محمد فاضلی، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی در یادداشت پیشرو سوالهایی را مطرح کرد که در پی سیل استانهای گلستان و مازندران به ذهن بسیاری از مردم رسید.
سیل در گلستان و مازندران در آغازین روزهای سال ۱۳۹۸ بدون شک سؤالات بسیاری را برای مردم پدید میآورد. سؤالات زیر فقط آن بخشی است که به ذهن من غیرمتخصص در امور سیل، مدیریت منابع آب و مدیریت بحران میرسد.
آیا هواشناسی وظیفهاش را درست انجام داده بود؟ آیا هشدارهای معتبر، کافی و با پوشش جمعیت هدف مناسب ارائه شده بود؟
– آیا مدیریت سدها و سایر سازههای مؤثر در مدیریت سیلاب به خوبی انجام شده است؟
– آیا همه دستگاههای دولتی و عمومی (مدیریت امور آب، شهرداریها، فرمانداریها، راه و شهرسازی، نظامیان و …) کارشان را به درستی و مطابق پروتکلهای مدیریت بحران انجام دادهاند؟
– آیا سیستمهای هشدار سیلاب به خوبی عمل کردهاند؟
– آیا رعایت قوانین و مقررات مربوط به ساختوساز در محدودههای سیلابخیز به درستی رعایت شده است؟
– آیا جادهها و سایر تأسیسات متناسب با استانداردهای مهندسی و فنی شرایط منطقهای سیلخیز ساخته شده بودند؟
– آیا هلال احمر به همه وظایفش از قبل از وقوع سیلاب تا روزهای مدیریت بحران به درستی عمل کرده است؟
– آیا رسانههای عمومی و در صدر آنها صدا و سیما به درستی با مسأله سیل مواجه شدهاند؟
– آیا آگاهیهای عمومی درباره سیل کافی بوده است؟
– خسارات واردشده به جنگلها، مراتع و پوشش گیاهی در چند دهه گذشته چه نقشی در بروز سیلاب و خسارات داشته است؟
– چه بخشی از خسارات وارده قابل اجتناب بوده و چه بخشی از آنها به دلیل بزرگی سیلاب غیرقابل اجتناب بوده و به عنوان بخشی از ضعف انسان در برابر طبیعت باید آنرا پذیرفت؟
– چه اصلاحاتی باید در قوانین ساختوساز، مدیریت بحران و پروتکلهای کمکرسانی و امداد صورت گیرد تا سطح تابآوری کشور در برابر این حوادث افزایش یابد؟