لیبراسیون: گزارش‌هایی وجود دارد که اوکراین روز سه‌شنبه گذشته برای نخستین بار با موشک‌های دوربُرد ساخت آمریکا به روسیه حمله کرده است. این اقدام پس از آن صورت گرفت که دولت بایدن در روزهای پایانی کارش محدودیت استفادهٔ اوکراین از موشک‌های آتاکمز را روز یکشنبه لغو کرد، در حالی که پیش از این با لغو این محدودیت مخالف بود. نظر شما دربارهٔ این مرحله از تشدید تنش‌ها به‌رهبری آمریکا چیست؟ این موضوع تا چه حد جدّی است؟

سوییم داغدلن: دولت بایدن که روزهای پایانی کارش را می‌گذراند خطر آغاز جنگ جهانی سوم از اوکراین را نادیده می‌گیرد. جو بایدن و کی‌یر استارمر [نخست‌وزیر بریتانیا]، که همچون سگ دست‌آموز پشتیبان رئیس‌جمهور شکست‌خوردهٔ آمریکاست، آماده‌اند که در جنگ نیابتی محکوم به شکست اوکراین همه‌چیز را به خطر بیندازند. این دو جنگ‌طلبانی بی‌ملاحظه‌اند که برای جلوگیری کردن از شکست، به هر قیمتی، امنیت مردم را به خطر انداخته‌اند.

لیبراسیون: بریتانیا اعلام کرده است که در حال بررسی ارسال تسلیحات دوربُرد مشابه [با نمونهٔ آمریکایی] به اوکراین است. آیا دولت ائتلافی و درماندهٔ کنونی آلمان نیز احتمالاً همین کار را خواهد کرد و از موضع کنونی‌اش عقب‌نشینی خواهد کرد و موشک‌های دوربُرد تاروس را در اختیار اوکراین قرار خواهد داد؟

سوییم داغدلن: ائتلاف دولتی در آلمان فروپاشیده است و انتخابات جدید برای ۲۳ فوریه ۲۰۲۵ برنامه‌ریزی شده است. اولاف شولتس، صدراعظم کنونی سوسیال‌دموکرات، فعلاً از ارسال موشک‌های تاروس جلوگیری کرده است، ولی احزاب دموکرات‌مسیحی، سبزها، و لیبرال‌ها فشار زیادی به او می‌آورند که این موشک‌های کروز دوربُرد به اوکراین داده شود. واقعیت این است که در صورت ارسال این موشک‌ها به اوکراین، نظامیان آلمانی نیز در شلیک آنها به‌سوی روسیه مشارکت خواهند داشت. صدراعظم آلمان تمایلی به تأیید صدور مجوز برای این کار ندارد، زیرا این اقدام عملاً به‌منزلهٔ اعلام جنگ آلمان به روسیه خواهد بود. اما ایالات متحد آمریکا و بریتانیا ظاهراً آماده‌اند که این اعلام جنگ را عملی کنند.

لیبراسیون: هنگامی که از اولاف شولتس، صدراعظم آلمان، پرسیده شد که آیا آلمان بی‌درنگ از سیاست آمریکا پیروی خواهد کرد و موشک‌های تاروس را در اختیار اوکراین قرار خواهد داد، او از پاسخ دادن به این سؤال طفره رفت (برخلاف مواضع روشن آمریکا و بریتانیا و سایر متحدان در اتحادیه اروپا). این واکنش پس از گفت‌وگوی مستقیم او با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، در روز جمعه صورت گرفت. آیا شاهد آغاز چرخش یا تغییر موضع آلمان به‌سوی راه‌حل سیاسی-دیپلماتیک برای جنگ اوکراین هستیم؟ اگر چنین است، پیامدهای گسترده‌تر این تغییر موضع چیست؟

سوییم داغدلن: اولاف شولتس در مورد ارسال تانک‌های جنگی سنگین همواره از سیاست‌های آمریکا پیروی کرده است. ولی اکنون، با توجه به عملکرد ضعیف حزب سوسیال‌دموکرات (SPD) و جایگاه خود شولتس در نظرسنجی‌ها، او تلاش دارد صدراعظمی صلح‌طلب شناخته شود. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که ۶۱درصد از جمعیت آلمان با ارسال موشک‌های تاروس [به اوکراین] مخالف‌اند و بیشتر رأی‌دهندگان حزب سوسیال‌دموکرات نیز همین نظر را دارند. ائتلاف زارا واگنکنشت ( (BSWبه‌ویژه مخالف ورود آلمان به جنگ است. ما همچنین با برنامه‌ریزی برای استقرار موشک‌های آمریکایی در آلمان که مراکز فرماندهی روسیه را هدف قرار می‌دهند مخالفیم. ما خواهان برگزاری همه‌پرسی هستیم تا این جنون را متوقف کنیم که رئیس‌جمهور یک کشور- ایالات متحد آمریکا- در مورد استفاده از این موشک‌ها تصمیم بگیرد، ولی مردم آلمان و اروپا با خطرات آن مواجه شوند.

لیبراسیون: اکنون بیش از هزار روز از آغاز جنگ در اوکراین می‌گذرد. نگرش عمومی و افکار عمومی مردم آلمان در مورد این جنگ چیست؟ و به‌طور خلاصه، موضع حزب‌های سیاسی در آلمان چیست؟

سوییم داغدلن: نظرسنجی‌ها حاکی از آن است که اکثریت بزرگی از مردم آلمان و اوکراین خواهان آتش‌بس فوری و مذاکره برای یافتن راه‌حل دیپلماتیک‌اند. در مقابل، اتحاد دو حزب سیاسی اتحادیهٔ دموکرات‌مسیحی (CDU) و اتحادیهٔ سوسیال‌مسیحی بایرن (CSU)، سبزها، حزب آلمان (FDP)، و برخی از بخش‌های حزب سوسیال‌دموکرات (SPD) خواستار ادامهٔ ارسال تسلیحات به اوکراین تا رسیدن به پیروزی‌اند. حزب چپ (Die Linke) نیز می‌خواهد با تشدید جنگ اقتصادی روسیه را به زانو درآورد. برخی از اعضای این حزب نیز خواستار ارسال تانک‌های آلمانی به اوکراین هستند. اگرچه حزب راست‌گرای آلترناتیو برای آلمان (AfD) از دیپلماسی برای حل مسئلهٔ اوکراین حمایت می‌کند، ولی به‌عنوان حزب صلح‌طلب قابل‌اعتماد نیست، زیرا از دولت بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، حمایت بی‌قیدوشرط می‌کند. می‌دانیم که این دولتی است که بخشی از آن راست‌گرا و افراطی است و اخیراً حکم جلب بین‌المللی اعضای آن صادر شده و همچنین خواهان مسلح‌سازی دوباره ارتش آلمان است. فقط حزب زارا واگنکنشت ( (BSWاست که در برابر این ترکیب مسموم سیاسی شامل جنگ اقتصادی خود-ویرانگر و ارسال روزافزون پول و سلاح به اوکراین به امید پیروزی خیالی بر قدرتی هسته‌یی مثل روسیه و مسلح‌سازی دوباره ایستاده است.

لیبراسیون: به نظر شما برای جلوگیری از خون‌ریزی و ویرانی بیشتر، تشدید تنش، و از جمله احتمال رویارویی هسته‌یی، چه چشم‌انداز واقعی برای برقراری صلح وجود دارد؟

سوییم داغدلن: پرتاب بی‌محابای موشک‌های آمریکا و بریتانیا- که قرار است نیروهای ناتو به‌سوی روسیه شلیک کنند- باید متوقف شود. نباید بگذاریم بایدن و استارمر جنگ جهانی سوم را آغاز کنند. ما اکنون با وضعی مواجهیم که بسیار خطرناک‌تر از بحران موشکی کوبا در سال ۱۹۶۲ است. هنگامی که می‌شنوم که ناتو به این امید است که مسکو تهدیدش برای پاسخ‌گویی متقابل به حمله‌های موشکی را عملی نکند، یا اینکه تصور می‌شود ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، دارد بلوف می‌زند، گویی با ذهنیت خوابگردی روبه‌روییم که به‌سمت جنگی بزرگ می‌رود. اگر دفعهٔ بعد موشک‌های روسی به کارخانه‌های تسلیحاتی بریتانیا برخورد کنند، واکنش در برابر آن چه خواهد بود؟ آیا جنگ هسته‌یی را انتخاب خواهند کرد که به معنای پایان اروپاست؟ این دور بودن از واقعیت که از سیاست‌گذاران ناتو و ارتش در اروپا می‌بینیم واقعاً شگفت‌انگیز است. آشکارا می‌توان دید که چگونه وقوع جنگ به‌آرامی در حال نزدیک شدن است، چه هنگامی که وزیر خارجهٔ آلمان آنالنا بربوک در تلاش برای راه‌اندازی جنگ است و اعلام می‌کند که هدف “ویران کردن روسیه” است و چه زمانی که ژنرال‌های بریتانیایی اعلام می‌کنند که ارتش آمادهٔ مقابله با روسیه است. از دیدگاه تاریخی، این وضع یادآور اعتماد به نفس بیش از حد ویلهلم و دست‌کم گرفتن عجیب و غریب مخالفان است که راه را برای جنگ جهانی اول هموار کرد.

لیبراسیون: آیا در صورت تشدید ناگهانی جنگ، به‌ویژه انتقام‌جویی بزرگ روسیه علیه یک کشور عضو ناتو/اتحادیهٔ اروپا، این احتمال وجود دارد که کارپایهٔ مشترکی برای کاهش تنش‌ها، دستیابی به راه‌حل دیپلماتیک-سیاسی، و برقراری صلح میان نیروهای مترقی آلمان شکل بگیرد؟ نظر شما چیست؟

سوییم داغدلن: بیشتر مردم آلمان مخالف ورود به جنگ از راه ارسال موشک‌های هدایت‌شونده به اوکراین هستند. مسئلهٔ کنونی این است که این اکثریت چگونه باید بسیج شود. مشکل حزب‌های جنگ‌طلب در آلمان، به‌ویژه سبزها و دموکرات‌مسیحی‌ها، این است که با وجود تبلیغات دائم آنها در همهٔ رسانه‌های جمعی، مردم از آماده شدن برای جنگ خودداری می‌کنند. ما به شکل‌گیری جنبش یکپارچهٔ جهانی ضدّجنگ نیاز جدّی داریم. وجود مردمی در بریتانیا و آمریکا که نمی‌خواهند با این دیوانگی همراهی کنند برای ما دلگرمی بزرگی است. برای من ناراحت‌کننده است که می‌بینم افراد اردوگاه ترامپ بیشتر از نیروهای مترقی طرفدار راه‌حل دیپلماتیک‌اند. در اینجا [آلمان] برخی هنوز درک نکرده‌اند که با سکوتشان نه‌فقط خطر جنگ جهانی را تشدید می‌کنند، بلکه در نهایت خودشان را از بین می‌برند. اینها باید فکر کنند که اگر خواستار عدالت اجتماعی و صلح باشند، ولی دقیقاً برعکس از سیاست تشدید جنگ حمایت کنند، آیا کسی حرفشان را باور خواهد کرد؟

به نقل از «نامۀ مردم»، شمارۀ ۱۲۲۲، ۱۲ آذر ۱۴۰۳