی‌سابقه خواندن اعتراض و اعتصاب‌ها، ۲۹ مرداد دبیرکل خانه پرستار محمد شریفی مقدم به «خبرآنلاین» گفته بود، “در این اعتراضات که از استان البرز و شهر کرج آغاز شد و در حال حاضر حدود ۵۰ بیمارستان درگیر آن هستند، برای اولین بار پرستاران با دست از کار کشیدن، صدای اعتراض خود را بلند کرده‌اند.” به‌دنبال بیش از سه هفته اعتصاب و اعتراض به‌برخی از پرستاران مبلغ ناچیزی پرداخت شده‌است. در مجموع یک میلیون و ۶۰۰ هزار تومان به برخی از پرستاران پرداخت شده که البته خشم آنها را برانگیخته‌است. واریز این مبلغ ناچیز که در مغایرت با خواسته‌های پرستاران قرار دارد صرفاً برای مهار اعتصاب انجام شده‌است.

هم‌زمان اعمال فشار تهدید و احضار پرستاران توسط نهادهای امنیتی شدت گرفته‌است. دبیرکل خانه پرستار اخیراً اعلام کرد از برخی پرستاران اعتصابی خبری در دست نیست و گویا آنها بازداشت شده‌اند.

با کمبود حداقل ۱۰۰ هزار نیروی کار پرستاری، بعد از دادن صدها کشته در دوران کرونا، برای ارزان‌تر کردن نیروی کار عمدتا زن پرستار، رژیم ولایی هزاران نیروی کار شرکتی و طرحی پرستار را بیکار کرد. یکی از شعارهای پرستاران در اعتصاب سراسری، «با کرونا جنگیدیم حمایتی ندیدیم» است. به‌رغم جان‌باختن و رفتن به کمای تعدادی از پرستاران، گزارش‌ها حاکی ازاحضار و بازداشت تعدادی از فعالین پرستاری در مشهد، اراک، تهران، و… هستند. اجرای طرح خودساخته و نیم‌بند قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری مصوب سال ۱۳۸۶، عدم اجرای قانون مشاغل سخت‌وزیان‌آور سه دهه بعد از تصویب آن، سال‌ها عدم اجرای قانون ارتقای بهره‌وری نظام بالینی برای کاهش ساعات کار پرستاران بخشی از خواسته‌های پرستاران اعتصابی است.

با تمام این اوصاف، بدون اشاره‌ای به پرونده‌سازی، اخراج و سرکوب پرستاران توسط نیروهای امنیتی، بدون اشاره‌ای به قوانینی که اجرا نشده‌اند و نمی‌شوند، بدون اشاره‌ای به “عقب ماندگی پرداختی مزمن” و “بیش از هشت ماه عقب ماندگی در پرداخت” کارانه‌های ناچیز بر اساس گفته ۳۰ مرداد عباس عبادی، معاون پرستاری وزارت بهداشت، اول شهریورماه ظفرمند، وزیر بهداشت پزشکیان گفت که هزینه‌ای که برای حل مشکل پرستاران لازم است را محاسبه کرده‌اند و “به تدریج باید این پول به دانشگاه‌ها و بیمه‌ها داده شود.” در واکنش به گفته‌های ظفرمند، با انتقاد از “نگاه انحرافی مسئولان”، ۶ شهریور یک پرستار اراکی به ایلنا گفت، “هدف از این اعتراضات سراسری، پرداخت معوقات کارانه غیراصولی با فرمول من‌درآوردی و معوقات اضافه کار ساعتی ۲۰ هزار تومان نبوده و نیست… لطفا به اصل ماجرا بپردازید.”

حمایت از اعتصاب سراسری پرستاران یک اولویت در مبارزه علیه رژیم ولایت‌فقیه در این مقطع زمانی است.

به نقل از ضمیمۀ کارگری «نامۀ مردم»، شمارۀ ۸۹، ۱۹ شهریور ۱۴۰۳