روند اخراج حدود ۳۰۰۰ کارگر توسط شرکت آلیتالیا خبری دور از انتظار نبود: این فقط پایان یک کشتار واقعی است که از سال ۲۰۲۱ / ۱۴۰۰ با ایجاد “شرکت هوایی ایتالیا” (آی تی ا)، خطی هوایی که دولت ایتالیا صد درصد مالک آن بوده است، و این امر به‌دنبال توافقی امضا شده در۲ دسامبر/۱۱ آذرماه توسط اتحادیه‌های همکاری کننده که تمامی شرایط اعمالی و توهین‌آمیز آقای دراگی، نخست‌وزیر و مدیر آلتاویلا، را قبول کردند.

این اتفاق بعد از سال‌ها مبارزات شدید کارکنان شرکت آلیتالیا رخ داد و آنان توانسته بودند برای مدتی طولانی جلو چنین اقدام‌هایی را بگیرند و این درست در زمانی اتفاق افتاد که کنفدراسیون عمومی کارگران ایتالیا (سی- جی- آی-آل) و کنفدراسیون اتحادیه‌های ایتالیا (سی-آی-اس-ال) و اتحادیه کارگری ایتالیا (یو آی ال) تسلیم شدند.

تحت نام قانون؛ عدم ادامه برنامه که توسط ورستاگر، کمیسر “ضد انحصار” اتحادیه اروپا، با پیروی از منطق شرکت‌های “خوب” و “بد”، کارگران آلیتالیا توسط مدیران “به‌اصطلاح انتخاب” شدند تا هواپیماهای خود را و با یونیفورم‌ها و سازماندهی خودشان به‌پرواز دربیاورند، از سیستم تبعیض آمیز و مبتنی بر روابط در شرکت آلیتالیا آسیب‌هایی جدی دیدند و نصف پرسنل کار و شغل خود را از دست دادند. از همان موقع هزاران کارمند آلیتالیا در چارچوب طرح حمایت از درآمد شرکت ازکار بیکار شدند و در مرحله نخست ۸۰ درصد و در مرحله دوم به ۶۰ درصد در سال ۲۰۲۳ / ۱۴۰۲ رسید. همان طرح ادامه یافت و در ادامه این تغییرات خدمات سرویس دهی به شرکت وسویس پورت و خدمات تعمیراتی به شرکت آتیتک واگذار گردید. به‌رغم شکایت هزاران کارگر به‌دلیل عدم توانایی استفاده از حمایت‌های اجتماعی مقرر در قوانین اتحادیه اروپا، همراه با اعتراضات انجام شده توسط یو-اس- بی و دیگر اتحادیه‌های مبارز، سرانجام دولت ملونی عملیات شرکت آی- تی- ا را پذیرفت و حمایت مالی را تا ۳۱ اکتبر ۲۰۲۴ /آبان ۱۴۰۳ تمدید کرد. با ادامه این روش‌ها درواقع برای ۳ هزار کارگر باقی‌مانده تا اول نوامبر ۲۰۲۴ / آذر ۱۴۰۳ نامه‌های اخراجی صادر خواهد شد.

صدور اعلامیه حمایتی از طرف اتحادیه‌های سه گانه (سی- جی- آی-آل، سی-آی-اس-ال، یو آی ال)، که چنین فاجعه‌ای راموجب گشته‌اند، نپذیرفتنی و مشمئز کننده است.

هنوز هزاران درخواست از طرف کارگران در دادگاه‌های ایتالیا برای درخواست حمایت‌های اجتماعی نیمه‌تمام مانده است که قرار است تا فوریه سال ۲۰۲۴ / اسفندماه امسال حکم صادر شود؛ قضات همچنین باید تصمیم بگیرند که آیا “تفسیر معتبر” صادر شده توسط دولت از طریق فرمان قانونی را بپذیرند یا نه، قانونی که طبق آن دولت تلاش می‌کند قرارداد فروش دارایی‌های چند ده میلیونی را به‌مبلغ ۱ (یک) یورو اعلام کند و درواقع شرکت را منحل کند.

مقاومت شدید کارگران آلیتالیا سزاوار نهایت احترام است و نه اعلامیه‌های ریاکارانه؛ اگر این بازیگران واقعاً می‌خواهند این وضعیت جنجالی را تغییر دهند باید در این شرایط رسوا کارهایی مشخص انجام دهند. هیچ وقت برای تغییر مسیر دیر نیست، اما زمان اقدام به‌سرعت رو به اتمام است. برای کارگران آلیتالیا زمان اقدام اکنون است همان‌طور که اتحادیه یو- اس- بی در طی دو سال گذشته هرگز اقدام‌های اعتراضی‌اش را متوقف نکرده است.

شروع روند اخراج را می‌توان آخرین اقدام در تاریخ آلیتالیا دانست، شرکت هواپیمایی‌ای که از سال ۱۹۴۷ / ۱۳۲۶ در تاریخ این کشور حضور داشته توسط سیاست‌های دولت مردان ایتالیا دچار خفگی شده است تا بازار حمل‌ونقل هوایی ایتالیا را دراختیار رقبای اروپایی خود قرار دهند، آنانی که سال‌هاست از این راه از بازارهای ایتالیا ده‌ها میلیون یورو سود برده‌اند.
[منبع نقل و برگردان به فارسی: سایت “فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری” – ۲۳ آذرماه ۱۴۰۲].

به نقل از ضمیمۀ کارگری «نامۀ مردم»، شمارۀ ۸۰، ۱۱ دی ۱۴۰۲