براساس گزارش‌ها، دولت چین یک بمب هیدروژنی قدرتمند اما غیرهسته‌ای را آزمایش کرده است.
به گزارش روزنامه «ساوث چاینا مورنینگ پست»، پژوهشگران چینی با موفقیت یک بمب انفجاری مبتنی بر هیدروژن را در یک آزمایش میدانی کنترل‌شده منفجر کردند؛ بمبی که بدون استفاده از هیچ ماده هسته‌ای، واکنش‌های زنجیره‌ای شیمیایی مخربی ایجاد کرد.
بر اساس مطالعه‌ای که ماه میلادی گذشته منتشر شد، این بمب ۲ کیلوگرمی آتشی با دمای بیش از ۱۰۰۰ درجه سانتیگراد به مدت بیش از ۲ ثانیه ایجاد کرد که این مدت ۱۵ برابر طولانی‌تر از انفجار مشابهی با ماده منفجره «تی.ان.تی» است و هیچ ماده هسته‌ای در آن به کار نرفته بود.
این بمب توسط یک مؤسسه تحقیقاتی وابسته به شرکت صنایع کشتی‌سازی دولتی چین توسعه یافته و از یک ماده ذخیره‌سازی هیدروژن به حالت جامد استفاده می‌کند که بر منیزیم مبتنی است. این پودر نقره‌ای‌رنگ که «هیدرید منیزیم» نام دارد، ظرفیت ذخیره هیدروژن بسیار بیشتری نسبت به مخازن تحت فشار دارد. در اصل این ماده برای انتقال گاز هیدروژن به مناطق بدون دسترسی به شبکه برق و تأمین برق پاک و گرمایش تولید شده بود.
به گفته پژوهشگران در مقاله‌ای که در نشریه چینی «پروژه‌ها، راکت‌ها، موشک‌ها و هدایت» منتشر شده، زمانی که این ماده با مواد منفجره معمولی فعال می‌شود، دچار تجزیه گرمایی سریع شده و گاز هیدروژن آزاد می‌کند که به یک آتش‌سوزی پایدار تبدیل می‌شود.
رهبر این تیم تحقیقاتی اعلام کرد: «انفجار گاز هیدروژن با حداقل انرژی جرقه شروع می‌شود، دامنه وسیعی از انفجار را پوشش می‌دهد و شعله‌هایی را ایجاد می‌کند که به سرعت گسترش یافته و در منطقه وسیعی پخش می‌شوند. این ترکیب اجازه می‌دهد شدت انفجار به طور دقیقی کنترل شود و تخریب یکنواخت اهداف در مناطق وسیع به راحتی محقق شود.»
این مقاله محل تهیه مقدار زیاد هیدرید منیزیم مورد استفاده در آزمایش را فاش نکرده است و همچنان مشخص نیست که ارتش آزادی‌بخش خلق چین تحت چه شرایطی ممکن است این سلاح را به کار گیرد. تا همین اواخر، تولید هیدرید منیزیم تنها در آزمایشگاه‌ها و با سرعت چند گرم در روز امکان‌پذیر بود؛ چرا که پیوند دادن هیدروژن با منیزیم نیاز به دما و فشار بالا داشت و در صورت تماس تصادفی با هوا در حین تولید، خطر وقوع یک انفجار مرگبار وجود داشت.
با این حال، در اوایل سال جاری میلادی، چین کارخانه‌ای برای تولید هیدرید منیزیم در استان شمال غربی شانشی راه‌اندازی کرد که ظرفیت تولید ۱۵۰ تن از این ماده در سال را دارد. این کارخانه توسط مؤسسه فیزیک شیمی دالیان توسعه یافته و طبق اعلام آکادمی علوم چین، با استفاده از روش «سنتز در یک مرحله» هزینه تولید را به طور قابل‌توجهی کاهش داده است.
