روزنامه آمریکایی واشنگتن پست در تحلیلی با افشاگری اقدامات سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سی آی ای) در عملیات محرمانه خود علیه نظام سوریه، نوشت که سی آی ای بزرگترین شکست خود را در سوریه تجربه کرد.
این روزنامه به تازگی در مطلبی ضمن اشاره به عملیات محرمانه سی آی ای در سوریه نوشت: سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا، حمایت خود را از مخالفان میانه روی سوریه متوقف و تاکید کرد که این مخالفان سال ۲۰۱۵ تهدید کرده بودند که نظام اسد را سرنگون می کنند، اما این طرح عملا با مداخله نظامی مستقیم روسیه در همان سال ناکام ماند.
دیوید ایگناتیوس نویسنده واشنگتن پست پیشتر در این روزنامه نوشت: واشنگتن و همپیمانانش نتوانستند یک راه حل سیاسی دمکراتیک، میانه و دائمی به عنوان جایگزینی برای دولت سوریه، پیشنهاد دهند. همچنین چارلز لیستر کارشناس امور سوریه که به طور علنی از توقف جنگ محرمانه سی آی ای در سوریه، ابراز تاسف کرد، نوشت: سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا ۴۵ هزار نیرو را در چارچوب عملیاتی علیه نظام سوریه در ژانویه (دی/بهمن) سال ۲۰۱۶ به کار گرفته بود.
پروفسور جاشوا لاندیس، استاد علوم سیاسی دانشگاه اوکلاهما آمریکا نیز در این باره می گوید: مخالفان میانه روی سوری که تحت حمایت سی آی ای و همپیمانانش بودند، تا ژانویه ۲۰۱۴ در کنار شبه نظامیان تروریست می جنگیدند که شش ماه بعد از این تاریخ و با اعلام خلافت ابوبکر البغدادی، گروه داعش نامیده شدند.
فابریس بالانش کارشناس امور سوریه هم ضمن تاکید بر این امر، اعلام کرد: مخالفان میانه رو از زمستان ۲۰۱۳-۲۰۱۴ نبرد با داعش را که قبل از این تاریخ همپیمان شان بودند، شروع کردند.
از زمان جدا شدن مخالفان میانه رو از داعش، اکثر این شورشیان مورد حمایت سی آی ای و همپیمانانش با شاخه گروه القاعده در سوریه یعنی جبهه النصره بیعت کردند.
روزنامه نیویورک تایمز نیز در اکتبر (مهر/آبان) گذشته در مطلبی نوشت: لیستر و سایر کارشناسان به صراحت اعلام کردند که اکثر قریب به اتفاق گروه های مخالف مورد حمایت آمریکا در حلب، در حمایت از تروریست های القاعده با نیروهای نظام سوریه در داخل شهر می جنگیدند و آنها را به طور گسترده بمباران می کردند.
در ادامه این تحلیل آمده است: چند عامل مبهم در عملیات سی آی ای وجود دارد. آمریکا می گوید، از سپتامبر (شهریور/مهر) ۲۰۰۱ با تروریسم می جنگند، اما به نظر می رسد که حمایت نزدیک به پنج سال از گروه هایی که در کنار القاعده می جنگند، مشکلی برای تصمیم گیران آمریکایی و همپیمانان غربی در این باره آن ایجاد نکرده است. این مسئله بسیار گیج کننده است.
پروفسور جاشوا لاندیس، استاد علوم سیاسی آمریکا در این باره تاکید کرد: آمریکا از اواسط سال ۲۰۱۲ می دانست که سلاح هایی که از سوی سازمان سی آی ای از طریق ترکیه و اردن به سوریه ارسال می شد، به طور کامل به دست گروه های جهادی می رسد. نیویورک تایمز در اکتبر (مهر/آبان) ۲۰۱۲ این موضوع را فاش کرد.
واشنگتن پست نوشت: با توجه به آنچه بیان شد، شبکه ای که بیش از همه از هزاران تُن سلاح های ارسالی آمریکا بهره برد، جبهه النصره بود. این امر به همین منوال در استان ادلب ادامه یافت. این گروه پس از سیطره بر شهر اصلی استان ادلب، نام خود را از جبهه النصره به «هیات تحریر الشام» تغییر داد.
گرت پورتر روزنامه نگار و تحلیل گر آمریکایی به این اقدامات خطرناک واشنگتن در حمایت از تروریست ها در مقاله ای تحت عنوان «چگونه ایالت متحده آمریکا تروریست های سوریه را مسلح کرد؟» اشاره کرد و نوشت: سرازیر شدن گسترده سلاح با مدیریت سی آی ای و ورود ۲۰ هزار نیروی خارجی به ویژه از طریق ترکیه به سوریه، تا حدی زیادی طبیعت و ماهیت این جنگ را نشان داد. پورتر در این مقاله بر وجود شبکه گسترده ای که سی آی ای و همپیمانانش برای انتقال سلاح از بالکان و لیبی به سوریه ایجاد کرده بودند، تاکید کرد. نیز تصریح کرد که سعودی ۱۵ هزار موشک تاو آمریکایی را برای جنگ سوریه روانه این کشور کرد.
موشک های ضد تانک به شکل گسترده از سال ۲۰۱۴ وارد جنگ سوریه شد و به نظر می رسد خسارت هایی که نیروهای نظام سوریه در پی استفاده این سلاح ها متحمل شدند، عامل اصلی مداخله روسیه در پاییز سال ۲۰۱۵ در جنگ سوریه بود.
پورتر در ادامه مقاله خود نوشت: سلاح هایی که به وسیله سی آی ای و همپیمانانش به طور گسترده وارد جنگ سوریه شد، گروه تروریستی القاعده و همپیمانان نزدیکش را به قوی ترین گروه های مخالف بشار اسد تبدیل کرد. باید یادآوری کرد که جبهه النصره و داعش قبل از بهار سال ۲۰۱۳ و جدایی از هم در یک صف بودند.
در ادامه این تحلیل آمده است: واقعیت آن است که تروریست های داعشی عراق که اکثرا عراقی هستند از تابستان سال ۲۰۱۱ شکل گرفتند. شبه نظامیانی که در ژانویه (دی/بهمن) سال ۲۰۱۲ جبهه النصره نام گرفتند. مجله فارن پالسی درباره اختلافاتی که در آوریل(فروردین/اردیبهشت) میان تروریست ها به وجود آمد، نوشت: اغلب رهبران و نیروهای النصره در سوریه از محمد الجولانی رهبر خود تبعیت نکردند و ترجیح دادند با ابوبکر البغدادی بیعت کنند. از نزدیک ۲۰ هزار نفر، ۱۵ هزار با البغدادی بیعت کردند.
پالسی در ادامه نوشت: داعش پس از جدایی از جبهه النصره همه مراکز فرماندهی و انبار سلاح و تجهیزات الجبهه را در شمال سوریه اشغال کرد. به دیگر سخن، سرازیر شدن گسترده سلاح و تجهیزات جنگی با نظارت سی آی ای به سوریه، باعث قدرت گرفتن داعش از ژانویه (دی/بهمن) ۲۰۱۲ شد.
واقعیت آن است که دولت اسد با حمایت مردمی و همچنین مداخله قوی روسیه توانست با تروریست ها مقابله کند. استراتژیست های باراک اوباما رئیس جمهوری پیشین آمریکا این دو مورد را در جنگ علیه نظام سوریه پیش بینی نکرده بودند. قدرت های غربی که باید از پاییز سال ۲۰۰۱ با تروریسم جنگ می کردند، با شیطنت به کمک همپیمانان منطقه ای خود در حمایت از گروه های تروریستی و سرپوش گذاشتن اقداماتشان روی آوردند.
قدرت گرفتن گروه تروریستی داعش در سال ۲۰۱۴ و فاجعه انسانی که به وجود آورد، تا حد زیادی نتیجه سیاست های ناآگاهانه وکوتاه مدتی بود که سعودی ها حامی اول آن بودند.
روزنامه واشنگتن پست در پایان با توجه به پیامدهای فاجعه آمیز جنگ محرمانه که سی آی ای علیه نظام سوریه در ۲۰۱۴ به راه انداخت، این عملیات را یکی از بزرگترین شکست های محرمانه سی آی ای توصیف کرد و نوشت: بعید نیست که مورخان روزی این عملیات را بزرگترین شکست سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا بدانند.
ایرنا