چین با افزایش سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر، از تولید تا صادرات فناوری سبز، به قدرتی جهانی در این عرصه تبدیل شده است؛ روندی که می‌تواند نفوذ بلندمدت ایالات متحده را در کشورهای در حال توسعه تهدید کند، مگر آنکه واشنگتن راهبرد صنعتی خود را مورد بازنگری قرار دهد.
به گزارش عصر دوشنبه ایرنا از تارنمای تحلیلی نشنال اینترست، چین اکنون بازیگر اصلی در بازار جهانی انرژی‌های تجدیدپذیر در جهان است. این کشور نه‌تنها در نصب نیروگاه‌های خورشیدی و بادی پیشتاز است، بلکه بر فناوری‌های مرتبط، زنجیره تأمین و صادرات محصولات نهایی تسلط یافته است.
پکن از طریق ابتکار «کمربند و جاده»، پروژه‌های انرژی سبز را در کشورهای مختلف، به‌ویژه در جهان جنوب، تأمین مالی می‌کند؛ حوزه‌ای که ایالات متحده تاکنون در آن رقابتی جدی نداشته است.
تا پیش از سال ۲۰۲۱ (۱۴۰۰ شمسی)، بخش عمده پروژه‌های انرژی خارجی چین مبتنی بر سوخت‌های فسیلی بود. اما پس از اعلام شی جین‌پینگ رئیس‌جمهور این کشور مبنی بر توقف تأمین مالی پروژه‌های زغال‌سنگ، چین سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر را افزایش داد؛ به‌طوری‌که در سال‌های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ (۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ شمسی)، ۶۸ درصد پروژه‌های انرژی خارجی چین به انرژی‌های پاک اختصاص یافت.
آفریقا نمونه‌ای از نفوذ چین در این حوزه است؛ قاره‌ای که باوجود برخورداری از ۶۰ درصد منابع خورشیدی جهان، به زیرساخت‌های انرژی نیازمند است. در نبود جایگزینی جدی از سوی غرب، شرکت‌های چینی زیرساخت‌های مورد نیاز را تأمین می‌کنند.
در عین حال، چین در فناوری‌های مکمل نظیر باتری‌های لیتیومی، خودروهای برقی، شبکه‌های هوشمند و زیرساخت‌های دیجیتال نیز برتری دارد. این کشور از طریق همکاری با کشورهای شریک در حال توسعه، هوش مصنوعی را نیز وارد این عرصه کرده است.
این رسانه انگلیسی زبان نوشته است: این تسلط جهانی، ریشه در مزیت‌های صنعتی داخلی چین دارد؛ کشوری که با اتوماسیون تولید، مزیت رقابتی خود را حفظ کرده و مانع انتقال تولید به کشورهای دیگر شده است. این جایگاه، پکن را قادر می‌سازد تا در دهه‌های آینده، تأمین‌کننده اصلی انرژی جهان باشد.
در مقابل، آمریکا با کاهش کمک‌های خارجی و بی‌توجهی به تحولات فناورانه، در حال از دست دادن زمین بازی است. سلطه چین بر معادن عناصر کمیاب و پیشرفت در انرژی هسته‌ای غیرنظامی و رباتیک نیز این شکاف را عمیق‌تر کرده است.
این شرایط باید هشداری جدی برای واشنگتن باشد: اگر آمریکا نتواند درک درستی از تحولات آینده و نیازهای کشورهای در حال توسعه داشته باشد، سلطه جهانی خود را به تدریج واگذار خواهد کرد.
