مایکل فوکس روزنامه نگار گاردین نوشت: مقصود جی۷ گردهم آوردن برخی از شکوفاترین دموکراسی‌های جهان برای هماهنگی مهمترین مسائل روز است. چه برای تغییرات آب‌وهوایی یا واکنش به مداخله روسیه در کریمه یا تحقق برابری جنسیتی، هدف کشورهای جی ۷ رهبری و سیاستگذاری به گونه‌ای است که صلح و موفقیت جهانی به سبکی که ارزش‌های دموکراتیک را تقویت کند، تحکیم شود.

در حال حاضر، جی ۷ برای کار در مسیر تحقق این اهداف مجهز نیست. بزرگترین مانع دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکاست که سیاست‌هایش در تناقض با اهداف جی ۷ قرار دارد. او مایل است آمریکا تنها کار کند تا سیستم تجاری کنونی جهان را ویران کند، کمک‌های خارجی که به مقابله با چالش‌های فراملی کمک می‌کند قطع کند، حقوق بشر را نادیده بگیرد و همچنین باور ندارد که تغییرات آب‌وهوایی واقعی باشد. زمانی که ترامپ شرکت‌کننده باشد، احتمالا رخ دادن واقعه‌ای دیپلماتیک بالاست؛ درست مانند نشست جی ۷ سال ۲۰۱۸ که او بدخلق شد و به میزبان کانادایی توهین کرد. جی ۷ به محلی برای پرستاری از ترامپ کوچولو تبدیل شده است.

اما اکنون ترامپ تنها مشکل نیست. بریتانیا هم رهبری غیر مسوول دارد که صرفا به اجرای بریگزیت بدون توجه به تبعات آن که می‌تواند نقش بریتانیا در جهان و توانایی همکاری آن با شرکایش در جی ۷ را تضعیف کند، می‌اندیشد. دولت ایتالیا گرفتار بحران است و احزاب راست افراطی ایتالیا را به موقعیت خطرناکی رسانده‌اند و اقتصاد آن در آستانه فروپاشی است. ژاپن در بحبوحه جنگ تجاری و تنش‌های خطرناک با کره‌جنوبی است.

نشست امسال نباید به اندازه سال گذشته فاجعه‌بار می‌بود و باید به این مساله فکر کرد که آیا نشست مذکور به پیشبرد منافع مشترک رسید یا خیر. اکنون چنین چیزی مشاهده نمی‌شود. امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه مایل بود در جی ۷ روی موضوعاتی نظیر تغییر آب و هوایی تمرکز کند اما ترامپ از این موضوع خشمگین شد چون آن را “بیهوده” یا شاید ساخته دست چینی‌ها برای تحریف توجه این نشست از مسائل مهمی چون تکمیل متروی جدید نیویورک می‌داند! حقیقت این است که ترامپ در وسط نشست گروه هفت توییتی درباره سیستم متروی نیویورک ارسال کرد. ترامپ در جلسه تغییر آب و هوایی هم حاضر نشد. حتی بنیادی‌ترین مقاصد این نشست که عکاسی رهبران و توافق روی بیانیه‌ای مشترک به نشانه وحدت رویه میان دموکراسی‌هاست، با مشارکت ترامپ ممکن نیست. ماکرون با زیرکی تصمیم گرفت تا تلاشی درباره صدور اعلامیه مشترک از سوی رهبران صورت نگیرد و در عوض گزارشی یک صفحه‌ای درباره مسائل مورد بحث اطلاع‌رسانی شد و این اولین بار در چهل سال گذشته بود که نشست‌های گروه هفت بیانیه مشترک نداشت. این نگرانی به وجود آمده بود که ترامپ همچون سال گذشته حمایتش را از چنین اعلامیه‌ای پس از نهایی شدن پس بگیرد.

چنانچه این دلایل برای تعلیق نشست گروه هفت به حد کافی مناسب به نظر نمی‌رسد، با طرح آمریکا برای میزبانی نشست در سال ۲۰۲۰ فرصت‌های بیشماری برای ایجاد فاجعه به دست خواهد آمد. ترامپ در نشست امسال هم روشن ساخت ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه باید دوباره به نشست دعوت شود؛ کشوری که بعد از الحاق شبه جزیره کریمه در سال ۲۰۱۴ از این گروه اخراج شد و هنوز کنترل این منطقه را در دست دارد. ترامپ به عنوان میزبان سال آتی ممکن است پوتین را علی‌رغم میل دیگران دعوت کند. او قصد دارد جی ۷ را در یکی از تفرجگاه‌هایش میزبانی کند که فرصت دیگری برای خودنمایی با پول مالیات‌دهندگان و نقض مفاد قانون اساسی است. همچنین تصور اینکه ترامپ چه دستورکاری را مد نظر می‌گذارد، با توجه به اینکه خودش باید نشست‌ها را مدیریت کند، وحشتناک است. لغو نشست آتی پیشنهاد مضحکی نیست بلکه راهی برای مدیریت واقعیت‌های کنونی و حفظ اعتبار آمریکایی در جهان است.

اصلاحات نیوز