خطر مداخلهٔ نظامی آمریکا و ارتجاع منطقه در امور داخلی ونزوئلا همچنان این کشور را تهدید می‌کند، ولی اعتراض‌ها به این مداخلهٔ آشکار و دفاع از حق مردم ونزوئلا در تعیین سرنوشت خود نیز پیگیرانه ادامه دارد.

رخدادهای نگران کنندهٔ ونزوئلا همچنان در صدر خبرهای دنیاست. ادامهٔ دخالت صریح و آشکار دولت ترامپ در امور داخلی ونزوئلا به قصد تغییر رژیم به کمک ارتجاع داخلی و منطقه، و تلاش برای بر هم زدن آرامش و ثبات و ایجاد تنش و اغتشاش به قصد زمینه‌سازی برای کودتای نظامی یا مداخلهٔ مستقیم، نمی‌تواند نگرانی نیروهای ترقی‌خواه و آزادی‌خواه را به دنبال نداشته باشد.

ایجاد آشوب به بهانهٔ ارسال نمایشیِ برخی کمک‌های ناچیز و موقتی دارویی و غذایی، آن هم در حالی که آمریکا تحریم‌های مالی و تجاری شدیدی را بر ونزوئلا اعمال کرده است، خطر درگیری‌های نظامی را افزایش داده است. در پی ممانعت دولت ونزوئلا از ورود کاروان کمک‌های آمریکا به درون مرزهای ونزوئلا، آمریکا و کلمبیا اعلام کردند که هر طور شده کمک‌ها را از مرز کلمبیا یا برزیل به داخل خاک ونزوئلا برسانند. در اقدامی دیگر، نیروهای راست‌گرا در خاک ونزوئلا یک کامیون حمل بار را به آتش کشیدند تا با ایجاد اغتشاش، نیروهای نظامی ونزوئلا را به میدان بکشانند و با آتش افروزی و مقصر دانستن نیروهای دولتی ونزوئلا در بروز خشونت، زمینهٔ مداخلهٔ مستقیم نظامی خارجی را فراهم کنند. فشارهای کشورهایی مثل برزیل و کلمبیا به جایی رسید که دولت ونزوئلا در اعتراض به رفتار مداخله‌گرانهٔ دولت کلمبیا، روابط دیپلماتیک خود با این کشور را قطع کرد. در نهایت، این بخش از ”کودتا “در پوشش کمک‌های انسان‌دوستانه شکست خورد. در پی این شکست، دولت آمریکا اعمال تحریم‌های بیشتری را علیه برخی از مقام‌های کشوری و لشکری ونزوئلا اعلام کرد. دولت ونزوئلا در حالی از ورود کمک‌های آمریکا به خاک ونزوئلا جلوگیری کرد که کمک‌های روسیه و چین را بدون دغدغهٔ دخالت در امور داخلی‌اش پذیرفته است. همچنین، نیکولاس مادورو در واکنش به همدستی مداخله‌گرایانهٔ برخی از کشورهای اروپایی با آمریکا اعلام کرد که دفتر مرکزی شرکت نفت و گاز دولتی ونزوئلا را از لیسبون به مسکو منتقل خواهد کرد تا هم همکاری با دو شرکت بزرگ روسی روس‌نفت و گازپروم را گسترش دهد، و هم خیالش در مورد دسترسی ونزوئلا به دارایی‌هایش آسوده شود، چون به گفتهٔ معاون ریاست‌جمهوری ونزوئلا، ”اروپا تضمین‌های لازم را به ما نمی‌دهد… دنیای سرمایه‌داری قوانین خودش را هم زیر پا می‌گذارد. “اشارهٔ او به ضبط کردن طلاهای ونزوئلا توسط بانک انگلستان و ضبط کردن دارایی‌های شرکت نفتی ونزوئلایی سیتگو در آمریکاست.

از سوی دیگر، رسانه‌های غالب در آمریکا و اروپا، به وارونه جلوه دادن رخدادهای ونزوئلا ادامه می‌دهند و نه‌فقط حمایت گستردهٔ مردم از دولت مادورو، بلکه حتّی گزارش‌های آلفرد موریس دِ زایاس، وکیل و استاد دانشگاه و حقوقدان آمریکایی کارشناس حقوق بشر، و گزارشگر و کارشناس مستقل سازمان ملل متحد در حقوق بشر از ونزوئلا را که خلاف گفته‌های این رسانه‌ها را نشان می‌دهد، کاملاً نادیده می‌گیرند. به گفتهٔ این کارشناس سازمان ملل متحد، تحریم‌های اقتصادی که منجر به آسیب رساندن به زندگی مردم تا حد مرگ کودکان و بیماران می‌شود، مصداق جنایت علیه بشریت است. او همچنین یادآوری کرد که حتّی بیان ”تهدید به زور علیه تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی هر کشوری“ مخالف بند ۴ مادّهٔ ۲ منشور سازمان ملل متحد است.

در همین احوال، خوآن گوآیدو، رئیس‌جمهور خودخواندهٔ ونزوئلا و رهبر مخالفان دولت مادورو، به بهانهٔ شرکت در نشست گروه لیما (گروهی از چند کشور آمریکای لاتین و کانادا که چند سال پیش برای حل‌وفصل مسئلهٔ ونزوئلا تشکیل شد) روز دوشنبه ۶ اسفند در بوگوتا، پایتخت کلمبیا، به دیدار مایک پنس، معاون ریاست‌جمهوری آمریکا شتافت که به عنوان سخنران اصلی به این نشست دعوت شده و به کلمبیا رفته بود. این حرکت‌های گوآیدو به‌روشنی حاکی از همکاری مستقیم این پادوی سرمایه با اربابان امپریالیستی‌اش برای طراحی و اجرای برنامه‌های ضددولتی و کودتایی آتی در ونزوئلا است. این نخستین بار نیست که گوآیدو با مایک پنس و دیگر رهبران ارتجاعی منطقه، از جمله ژایر بولسونارو رئیس‌جمهور راست‌گرای افراطی برزیل، گفت‌وگو و مشورت می‌کند.

امّا آزادی‌خواهان جهان نیز از پا ننشسته‌اند و تا جایی که امکان دارد، به مداخلهٔ آشکار آمریکا و ارتجاع منطقه (به‌ویژه برزیل و کلمبیا) در امور داخلی ونزوئلا اعتراض، و از حق تعیین سرنوشت مردم ونزوئلا دفاع کرده‌اند. روز دوشنبه ۶ اسفند که نشست گروه لیما در بوگوتا برگزار می‌شد، شماری از کلمبیایی‌ها با پرچم‌های ونزوئلا در محل نشست حاضر شدند و در تظاهراتی چند ساعته، به سیاست‌های مداخله‌گرانهٔ آمریکا و گروه لیما اعتراض کردند. در همین روز، مجمع بین‌المللی خلق متشکل از ۲۰۰ سازمان و جنبش اجتماعی از ۸۰ کشور جهان در کاراکاس پایتخت ونزوئلا گرد آمدند تا ضمن تبادل تجربه‌های مبارزاتی خود، از دولت قانونی ونزوئلا، دولت نیکولاس مادورو، حمایت کنند و مخالفت خود را مداخلهٔ خارجی و به‌ویژه مداخلهٔ آمریکا در امور داخلی ونزوئلا اعلام کنند. همچنین، روز شنبه ۴ اسفند نیز در اقدامی هماهنگ، تظاهرات و گردهمایی‌ها و راه‌پیمایی‌هایی در اعتراض به مداخلهٔ خارجی در امور ونزوئلا و زمینه‌سازی رسانه‌ها برای مداخلهٔ خارجی، در دویست شهر در شماری از کشورهای جهان، از جمله در اسپانیا، استرالیا، انگلستان، کانادا، و آمریکا، و به‌ویژه در خود ونزوئلا، برگزار شد. سخنگوی مسئول امور خارجی اتحادیهٔ اروپا نیز اظهار داشت که  ”موضوع بسیار روشن است: باید از مداخلهٔ خارجی پرهیز کرد… باید راه‌حل سیاسیِ ونزوئلاییِ مسالمت‌آمیز و دموکراتیکی پیدا کرد. “دولت چین نیز بار دیگر از زبان وزیر امور خارجی آن کشور تأکید کرد که با مداخلهٔ خارجی در امور داخلی ونزوئلا یا استفاده از به‌اصطلاح ”کمک‌های بشردوستانه “برای هدف‌های سیاسی مخالف است. همچنین، در تحوّلی دیگر، در نشست روز ۹ اسفند شورای امنیت سازمان ملل متحد، قطعنامهٔ پیشنهادی آمریکا (که اِلیوت آبرامز نمایندگی‌اش می‌کرد) در مورد برگزاری مجدد انتخابات ریاست‌جمهوری در ونزوئلا و تحویل کمک‌های انسان‌دوستانه آمریکا به نیازمندان ونزوئلایی با وتوی چین و روسیه روبرو شد و شکست خورد. در همین نشست، قطعنامهٔ روسیه در مورد نگرانی از مداخلهٔ نظامی در امور داخلی ونزوئلا نیز رأی کافی نیاورد. آنچه روشن است این است که باید با تمام توان با مداخلهٔ خارجی در ونزوئلا (و هر کشور دیگری، از جمله ایران) مخالفت و از حق حاکمیت ملّی ملّت‌ها حمایت کرد. فقط مردم خود کشورها حق دارند که در مورد سرنوشت خود و نظام سیاسی – اقتصادی خود تصمیم بگیرند، حقی که در مادّه‌های اوّل و دوّم منشور سازمان ملل متحد نیز به‌صراحت بر آنها تأکید شده است. حزب کمونیست ونزوئلا همراه با شماری از جنبش‌های اجتماعی و حزب‌های سیاسی آن کشور، و نیز دولت کوبا، بیانیه‌هایی در ارتباط با رخدادهای جاری در ونزوئلا منتشر کردند که ترجمهٔ بخش‌هایی از آنها را در ادامه می‌خوانید.

علیه تجاوز امپریالیستی و در دفاع از میهن

جبههٔ مردمی ضدفاشیست و ضدامپریالیست ونزوئلا [متشکل از حزب کمونیست، حزب میهن برای همگان، حزب انقلابی کارگر، و جنبش گایونِز] تهاجم امپریالیسم آمریکا به میهن ما با مشارکت اتحادیهٔ اروپا و گروه لیما را محکوم می‌کند. شیوهٔ عمل آنها نمایشگر اقدامی تحریک‌آمیز و مداخله‌گرانه است که صلح و حق حاکمیت جمهوری بولیواری ونزوئلا و سراسر آمریکای لاتین و کاراییب را نقض می‌کند.

هدف‌های سرمایهٔ جهانی و دستیارانِ آن در نیروهای راست داخلی، در تجاوز به کرامت ملّی و ضربه زدن به زندگی مردم ونزوئلا بر کسی پوشیده نیست. بورژوازی آمریکا، انحصارهای سرمایه‌داری بزرگ داخلی، و حزب‌های سیاسی نمایندهٔ آنها بیشتر از نیم قرن است که علیه دهقانان، کارگران، و دیگر قشرهای جامعه در ونزوئلا و آمریکای لاتین عمل کرده‌اند. تهاجم امپریالیستی به ونزوئلا در دهه‌های اخیر شدت قابل‌توجهی یافته است، و دیگر نه‌فقط شامل توطئهٔ سیاسی، ترور افراد، و ایجاد تفرقهٔ در میان ملّت به منظور اشغال مناطق جغرافیایی توسط شرکت‌های معدنی و نفتی است، بلکه اقدام‌هایی مانند خرابکاری اقتصادی، بالا بردن سرسام‌آور قیمت مواد خوراکی اساسی [توسط محتکران و دلال‌های کلان]، تحریم امکانات حمل‌ونقل، ایجاد آشوب و اغتشاش، و دیگر راه‌های سوءاستفاده را نیز در بر می‌گیرد که هر روز توسط نیروهای راستِ هوادار امپریالیسم اجرا می‌شود. همچنین، ما خوب می‌دانیم که نیروهای راست‌گرا برای پیشبُرد نقشه‌های خود، از مدارا و نیز از اشتباه‌های دیگر دولت سوءاستفاده می‌کند.

در ماه‌های اخیر، تحریک‌های اقتصادی – نظامی آنها وارد مرحلهٔ تازه‌ای شده است تا ضربهٔ نهایی را به روند انقلاب بولیواری و پیشاهنگ آن وارد کنند. امپریالیست‌ها و پادوهای آنها، که در بحران‌های ساختاری درازمدّت و عظیمی دست و پا می‌زنند، برای ضربه زدن به پایه‌های مبارزهٔ مردم ونزوئلا و به طرح‌های اجتماعی کشور، و برای پیدا کردن راهی به منظور کنار زدن دولت بولیواری، زمان را مناسب دیده‌اند.

کودتای مداخله‌گرانهٔ طراحی شده توسط دولت امپریالیستی ایالات متحد آمریکا و اتحادیهٔ اروپا، با همکاریِ شرم‌آور شماری از دولت‌های آمریکای لاتین، اکنون هدف خود را بر کارزار تبلیغاتیِ نظامی- سیاسی متمرکز کرده‌ است که در پوشش به‌اصطلاح ”کمک‌های بشردوستانه “صورت می‌گیرد و منظور از آن، فراهم آوردن زمینه برای توجیه تجاوز نظامی به کشور ماست.

ما نقشه‌های امپریالیستی برای غارت ذخایر و منابع طبیعی‌مان و خصوصی‌سازی آنها را که آشکارا توسط آمریکا و اتحادیهٔ اروپا و گروه لیما و مجمع ملّی [پارلمان] به هدایت گروه گوآیدو اعلام شده است، محکوم می‌کنیم. ما خواهان برخورد قاطع دولت با خرابکاران، مداخله‌گران، و تروریست‌ها، و مجازات دلال‌هایی هستیم که قیمت‌ها را در بازار بالا می‌برند. ما خواهان اجرای ماده‌های ۱۱۳ و ۱۱۴ قانون اساسی در مورد برخورد با این دلال‌ها و نیز در مورد نظام مالی کشور هستیم. ما خواهان کنترل روند تولید، بازاریابی، و توزیع توسط کارگران، دهقانان، و زحمتکشان جامعه، و بهبود و ارتقای طرح‌های صنعتی ملّی هستیم. ما همچین خواستار اجرای اصلاحات ارضی واقعی هستیم که وابستگی، استثمار، و گروگان‌گیری ضدمیهنی دشمنان تاریخی مردم ونزوئلا را از میان بردارد.

با هم بر ضد تجاوز امپریالیستی!

به سوی اتحاد و بسیج همگانی!

*****

بیانیهٔ دولت کوبا:

باید به ماجراجویی نظامی امپریالیستی علیه ونزوئلا پایان داد

دولت انقلابی جمهوری کوبا افزایش فشارها و اقدام‌های دولت آمریکا به منظور زمینه‌چینی برای ماجراجویی نظامی زیر پوشش ”مداخلهٔ بشردوستانه “در جمهوری بولیواری ونزوئلا را محکوم می‌کند و جامعهٔ بین‌المللی را به حرکتی عمومی برای جلوگیری از این ماجراجویی فرامی‌خواند.

در فاصلهٔ روزهای ۶ تا ۱۰ فوریه [۱۷ تا ۲۱ بهمن] چندین هواپیمای باربری نظامی به فرودگاه رافائل میراندا در پورتوریکو، و نیز به پایگاه هوایی سَن ایزیدرو در جمهوری دومینیکن و دیگر جزیره‌های کاراییب که موقعیتی استراتژیک دارند رفت‌وآمد کردند، که به احتمال قوی بدون اطلاع دولت‌های آن کشورها بوده است. این پروازها از مبدأ تأسیسات نظامی آمریکا صورت گرفت که محل استقرار یگان‌های عملیاتی نیروهای ویژه و نیروهای دریایی آمریکا هستند. در گذشته، از این یگان‌ها برای انجام عملیات مخفیانه، از جمله علیه رهبران کشورهای دیگر، استفاده شده است.

برخی از رسانه‌های و محافل سیاسی، حتّی در خود آمریکا، فاش کرده‌اند که شخصیت‌های افراطی آن دولت که سابقه‌ای طولانی در به راه انداختن جنگ دارند، از راه عَلَم کردن رئیس‌جمهور خودخواندهٔ غیرقانونی، طرح کودتا در ونزوئلا را طراحی، سازمان‌دهی، و تأمین مالی کردند. اینها همان کسانی‌اند که فشار زیادی بر دولت‌های دیگر آوردند تا خودسرانه خواستار برگزاری انتخابات دوبارهٔ ریاست‌جمهوری در ونزوئلا شوند، و شخص غاصبی را به رسمیت بشناسند که در انتخابات پارلمانی فقط حدود ۹۷ هزار رأی داشت، در حالی که در انتخابات ریاست‌جمهوری ماه مه گذشته، بیشتر از ۶ میلیون ونزوئلایی به مادورو رأی دادند.

پس از مقاومت مردم در برابر کودتا و اعلام وفاداری نیروهای مسلّح بولیواری به رئیس‌جمهور مادورو، دولت آمریکا کارزار رسانه‌یی و سیاسی و تحریم‌های اقتصادی کمرشکن یک‌جانبه علیه ونزوئلا را شدّت بخشید. میلیاردها دلار از پول‌های ونزوئلا را در بانک‌ها بلوکه کردند که آسیبی جدّی به زندگی مردم زده است. و حالا به فشار و ارعاب و زور، و به‌اصطلاح کمک بشردوستانه متوسّل شده‌اند که کمتر از یک‌هزارم صدمه‌‌ای است که محاصرهٔ اقتصادی تحمیلی واشنگتن به ونزوئلا زده است. رئیس‌جمهور خودخوانده به بهانهٔ تحویل این به‌اصطلاح کمک بشردوستانه بی‌شرمانه خواستار مداخلهٔ نظامی آمریکا شده است. مقام‌های عالی‌رتبهٔ آمریکا هم آشکارا و گستاخانه هر روز به نحوی یادآوری می‌کنند که همهٔ گزینه‌ها روی میز است، از جمله اقدام نظامی. روشن است که دولت آمریکا در صدد است که با استفاده از ”تعهد به محافظت “از غیرنظامیان، برای باز کردن ”کانال بشردوستانه “تحت ”نظارت بین‌المللی “راهی باز کند. آمریکا در فرایند راه‌اندازی جنگ علیه یوگسلاوی، عراق، و لیبی نیز از شیوه‌ها و زمینه‌سازی‌های مشابهی استفاده کرد. هدفِ آمریکا، برداشتن بزرگ‌ترین مانع – یعنی دولت انقلابی بولیواری – از سر راه سلطهٔ امپریالیستی بر قارهٔ آمریکا و محروم کردن مردم ونزوئلا از بزرگ‌ترین ذخایر نفتی قطعی جهان و دیگر ذخایر طبیعی استراتژیک آن کشور است.

تاریخ دردناک مداخله‌های نظامی مکرر آمریکا در مکزیک، نیکاراگوئه، جمهوری دومینیکن، هاییتی، کوبا، هندوراس، و گرانادا و پاناما را نمی‌شود فراموش کرد. با آنچه امروزه در ونزوئلا می‌گذرد، حق حاکمیت ملّی و کرامت آمریکای لاتین و کاراییب در خطر است. احترام به قوانین بین‌المللی و منشور سازمان ملل متحد در خطر است. امروز موقعی است که ثابت شود آیا حقانیت یک دولت از اراده و خواست صریح و مستقل مردم سرچشمه می‌گیرد یا از به رسمیت شناختن توسط قدرت‌های خارجی!

دولت انقلابی کوبا بسیج بین‌المللی برای دفاع از صلح در ونزوئلا و منطقه را فرامی‌خواند. ما از سازوکار مونته‌ویدئو در مورد عدم مداخله در امور داخلی کشورها، برابری قانونی دولت‌ها، و یافتن راه‌حل‌های مسالمت‌آمیز برای اختلاف‌ها و مناقشه‌ها پشتیبانی می‌کنیم. نپذیرفتن قاطعانهٔ گفت‌وگو برای حل مناقشه از سوی دولت آمریکا ما را به‌شدّت نگران کرده است.

دولت انقلابی کوبا همبستگی قاطعانه و بی‌خدشهٔ خود را با نیکولاس مادورو رئیس‌جمهور قانونی، با ونزوئلای بولیواری و انقلاب چاویستی، و با وحدت مدنی و نظامی مردم آن کشور اعلام می‌کند و همهٔ ملّت‌ها و دولت‌های جهان را فرامی‌خواند که از صلح دفاع کنند و فارغ از اختلاف‌های سیاسی و ایدئولوژیکی، با مداخلهٔ نظامی و امپریالیستی در آمریکای لاتین و کاراییب که به استقلال، حاکمیت ملّی، و منافع همهٔ ملّت‌ها زیان خواهد رساند، مخالفت کنند.

نامۀ مردم