کارگران پیمانکاری عسلویه و کنگان، نگران وضعیت قرمز کرونا هستند؛ این در حالیست که نماینده مردم کنگان در مجلس می‌گوید: از وضعیت قرمز هم عبور کرده‌ایم.

به گزارش ایلنا، بیش از یک هفته است که وضعیت در علسویه و کنگان قرمز است؛ کرونا در کلونی اصلی کارگران ایران بیداد می‌کند ولی به نظر نمی‌رسد که پروژه‌ها تعطیل شده باشند یا پروتکل‌های خاصی حداقل برای کارگران پیمانکاری و یا تعمیرات اساسی، اجرایی شده باشد.

عسلویه در وضعیت قرمز

بیست و چهارم خرداد ماه،  سعید کشمیر (رئیس دانشگاه علوم پزشکی بوشهر) گفت: شهرستان‌های بوشهر و عسلویه از نظر بستری در خرداد ماه در محدوده قرمز و دیلم و کنگان در سطح هشدار هستند، همچنین ۴ شهرستان دیگر نیز باتوجه به آمارهای موجود قرمز خواهند شد. با این حساب شرایط کنونی استان بوشهر از سطح هشدار گذشته و به بحران تبدیل می‌شود.

وی با اشاره به اینکه کرونا تا دو سال آینده با ما خواهد بود و مشخص نیست این پاندمی تا چه زمانی ادامه داشته باشد، گفت: شرایط به نحوی است که آن طور که مردم فکر می‌کنند تاکنون اوج بیماری پشت سر گذاشته نشده است. استان بوشهر تا مدت‌ها در بین استان‌های با بروز کم بوده و با توجه به روند افزایشی بیماری به تازگی این استان وارد استان‌های با بروز متوسط شده است.

این مقام مسئول با اشاره به اینکه روند شیوع این ویروس در استان بوشهر افزایشی و در حد هشدار است، تصریح کرد: الگوی انتقال در استان تا سه هفته پیش به صورت خوشه‌ای بوده اما امروز این فرم تغییر و به سطح جامعه رسیده و در شرایطی ناگزیر به برخی محدودیت‌های اجتماعی خواهیم بود.

در این شرایط، کارگران پیمانکاری فازهای مختلف عسلویه و کنگان که غالباً در کمپ‌های کارگری به دور از خانواده‌های خود به سر می‌برند، نگرانی‌های بسیار دارند؛ نگرانی بابت آلوده شدن و البته انتقال آن به خانواده‌ها در مرخصی‌های ۱۴ روزه یا ۷ روزه.

توزیع پک‌های بهداشتی متوقف شده/ سرویس‌های حمل و نقل آلوده است

این کارگران در روزهای هشدار کرونا، بارها با ایلنا تماس گرفتند و در ارتباط با دغدغه‌های خود به خصوص در دوران اورهال یا تعمیرات تابستانی صحبت کردند؛ یکی از کارگران پیمانکاری فازهای عسلویه می‌گوید: پالایشگاه‌ها و پتروشیمی‌های منطقه هر روز شاهد گسترش بیش از پیش ویروس کرونا هستند و این امر زمانی خطرناک‌تر می‌شود که مدیران این صنایع بعضاً توجهی به پروتکل‌های بهداشتی ندارند. توزیع پک‌های بهداشتی متوقف شده است و مرخصی پرسنل نیز به دلیل انجام تعمیرات اساسی در‌ حال بازگشت به روال قبل است. همه ساله در ابتدای فصل تابستان تعمیرات اساسی پالایشگاه‌ها به دلیل کاهش مصرف گاز در سطح کشور در منطقه پارس جنوبی شروع می‌شود. در تعمیرات اساسی پالایشگاه‌ها، نفرات مجبورند برای انجام کارهای سخت و طاقت فرسا در‌ کنار هم کار کنند و قطعا نبود تجهیزات بهداشتی، حجم کار بالا و شلوغ شدن کارگاه‌های تعمیراتی مزید بر علت خواهد بود و به گسترش کرونا دامن خواهد زد و قطعا این روال، جان پرسنل را به خطر خواهد انداخت و به تبع آن صنعت نیز دچار مشکلاتی خواهد شد.

او ادامه می‌دهد: تنها استراتژی برای جلوگیری از شیوع کرونا توسط مدیران صنایع این است که نیروهایی که به کرونا مبتلا می‌شوند را به سمت شهرهای خود روانه می‌کنند. قطعا در‌ چنین اماکنی که همه‌ی پرسنل بدون رعایت پروتکل‌های بهداشتی کار و فعالیت دارند، کافی است یکی از افراد مبتلا شود تا بعد از حداقل دو هفته کار، شاهد گسترش بی‌حد و حساب این ویروس در پارس جنوبی باشیم. جالب اینجاست که همه مسئولین صحبت از پروتکل‌های بهداشتی می‌کنند ولی هیچ اقدام عملی صحیحی به جز تب‌سنجی در ورودی‌های نفر رو پالایشگاه‌ها انجام نمی‌دهند.

اما اخباری که ما رسیده نشان می‌دهد در برخی پالایشگاه‌های پارس جنوبی، یک هفته به مرخصی ماهانه‌ی پرسنل پیمانکاری و قراردادی اضافه شده است. این کار اگر براساس اصول انجام شود، می‌تواند از حجم و تراکم نیروی انسانی در پالایشگاه‌ها بکاهد و ریسک خطر را کاهش دهد. از طرف دیگر، مرخصی رفتن کارگران، احتمال ابتلا را کاهش می‌دهد.

یکی از کارگران پیمانکاری شاغل در یکی از همین پالایشگاه‌ها می‌گوید: مرخصی که می‌دهند، مرخصی اضطراری یا تشویقی نیست؛ مرخصی اجباری است که بابت آن از حقوق‌مان کسر می‌کنند!

به گفته‌ی این کارگر، در‌ مقابل مرخصیِ اجباری کرونا، حقوق و مزایای  کارگران کاهش چشمگیری داشته و این امر در این شرایط اقتصادی به شدت بر زندگی و روحیه کارگران اثر منفی  داشته است.

 

او تاکید می‌کند: نیاز است مدیران برخی پالایشگاه‌ها به این موضوع رسیدگی کنند و نگذارند زندگی بیش از پیش بر کارگران سخت و دشوار شود.

نگرانی دیگر کارگران، بابت سرویس‌های حمل و نقل و خودروهایی است که توسط آنها از محل خواب و استراحت به محل کار تردد می‌کنند؛ تراکم نیروی انسانی در برخی از این خودروها به شدت بالاست و کارگران مجبورند با نشستن تنگاتنگ در آنها، هر روز دوبار مسیر رفت و برگشت را طی کنند.

یکی از کارگران غیربومی که در کمپ زندگی می‌کند، می‌گوید: برخی راننده‌ها کرونا گرفته‌اند؛ به آنها اجازه نمی‌دهند سر کار بیایند؛ به همین دلیل، تعداد سرویس‌ها کم شده و سرویس‌های باقیمانده ناچاراً با حداکثر ظرفیت خود نیروها را جابجا می‌کنند.

در چنین شرایطی است که در بسیاری از پالایشگاه‌ها، عملیات اورهال یا تعمیرات در دست اجراست؛ این وضعیت نگرانی‌ها را بیشتر می‌کند؛  به گفته کارگران، در برخی پالایشگاه‌ها تعمیرات اساسی بدون رعایت پروتکل‌های بهداشتی در حال انجام است. کارگران می‌گویند: در صحبت و حرف، از پروتکل‌ها بسیار می‌گویند اما پای اجرا که می‌رسد، همه چیز در حدِ صفر است.

حتی یک آزمایشگاه تخصصی در پارس جنوبی وجود ندارد

موسی احمدی (نماینده کنگان، دیر و جم در مجلس شورای اسلامی) در رابطه با این وضعیت نگران‌کننده به ایلنا گفت: باتوجه به اینکه منطقه پارس جنوبی، منطقه‌ای کارگری است و هم مهندسین و پیمانکاران و هم کارگران در آن  حضور فعال دارند و بعضی از پروژه‌ها هم همچنان فعال است، نیاز صد درصد به اجرای پروتکل‌های بهداشتی احساس می‌شود.

او ادامه داد: روزهای اول که کرونا به استان آمد، ما نمایندگان استان نامه‌ای خطاب به مسئولان استانی نوشتیم و متذکر شدیم که با توجه به وضعیت استان، بایستی نکات ایمنی و بهداشتی رعایت شود؛ آن اوایل، فعالیت خوبی صورت گرفت؛ مجموعه‌های مختلف پای کار آمدند؛ پتروشیمی‌ها مواد ضدعفونی آوردند و در سطح شهرها توزیع کردند و امکانات تست فراهم شد اما بعد مدتی این کار با تساهل و تسامح مواجه شد و همین سهلگیری، موجب عادی‌سازی ارتباطات شد تا اینکه به جایی رسیدیم که امروز در عسلویه و کنگان از حالت قرمز هم عبور کرده‌ایم.

احمدی علت گسترش کرونا در پارس جنوبی را ساختار و بافت‌بندی منطق می‌داند: در عسلویه و کنگان کارگران از سراسر کشور حضور دارند؛ کارگران بومی نیز با آنها ارتباط دارند؛ اینها هر شب به خانه‌هایشان برمی‌گردند و خانواده‌های خود را  هم آلوده می‌کنند؛ هر روز گزارشات تکان دهنده‌ای از عسلویه و کنگان  به دست ما می‌رسد؛ متاسفانه هر روز شاهد مرگ و میر در استان هستیم؛ من می‌خواهم  به مسئولان بگویم اگر روند با همین وضعیت پیش برود، به زودی در منطقه بحران جدی خواهیم داشت؛ لذا باید از همه‌ی ظرفیت‌های قانونی استفاده شود و در جاهایی که پروژه‌های فوری و حیاتی نیست، مدیریت کنند و تعطیل کنند و از حضور کارگران غیرضروری در پروژه‌ها پیشگیری شود. ضمناً امکانات بهداشتی و پیشگیری در اختیار کارگران قرار دهند وگرنه هم کارگران، هم مردم و هم کسبه با مشکلات عدیده مواجه خواهند شد.

 

به گفته این نماینده مجلس، یک مشکل اساسی فقدان آزمایشگاه تخصصی تست کرونا در عسلویه و کنگان است و لاجرم همه نمونه‌ها برای تست به مرکز استان و یا همان بوشهر فرستاده می‌شود؛ طبعاً یک کارگر اگر آلوده شده باشد یک هفته بعد که نتیجه تست را دریافت می‌کند، خبردار می‌شود و بدون تردید، در این مدت خیلی‌ها را آلوده خواهد کرد.

احمدی در پاسخ به این سوال که چند درصد کارگران پارس جنوبی تا امروز آلوده شده‌اند؛ می‌گوید: درصد نگرفتم اما آمار خوبی نداریم؛ نه تنها کارگران، بلکه مردم محلی هم به شدت آلوده شده‌اند. گزارشاتی که از کنگان و شهرهای مجاور به ما می‌رسد، خیلی نگران‌کننده است.

وقتی یک بیماری همه‌گیر با هیبتی ترسناک از راه می‌رسد و مثل کرونا تبدیل به یک پاندومی می‌شود، خطرناک‌ترین جا، گتوها یا کلونی‌های انسانی است؛ اماکنی که انسان‌ها ناگزیر و مجبورند کنار هم تاب بیاورند و زندگی کنند. علسویه و کنگان، کلونی کارگران متخصص نفت و گاز است؛ کسانی که چرخ‌های سنگین صنعت نفت را می‌گردانند امروز در همین منطقه‌ی وضعیت قرمز زندگی می‌کنند و سلامتی‌شان در معرض خطر مدام است؛ مساله این است که آیا وقتی صحبت از کارگر پیمانکاری نفت می‌شود، نهادهای بالادستی، هیچ خود را ملزم و مکلف به نظارت دقیق بر شرکت‌های پیمانکاری می‌دانند؛ آنهم وقتی که پای سلامتی و جان کارگران در میان است؟!

گزارش: نسرین هزاره مقدم