اندیشکده «ویلسون سنتر» (Wilson Center) در تحلیلی ضمن اعتراف به موفقیت یمنی‌ها در فلج کردن ترافیک تجاری جهانی در دریای سرخ نوشت: کمپین دریایی آمریکا در منطقه از حمایت هیچ یک از شرکای عرب این کشور برخوردار نبوده و تنها تعداد محدودی کشور اروپایی به آن پیوستند.

به گزارش روز سه شنبه ایرنا از این اندیشکده آمریکایی، تشدید عملیات‌های نظامی نیروهای ارتش یمن در دریای سرخ مسیرهای دریایی جهانی را تهدید می کند. این در حالی است که با وجود تلاش‌های آمریکا، این حملات همچنان ادامه دارد.

مقاله تحلیلی اندیشکده ویلسون سنتر افزود: این تحول پیش بینی نشده چالش‌های امنیتی قابل توجهی را برای ایالات متحده و متحدانش در منطقه ایجاد کرده است. جنگ اسرائیل و حماس موجب شد تا “یمنی‌ها” بر خلاف همه انتظارات موفق شوند تا حد زیادی ترافیک تجاری جهانی در دریای سرخ را فلج کنند. از طرفی تلاش‌ کشتی‌های جنگی ایالات متحده، انگلیس و اتحادیه اروپا برای متوقف کردن این روند تاکنون شکست خورده و چشم‌انداز چندان مطلوبی برای موفقیت در این زمینه وجود ندارد.

در این تحلیل به تولد یک «قوی سیاه» در یمن پس از حملات اسرائیل به غزه اشاره شده و آمده است: قوی سیاه اصطلاحی است که تحلیلگران امنیتی برای توصیف یک رویدادی غیرقابل پیش‌بینی که منجر به عواقب بزرگ پیش‌بینی نشده می‌شود، ‌استفاده می‌کنند. ظهور توان موشکی و پهپادی نیروهای یمنی به عنوان یک عامل تعیین کننده اصلی در امنیت خاورمیانه دقیقاً چنین رویدادی است.

این گزارش با اشاره به تشدید عملیات‌های نظامی نیروهای ارتش یمن و فرماندهی مرکزی ایالات متحده (CENTCOM) در ماه‌های اخیر، پیروزی یمنی‌ها در حمله به کشتی‌های تجاری اسرائیلی، به مقصد سرزمین‌های اشغالی و یا از بندرهای اسرائیلی را “نشان دهنده توانایی مستمر آنها در حمله به اهداف خود حتی پس از شش ماه از آغاز کمپین دریایی غرب تحت رهبری ایالات متحده” توصیف کرد.

این مقاله افزود: تعداد کمی از تحلیلگران آمریکایی یا خاورمیانه‌ای پیش بینی می کردند که این دسته از یمنی ها بتوانند تبدیل به یک عامل تعیین کننده در امنیت دریای سرخ شوند.

دریای سرخ یکی از استراتژیک‌ترین آبراه‌های جهان است که تنگه باب المندب در ورودی جنوبی و کانال سوئز در شمال آن قرار دارد و کشتی‌ها از طریق آن به دریای مدیترانه می رسند. به گفته آژانس اطلاعات انرژی ایالات متحده، ۱۲ درصد از کل نفت قابل حمل از طریق دریا از طریق این سه آبراه عبور می کند. طبق محاسبات صندوق بین المللی پول (IMF) این میزان نفت، ۱۵ درصد از کل تجارت دریایی جهانی را تشکیل می‌دهند. صندوق بین‌المللی پول گزارش داد که ترافیک کشتی‌ها از طریق کانال سوئز در دو ماه اول سال ۲۰۲۴ (دی و بهمن ۱۴۰۲) تا ۵۰ درصد کاهش یافته است. گزارش دیگر حاکی از کاهش ۶۶ درصدی بین اواسط دسامبر (آذر ۱۴۰۲) تا آوریل (فروردین ۱۴۰۳) است.

در بخش دیگری از این گزارش آمده است: مصر، کشوری است که بیشترین آسیب را از این موضوع دیده است. این کشور در آخرین سال مالی خود (۲۳-۲۰۲۲) ۹ میلیارد و ۴۰۰ میلیون دلار از عوارض کانال درآمد داشته و آن را به یکی از سه منبع مهم درآمد خارجی خود تبدیل کرده است. کشور دیگری که به طور جدی تحت تأثیر این عملیات‌های دریایی قرار گرفته، عربستان سعودی است. این کشور صدها میلیارد دلار برای ساخت اقامتگاه های مجلل برای گردشگران در امتداد سواحل دریای سرخ هزینه کرده و در حال ساخت یک شهر جدید به نام «نئوم» در نزدیکی مرز خود با اردن است.

اندیشکده ویلسون سنتر با اشاره به این که شکست استراتژی دولت بایدن برای مقابله با چالش یمنی ها تا حد زیادی نادیده گرفته شده است، نوشت: در واقع، کمپین تحت رهبری ایالات متحده برای حفاظت از کشتیرانی دریای سرخ چندپاره شده و تنها از حمایت محدودی از متحدان اروپایی خود برخوردار بوده است. عملاً هیچ یک از شرکای عرب آمریکا، ‌واشنگتن را در کمپین خود علیه یمنی ها همراهی نکردند. هیچ کشور عربی به غیر از بحرین- که میزبان ناوگان پنجم ایالات متحده است- ارتباط علنی با این کمپین نداشته و هیچ کشتی برای کمک به آن اعزام نکرده است. به نظر می رسد نگرانی مصر و عربستان سعودی- دو کشور مهم حاشیه دریای سرخ که بیشترین بهره را در حفظ امنیت دریای سرخ برای ترافیک تجاری و گردشگری متحمل می شوند- از ترس فاش شدن کمک به اسرائیل در برابر حماس، از دغدغه آن ها برای تامین امنیت دریای سرخ بیشتر بوده است.

این تحلیل در پایان نوشت: در هر حال به نظر می رسد یمنی ها، به عنوان یک قدرت نظامی که باید توسط ایالات متحده، اتحادیه اروپا و دو کشور بزرگ خاورمیانه، عربستان سعودی و مصر، مهم تلقی شود، ‌موقعیت خود را تثبیت کرده اند.